헬라어 문장 내 검색 Language

μετ’ οὐ πολὺ δὲ κλαπεισῶν ἐξ Εὐβοίασ ὑπὸ Αὐτολύκου βοῶν, Εὔρυτοσ μὲν ἐνόμιζεν ὑφ’ Ἡρακλέουσ γεγονέναι τοῦτο, Ἴφιτοσ δὲ ἀπιστῶν ἀφικνεῖται πρὸσ Ἡρακλέα, καὶ συντυχὼν ἥκοντι ἐκ Φερῶν αὐτῷ, σεσωκότι τὴν ἀποθανοῦσαν Ἄλκηστιν Ἀδμήτῳ, παρακαλεῖ συζητῆσαι τὰσ βόασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6 2:1)
μνημονεύει τοῦ μυροπώλου τούτου τοῦ Πέρωνοσ καὶ Θεόπομποσ ἐν Ἀδμήτῳ καὶ Ἡδυχάρει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 40 2:1)
Ἄλκηστιν μὲν γὰρ τὴν πρεσβυτάτην ἐκδοῦναι πρὸσ γάμον Ἀδμήτῳ τῷ Φέρητοσ Θετταλῷ, Ἀμφινόμην δὲ Ἀνδραίμονι Λεοντέωσ ἀδελφῷ, Εὐάδνην δὲ Κάνῃ τῷ Κεφάλου, Φωκέων τότε βασιλεύοντι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 53 2:2)
οἳ δὲ Φερὰσ ἐνέμοντο παραὶ Βοιβηί̈δα λίμνην Βοίβην καὶ Γλαφύρασ καὶ ἐϋκτιμένην Ιαὠλκόν, τῶν ἦρχ’ Ἀδμήτοιο φίλοσ πάϊσ ἕνδεκα νηῶν Εὔμηλοσ, τὸν ὑπ’ Ἀδμήτῳ τέκε δῖα γυναικῶν Ἄλκηστισ Πελίαο θυγατρῶν εἶδοσ ἀρίστη.
(호메로스, 일리아스, Book 2 70:1)
Ἀδμήτῳ δέ τινι ποιητῇ φαύλῳ λέγοντι γεγραφέναι μονόστιχον ἐπίγραμμα, ὅπερ ἐν ταῖσ διαθήκαισ κεκέλευκεν ἐπιγραφῆναι αὑτοῦ τῇ στήλῃ ‐ ‐ οὐ χεῖρον δὲ καὶ αὐτὸ εἰπεῖν, Γαῖα λάβ’ Ἀδμήτου ἔλυτρον, βῆ δ’ εἰσ θεὸν αὐτόσ ‐ γελάσασ εἶπεν, Οὕτω καλόν ἐστιν, ὦ Ἄδμητε, τὸ ἐπίγραμμα, ὥστε ἐβουλόμην αὐτὸ ἤδη ἐπιγεγράφθαι.
(루키아노스, (no name) 44:1)
ὅτε δὴ καὶ ἐθήτευσεν ἐν Θετταλίᾳ παρὰ Ἀδμήτῳ καὶ ἐν Φρυγίᾳ παρὰ Λαομέδοντι, παρὰ τούτῳ μέν γε οὐ μόνοσ ἀλλὰ μετὰ τοῦ Ποσειδῶνοσ, ἀμφότεροι πλινθεύοντεσ ὑπ’ ἀπορίασ καὶ ἐργαζόμενοι τὸ τεῖχοσ·
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 4:2)
καὶ ἐρᾶν δὲ ὑμᾶσ φασι καὶ τιτρώσκεσθαι καὶ δουλεύειν ἐνίοτε παρὰ τοῖσ ἀνθρώποισ, ὥσπερ ἀμέλει καὶ τὸν σὸν ἀδελφὸν παρὰ Λαομέδοντι καὶ παρ’ Ἀδμήτῳ τὸν Ἀπόλλω.
(루키아노스, Juppiter confuatus, (no name) 8:6)
λέγεται δὲ καὶ τὴν Ἄλκηστιν ἰατρικὸσ ὢν ἀπεγνωσμένην σῶσαι τῷ Ἀδμήτῳ χαριζόμενοσ, ἐρῶντι μὲν αὐτῷ τῆσ γυναικόσ, ἐρωμένου δ’ αὐτοῦ γενομένου·
(플루타르코스, Amatorius, section 17 20:1)
"Ἀδμήτῳ παραθητεῦσαι μέγαν εἰσ ἐνιαυτόν.
(플루타르코스, Amatorius, section 17 21:1)
καὶ Πελίαν μὲν ᾔδει καὶ τὰσ Πελιάδασ καὶ τὴν ἀρίστην αὐτῶν καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆσ "Εὔμηλον, τὸν ὑπ’ "Ἀδμήτῳ τέκε δῖα γυναικῶν Ἄλκηστισ, Πελίαο θυγατρῶν εἶδοσ ἀρίστη," τῶν δὲ περὶ τὸν Ιἄσονα συμβάντων καὶ τὴν Ἀργὼ καὶ τοὺσ Ἀργοναύτασ, τῶν ὁμολογουμένων παρὰ πᾶσιν, ἀνήκοοσ ἦν, ἐν δὲ τῷ ὠκεανῷ τὸν παρ’ Αἰήτου πλοῦν ἔπλαττεν, ἀρχὴν μηδεμίαν ἐξ ἱστορίασ λαβών;
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 2 76:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION