Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τά περ ὁ Λοξίασ ὁ Παρνασσίασ μέγαν ἔχων μυχὸν χθονὸσ ἐπωρθία‐ ξεν ἀδόλωσ δόλοισ βλάβαν ἐγχρονισθεῖσαν ἐποίχεται.
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, strophe 21)
ὧν πυθόμενοσ ὁ Φίλιπποσ, ἐνδοιάζων ἔτι καὶ περισκοπῶν ὁποτέρωσε προσθοῖτο, αὐτίκα εἵλετο τὰ Ῥωμαίων, Βαίβιόν τε στρατηγὸν αὐτῶν, ἄρχοντά τινοσ πλησίον στρατοῦ, καλέσασ ἐλθεῖν ἔσ τι χωρίον, πίστεισ αὖθισ ἐδίδου Ῥωμαίοισ ἀδόλωσ συμμαχήσειν κατ’ Αντιόχου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 5:2)
ταῦτα Ἀντιόχῳ πράττοντι ἀδόλωσ δίδομεν εἰρήνην τε καὶ φιλίαν, ὅταν ἡ σύγκλητοσ ἐπιψηφίσῃ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 2:11)
συνελόντι δ’ εἰπεῖν, ἑκατέρῳ τῷ ἔθνει μία δὴ πόλισ αὕτη μετριωτάτη, ὅσοι τε ἐπὶ ῥᾳστώνησ τὸν βίον διανύσαι προείλοντο καὶ ὅσοι φιλοσοφεῖν ἀδόλωσ ἀξιοῦσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 4:14)
Ἀλέξανδρον δὲ τοσούτου δεῆσαι χαλεπῆναι τῷ Πειθαγόρᾳ, ὡσ καὶ δἰ ἐπιμελείασ ἔχειν αὐτὸν πλείονοσ, ὅτι ἀδόλωσ τὴν ἀλήθειάν οἱ ἔφρασε.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 18 4:4)
Νέαρχοσ δὲ τὸν μὲν Ἀρχίην κελεύει καταλαβεῖν τὰσ πύλασ καὶ τὸ κατ̓ αὐτὰσ τεῖχοσ, αὐτὸσ δὲ συμπέμπει τοὺσ κατοψομένουσ τὸν σῖτον εἰ ἀδόλωσ δεικνῦσιν.
(아리아노스, Indica, chapter 28 7:1)
ζ# ὑγιαίνειν μὲν ἄριστον ἀνδρὶ θνητῷ, δεύτερον δὲ καλὸν φυὰν γενέσθαι, τὸ τρίτον δὲ πλουτεῖν ἀδόλωσ, καὶ τὸ τέταρτον ἡβᾶν μετὰ τῶν φίλων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 50 1:4)
εἴτε συμμάχουσ ἡμᾶσ ἀδόλωσ τῶν Μεγαλοπολιτῶν ποιουμένων μὴ ’θελήσουσιν ἄγειν εἰρήνην οἱ Λακεδαιμόνιοι, δῆλοι δήπου πᾶσιν ἔσονται, οὐχ ἵνα Θεσπιαὶ κατοικισθῶσι ποιούμενοι τὴν σπουδήν, ἀλλ’ ἵνα τοῦ πολέμου περιεστηκότοσ Θηβαίοισ τὴν Πελοπόννησον ὑφ’ αὑτοῖσ ποιήσωνται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 37:2)
οὐ τοίνυν ἀπέχρησεν αὐτῷ τὰ δικαστήρι’ ἄκυρα ποιῆσαι τῶν προστιμημάτων, ἀλλ’ οὐδ’ ἃ δίκαι’ ὡρίσατ’ αὐτὸσ ἐν τῷ νόμῳ καὶ προσέταξε τοῖσ ὠφληκόσιν, οὐδὲ ταῦθ’ ἁπλῶσ οὐδ’ ἀδόλωσ φανήσεται γεγραφώσ, ἀλλ’ ὡσ ἂν μάλιστά τισ ὑμᾶσ ἐξαπατῆσαι καὶ παρακρούσασθαι βουλόμενοσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 123:1)
ἄνδρα δὲ λαβεῖν καθαρῶσ καὶ ἀδόλωσ παρρησιαζόμενον, καὶ μήτεδόξησ χάριν μήτ’ ἐπ’ ἀργυρίῳ προσποιούμενον, ἀλλ’ ἐπὶ εὐνοίᾳ καὶ κηδεμονίᾳ τῶν ἄλλων ἕτοιμον, εἰ δέοι, καὶ καταγελᾶσθαι, καὶ ἀταξίαν πλήθουσ ἐνεγκεῖν καὶ θόρυβον, οὐ ῥᾴδιον, ἀλλὰ καὶ πάνυ ὐτυχοῦσ πόλεωσ, ἐν τοσαύτῃ σπάνει γενναίων καὶ ἐλευθέρων ἀνδρῶν, ἀφθονίᾳ δὲ κολάκων καὶ γοήτων καὶ σοφιστῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 15:2)
τὸν δὲ Διόνυσον παράγοντα καθ’ ἕνα τῶν αἰχμαλώτων καὶ διδόντα σπονδὴν οἴνου πάντασ ἐξορκῶσαι συστρατεύσειν ἀδόλωσ καὶ μέχρι τελευτῆσ βεβαίωσ διαγωνιεῖσθαι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 71 6:1)
καὶ Ἀβιμέλεχοσ τήν τε γῆν πρὸσ αὐτὸν νέμεται καὶ τὰ χρήματα, καὶ συντίθενται ἀδόλωσ πολιτεύσεσθαι ὑπέρ τινοσ φρέατοσ ποιούμενοι τὸν ὁρ́κον, ὃ Βηρσουβαὶ καλοῦσιν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 271:1)
ἕνα τε κατὰ φυλὴν ἀρετῇ προύχειν μαρτυρηθέντα πέμπειν, οἳ τὴν γῆν ἐκμετρησόμενοι πιστῶσ καὶ μηδὲν κακουργήσοντεσ δηλώσουσιν ἡμῖν ἀδόλωσ αὐτῆσ τὸ μέγεθοσ" .
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 96:1)
οἰόμαι γάρ σε ἀκηκοέναι ἐν τοῖσ συμποσίοισ ᾀδόντων ἀνθρώπων τοῦτο τὸ σκολιόν, ἐν ᾧ καταριθμοῦνται ᾄδοντεσ ὅτι ὑγιαίνειν μὲν ἄριστόν ἐστιν, τὸ δὲ δεύτερον καλὸν γενέσθαι, τρίτον δέ, ὥσ φησιν ὁ ποιητὴσ τοῦ σκολιοῦ, τὸ πλουτεῖν ἀδόλωσ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 28:9)
εἰσ μὲν γὰρ τὸ αὐτὸ ὅθεν ἥκει ἡ ψυχὴ ἑκάστη οὐκ ἀφικνεῖται ἐτῶν μυρίων ‐ οὐ γὰρ πτεροῦται πρὸ τοσούτου χρόνου ‐ πλὴν ἡ τοῦ φιλοσοφήσαντοσ ἀδόλωσ ἢ παιδεραστήσαντοσ μετὰ φιλοσοφίασ, αὗται δὲ τρίτῃ περιόδῳ τῇ χιλιετεῖ, ἐὰν ἕλωνται τρὶσ ἐφεξῆσ τὸν βίον τοῦτον, οὕτω πτερωθεῖσαι τρισχιλιοστῷ ἔτει ἀπέρχονται.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 151:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION