Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἦσαν δ’ οὗτοι ἢ <οἱ> θαυμαζόμενοι ἢ θαυμάζοντεσ ἢ ὑφ’ ὧν βούλονται θαυμάζεσθαι, ἢ ὧν δέονταί τινα χρείαν ἧσ μὴ τεύξονται ἄδοξοι ὄντεσ, καὶ οὗτοι ἢ ὁρῶντεσ ὥσπερ Κυδίασ περὶ τῆσ Σάμου κληρουχίασ ἐδημηγόρησεν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 6 24:2)
καὶ γάρ τοι τούτων μὲν ἐκ πτωχῶν ἔνιοι ταχὺ πλούσιοι γίγνονται, καὶ ἐξ ἀνωνύμων καὶ ἀδόξων ἔνδοξοι καὶ γνώριμοι, ὑμεῖσ δὲ τοὐναντίον ἐκ μὲν ἐνδόξων ἄδοξοι, ἐκ δ’ εὐπόρων ἄποροι·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 77:2)
καὶ γάρ τοι τούτων μὲν ἐκ πτωχῶν ἔνιοι ταχὺ πλούσιοι γίγνονται, καὶ ἐξ ἀνωνύμων καὶ ἀδόξων ἔνδοξοι καὶ γνώριμοι, ὑμεῖσ δὲ τοὐναντίον ἐκ μὲν ἐνδόξων ἄδοξοι, ἐκ δ’ εὐπόρων ἄποροι·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 77:2)
ἐπιχειροῦσι δέ τινεσ οὐκ ἄδοξοι σοφισταὶ λέγειν, ὅτι τοῖσ μὲν πρὸσ τὰσ ὀχλικὰσ ἐντεύξεισ παρεσκευασμένοισ καὶ τὰ δίκαια λέγουσιν οὐκ ἔστιν ἐπιτήδειοσ οὗτοσ ὁ χαρακτήρ, τοῖσ δὲ τὰσ ἱστορικὰσ πραγματείασ ἐκφέρουσιν, αἷσ μεγαλοπρεπείασ τε δεῖ καὶ σεμνολογίασ καὶ καταπλήξεωσ, παντὸσ μάλιστα προσήκει ταύτην ἀσκεῖν τὴν φράσιν τὴν γλωττηματικήν τε καὶ ἀπηρχαιωμένην καὶ τροπικὴν καὶ ἐξηλλαγμένην τῶν ἐν ἔθει σχημάτων ἐπὶ τὸ ξένον καὶ περιττόν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 50 1:1)
εἰ δὲ ἀδοξοῖ, ἀδοξίασ·
(에픽테토스, Works, book 0 20:5)
εἰσὶ δέ γε μὴν οὐκ ὀλίγοι τινὲσ ἄνδρεσ οὐδ’ ἄδοξοι, φιλόσοφοί τε καὶ ἰατροί, τῷ μὲν θερμῷ καὶ τῷ ψυχρῷ τὸ δρᾶν ἀναφέροντεσ, ὑποβάλλοντεσ δ’ αὐτοῖσ παθητικὰ τὸ ξηρόν τε καὶ τὸ ὑγρόν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 32)
ἀλλ’ ὥσπερ ἐκεῖνοι δι’ ἀσθένειαν ἑαυτῶν καὶ μαλακίαν ἔλαθον ἑαυτοὺσ γενόμενοι λεία γυναικῶν, οὕτω πάλιν ἄδοξοι καὶ πένητεσ;
(플루타르코스, Amatorius, section 9 10:1)
ὅτε τὰσ θυγατέρασ τῶν Σαβίνων ἐπὶ θέαν ἀγῶνοσ εἰσ Ῥώμην παραγενομένασ οἱ πρωτεύοντεσ ἀρετῇ Ῥωμαίων ἡρ́παζον ἑαυτοῖσ γυναῖκασ, ἄδοξοί τινεσ πελάται καὶ βοτῆρεσ ἀράμενοι κόρην καλὴν καὶ μεγάλην ἐκόμιζον.
(플루타르코스, Pompey, chapter 4 4:2)
αἴτιον δ’ ὅτι οὐδὲν ἔτι σύστημα κοινὸν τῶν ἐθνῶν ἑκάστου συμμένει, τά τε ἔθη διαλέκτων τε καὶ ὁπλισμοῦ καὶ ἐσθῆτοσ καὶ τῶν παραπλησίων ἐκλέλοιπεν, ἄλλωσ τε ἄδοξοι παντάπασίν εἰσιν αἱ καθ’ ἕκαστα καὶ ἐν μέρει κατοικίαι.
(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 1 4:10)
πρὸσ δὲ τούτοισ ἄδοξοι ὄντεσ οἱ εὐνοῦχοι παρὰ τοῖσ ἄλλοισ ἀνθρώποισ καὶ διὰ τοῦτο δεσπότου ἐπικούρου προσδέονται·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ζ, chapter 5 72:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION