Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πρὸσ τὸν ἀδολέσχην λιπαροῦντα αὐτῷ συλλαβέσθαι, "τὸ ἱκανόν σοι ποιήσω," φησίν, "ἐὰν παρακλήτουσ πέμψῃσ καὶ αὐτὸσ μὴ ἔλθῃσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. z'. BIWN 5:2)
" πρὸσ τὸν εἰπόντα ἀδολέσχην, ἐπειδὴ αὐτοῦ πολλὰ κατήντλησε, "μήτι σου κατεφλυάρησα;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 20:6)
ἐγὼ τοὺσ λόγουσ τὸν μὲν ἰδιώτην ἐπιστάμενοσ ὄντα, τὸν ἀδολέσχην τοῦτον λέγω καὶ φλύαρον, τὸν δὲ πολιτικόν, ἐν ᾧ τὸ πολὺ κατεσκευασμένον ἐστὶ καὶ ἔντεχνον, ὅ τι μὲν ἂν τῶν ποιημάτων ὅμοιον εὑρίσκω τῷ φλυάρῳ καὶ ἀδολέσχῃ, γέλωτοσ ἄξιον τίθεμαι, ὅ τι δ’ ἂν τῷ κατεσκευασμένῳ καὶ ἐντέχνῳ, ζήλου καὶ σπουδῆσ ἐπιτήδειον τυγχάνειν οἰόμαι.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2610)
καὶ τοίνυν ἔτι δεήσει θέσθαι νόμον ἐπὶ πᾶσι τούτοισ, ἄν τισ κυβερνητικὴν καὶ τὸ ναυτικὸν ἢ τὸ ὑγιεινὸν καὶ ἰατρικῆσ ἀλήθειαν περὶ πνεύματά τε καὶ θερμὰ καὶ ψυχρὰ ζητῶν φαίνηται παρὰ τὰ γράμματα καὶ σοφιζόμενοσ ὁτιοῦν περὶ τὰ τοιαῦτα, πρῶτον μὲν μήτε ἰατρικὸν αὐτὸν μήτε κυβερνητικὸν ὀνομάζειν ἀλλὰ μετεωρολόγον, ἀδολέσχην τινὰ σοφιστήν, εἶθ’ ὡσ διαφθείροντα ἄλλουσ νεωτέρουσ καὶ ἀναπείθοντα ἐπιτίθεσθαι κυβερνητικῇ καὶ ἰατρικῇ μὴ κατὰ νόμουσ, ἀλλ’ αὐτοκράτορασ ἄρχειν τῶν πλοίων καὶ τῶν νοσούντων, γραψάμενον εἰσάγειν τὸν βουλόμενον οἷσ ἔξεστιν εἰσ δή τι δικαστήριον·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 254:1)
τε καὶ ἀδολέσχην καὶ ἄχρηστόν σφισι καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἐν ταῖσ οὕτω κατεσκευασμέναισ ναυσὶ πλωτήρων;
(플라톤, Republic, book 6 114:1)
πρὸσ δὲ τὸν ἀδολέσχην οὐχ οὕτωσ ἔχομεν, ἀλλὰ πᾶσαν ἔργου χάριν ἡ τῶν λόγων ἀκαιρία διαφθείρει καὶ ἀπόλλυσι.
(플루타르코스, De garrulitate, section 4 5:2)
οὐ γὰρ ἔστιν ὡσ χαλινῶν ἐφαψαμένουσ ἐπισχεῖν τὸν ἀδολέσχην, ἀλλ’ ἔθει δεῖ κρατῆσαι τοῦ νοσήματοσ.
(플루타르코스, De garrulitate, section 191)
καὶ μὴν ὥσπερ ὁ Σωκράτησ ἐκέλευε φυλάττεσθαι τῶν σιτίων ὅσα μὴ πεινῶντασ ἐσθίειν ἀναπείθει καὶ τῶν πομάτων ὅσα πίνειν μὴ διψῶντασ, οὕτω χρὴ καὶ τῶν λόγων τὸν ἀδολέσχην, οἷσ ἥδεται μάλιστα καὶ κέχρηται κατακόρωσ, τούτουσ φοβεῖσθαι καὶ πρὸσ τούτουσ ἐπιρρέοντασ ἀντιβαίνειν.
(플루타르코스, De garrulitate, section 221)
τὸν δ’ ἀδολέσχην ἴσωσ ἂν ἡ πρὸσ τὸ γραφεῖον σκιαμαχία καὶ βοὴ τοῦ πλήθουσ ἀπερύκουσα α καθ’ ἡμέραν ἐλαφρότερον παρασκευάσειε τοῖσ συνοῦσιν, ὥσπερ οἱ κύνεσ εἰσ λίθουσ καὶ ξύλα τὸν θυμὸν ἀφέντεσ ἧττόν εἰσι χαλεποὶ τοῖσ ἀνθρώποισ.
(플루타르코스, De garrulitate, section 23 1:2)
πρὸσ δὲ τὸν ἀδολέσχην οὐχ οὕτωσ ἔχομεν, ἀλλὰ πᾶσαν ἔργου χάριν ἡ τῶν λόγων ἀκαιρία διαφθείρει καὶ ἀπόλλυσι.
(플루타르코스, De garrulitate, section 4 14:1)
οὐ γὰρ ἔστιν ὡσ χαλινῶν ἐφαψαμένουσ ἐπισχεῖν τὸν ἀδολέσχην, ἀλλ’ ἔθει δεῖ κρατῆσαι τοῦ νοσήματοσ.
(플루타르코스, De garrulitate, section 19 1:1)
ἐκέλευε φυλάττεσθαι τῶν σιτίων ὅσα μὴ πεινῶντασ ἐσθίειν ἀναπείθει καὶ τῶν πωμάτων ὅσα πίνειν μὴ διψῶντασ, οὕτω χρὴ καὶ τῶν λόγων τὸν ἀδολέσχην, οἷσ ἥδεται μάλιστα καὶ κέχρηται κατακόρωσ, τούτουσ φοβεῖσθαι καὶ πρὸσ τούτουσ ἐπιρρέοντασ ἀντιβαίνειν.
(플루타르코스, De garrulitate, section 222)

SEARCH

MENU NAVIGATION