Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀδμήτου δὲ βασιλεύοντοσ τῶν Φερῶν, ἐθήτευσεν Ἀπόλλων αὐτῷ μνηστευομένῳ τὴν Πελίου θυγατέρα Ἄλκηστιν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 15:1)
Ὀδυσσεὺσ Λαέρτου, Διομήδησ Τυδέωσ, Ἀντίλοχοσ Νέστοροσ, Ἀγαπήνωρ Ἀγκαίου, Σθένελοσ Καπανέωσ, Ἀμφίμαχοσ Κτεάτου, Θάλπιοσ Εὐρύτου, Μέγησ Φυλέωσ, Ἀμφίλοχοσ Ἀμφιαράου, Μενεσθεὺσ Πετεώ, Σχεδίοσ <καὶ> Ἐπίστροφοσ <Ἰφίτου>, Πολύξενοσ Ἀγασθένουσ, Πηνέλεωσ <Ἱππαλκίμου>, Λήιτοσ <Ἀλέκτοροσ>, Αἰάσ Οἰλέωσ, Ἀσκάλαφοσ καὶ Ιἄλμενοσ Ἄρεοσ, Ἐλεφήνωρ Χαλκώδοντοσ, Εὔμηλοσ Ἀδμήτου, Πολυποίτησ Πειρίθου, Λεοντεὺσ Κορώνου, Ποδαλείριοσ καὶ Μαχάων Ἀσκληπιοῦ, Φιλοκτήτησ Ποίαντοσ, Εὐρύπυλοσ Εὐαίμονοσ, Πρωτεσίλαοσ Ιφίκλου, Μενέλαοσ Ἀτρέωσ, Αἰάσ καὶ Τεῦκροσ Τελαμῶνοσ, Πάτροκλοσ Μενοιτίου.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 10 9:3)
Φεραίων Εὔμηλοσ Ἀδμήτου ια.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 3 19:3)
Ἀδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺσ ἀγαθοὺσ φίλει.
(아리스토파네스, Wasps, Episode 2:12)
ιδ# Ἀδμήτου λόγον, ὦ ἑταῖρε, μαθὼν τοὺσ ἀγαθοὺσ φίλει,7 τῶν δειλῶν δ’ ἀπέχου, γνοὺσ ὅτι δειλοῖσ ὀλίγη χάρισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 50 5:5)
ἂν δὲ κινδυνεῦσαι δέῃ, ἐρεῖσ τὰσ φωνὰσ τὰσ τοῦ Ἀδμήτου πατρόσ·
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ φιλίασ. 11:3)
ἀλλ’ ὁ τοῦ Ἀδμήτου πατὴρ μεγάλα ὠφελήθη ζήσασ οὕτωσ ἀγεννῶσ καὶ ἀθλίωσ;
(에픽테토스, Works, book 3, Ὅτι ἀπὸ πάντων τῶν ἐκτὸσ ἔστιν ὠφελεῖσθαι. 7:2)
ὦρτο πολὺ πρῶτοσ μὲν ἄναξ ἀνδρῶν Εὔμηλοσ Ἀδμήτου φίλοσ υἱόσ, ὃσ ἱπποσύνῃ ἐκέκαστο·
(호메로스, 일리아스, Book 23 28:2)
ἣ δὲ μετ’ Ἀδμήτου υἱὸν κοτέουσ’ ἐβεβήκει, ἵππειον δέ οἱ ἦξε θεὰ ζυγόν·
(호메로스, 일리아스, Book 23 35:2)
Ἀδμήτῳ δέ τινι ποιητῇ φαύλῳ λέγοντι γεγραφέναι μονόστιχον ἐπίγραμμα, ὅπερ ἐν ταῖσ διαθήκαισ κεκέλευκεν ἐπιγραφῆναι αὑτοῦ τῇ στήλῃ ‐ ‐ οὐ χεῖρον δὲ καὶ αὐτὸ εἰπεῖν, Γαῖα λάβ’ Ἀδμήτου ἔλυτρον, βῆ δ’ εἰσ θεὸν αὐτόσ ‐ γελάσασ εἶπεν, Οὕτω καλόν ἐστιν, ὦ Ἄδμητε, τὸ ἐπίγραμμα, ὥστε ἐβουλόμην αὐτὸ ἤδη ἐπιγεγράφθαι.
(루키아노스, (no name) 44:1)
τρωθῆναι δὲ ὑπὸ τὴν μάχην τοῦτον, ἣν ἐν τῇ νυκτὶ ἐμαχέσαντο οἱ Τρῶεσ, ὑπὸ Ἀδμήτου φησὶ τοῦ Αὐγείου.
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 25 9:5)
ἐπεὶ οἰεί σύ, ἔφη, Ἄλκηστιν ὑπὲρ Ἀδμήτου ἀποθανεῖν ἄν, ἢ Ἀχιλλέα Πατρόκλῳ ἐπαποθανεῖν, ἢ προαποθανεῖν τὸν ὑμέτερον Κόδρον ὑπὲρ τῆσ βασιλείασ τῶν παίδων, μὴ οἰομένουσ ἀθάνατον μνήμην ἀρετῆσ πέρι ἑαυτῶν ἔσεσθαι, ἣν νῦν ἡμεῖσ ἔχομεν;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 408:1)
ἐν δὲ τῇ τότε τύχῃ μᾶλλον ὁ Θεμιστοκλῆσ φοβηθεὶσ συγγενῆ καὶ πρόσφατον φθόνον ὀργῆσ παλαιᾶσ καὶ βασιλικῆσ, ταύτῃ φέρων ὑπέθηκεν ἑαυτόν, ἱκέτησ τοῦ Ἀδμήτου καταστὰσ ἴδιόν τινα καὶ παρηλλαγμένον τρόπον.
(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 24 2:1)
Ἀδμήτου δ’ ἵδρυμα λέγεται τὸ ἱερόν, παρ’ ᾧ θητεῦσαι λέγουσι τὸν θεὸν ἐνιαυτόν, πλησίον τοῦ πορθμοῦ.
(스트라본, 지리학, Book 10, chapter 1 14:3)
τίνασ ἂν εἴποι λόγουσ Ἄλκηστισ, τοῦ Ἀδμήτου ζεύξαντοσ λέοντα καὶ κάπρον εἰσ τὸ ὄχημα ἠνορέησ κλυτὰ ἔργα τεὴν ἔστεψαν ἀπήνην, καὶ νύμφην βοόωσιν ἀριστοπόνοισ ὑμεναίοισ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 4661)

SEARCH

MENU NAVIGATION