Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"εἰ δ’ ἐπεξελθὼν δυνάμει βεβαιώσεισ τὰ Θηβαίων ἀδικήματα, παρ’ ὧν μὲν βοηθεῖσ οὐκ ἀπολήψῃ χάριν·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1173)
βαρὺ γὰρ τὸ τοιοῦτον ἂν εἰή ἐξὸν ἐπαινεῖν, ἢ ὅλωσ τούτων τινὸσ ὑπὲρ ὧν λέγει ἢ πρὸσ οὓσ λέγει, ὡσ ὁ Δημοσθένησ περιείργασμαι μὲν ἐγώ, περιείργασται δὲ ἡ πόλισ ἡ πεισθεῖσα ἐμοί, ἔστω δὲ πάντα τὰ ἁμαρτήματα καὶ ἀδικήματα ἐμά.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 2:3)
καὶ ὅλωσ δὲ ὅπου σχεδόν τι ἐφ’ ὁμολογουμένοισ ἀδικήμασιν αἱ κατηγορίαι γίνονται, διὰ τὸ πρόδηλα εἶναι τὰ ἀδικήματα, σφοδρότητοσ ὁ λόγοσ τυγχάνει, ὡσ καὶ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου καὶ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 6:1)
εἰ μὲν εἴ τι χρηστὸν πεποιήκασι τὴν πόλιν δεῖ σκοπεῖν, οὐκ ἀξιῶ Θηβαίων μὲν τὰσ εὐεργεσίασ λέγειν, Λακεδαιμονίων δὲ τὰ ἀδικήματα, οὐδ’ αὖ τοὐναντίον, ἀλλ’ ἀμφοτέρων ὅσ’ εὖ πεποιήκασι λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 6:21)
οὐκοῦν ὅσ’ ἄν τισ ἐκλέξασ ἀδικήματα εἰσ τὸ μέσον φέρῃ, πρὸσ τῷ μηδὲν προὔργου πράττειν εἰσ τοὺσ κατ’ αὐτῆσ ἐλέγχουσ καὶ τοὺσ ὑπὲρ αὐτῆσ λόγουσ κομιεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 56:4)
ἔτι περὶ μὲν τἆλλα πάντα ἀδικήματα γίνεται ἡ ἐπαναφορὰ ἐπί τινα μοχθηρίαν ἀεί, οἱο͂ν εἰ ἐμοίχευσεν, ἐπ’ ἀκολασίαν, εἰ ἐγκατέλιπε τὸν παραστάτην, ἐπὶ δειλίαν, εἰ ἐπάταξεν, ἐπ’ ὀργήν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 23:2)
ἐπεὶ δ’ ἔστιν ἀδικοῦντα μήπω ἄδικον εἶναι, ὁ ποῖα ἀδικήματα ἀδικῶν ἤδη ἄδικόσ ἐστιν ἑκάστην ἀδικίαν, οἱο͂ν κλέπτησ ἢ μοιχὸσ ἢ λῃστήσ;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 85:1)
ταῦτα γὰρ βλάπτοντεσ καὶ ἁμαρτάνοντεσ ἀδικοῦσι μέν, καὶ ἀδικήματά ἐστιν, οὐ μέντοι πω ἄδικοι διὰ ταῦτα οὐδὲ πονηροί·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 112:1)
καὶ κατὰ ταῦτ’ ἤδη τὰ ἀδικήματα ὁ ἀδικῶν ἄδικοσ, ὅταν παρὰ τὸ ἀνάλογον ᾖ ἢ παρὰ τὸ ἴσον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 116:2)
καὶ ὅσοισ τὰ μὲν ἀδικήματα λήμματα, αἱ δὲ ζημίαι ὀνείδη μόνον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 12 10:1)
καὶ οἷσ τοὐναντίον τὰ μὲν ἀδικήματα εἰσ ἔπαινόν τινα, οἱο͂ν εἰ συνέβη ἅμα τιμωρήσασθαι ὑπὲρ πατρὸσ ἢ μητρόσ, ὥσπερ Ζήνωνι, αἱ δὲ ζημίαι εἰσ χρήματα ἢ φυγὴν ἢ τοιοῦτόν τι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 12 10:2)
τὰ δ’ ἀδικήματα πάντα καὶ τὰ δικαιώματα διέλωμεν ἀρξάμενοι πρῶτον ἐντεῦθεν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 13 1:1)
ἐφ’ οἷσ τε γὰρ δεῖ συγγνώμην ἔχειν, ἐπιεικῆ ταῦτα, καὶ τὸ τὰ ἁμαρτήματα καὶ τὰ ἀδικήματα μὴ τοῦ ἴσου ἀξιοῦν, μηδὲ τὰ ἁμαρτήματα καὶ τὰ ἀτυχήματα·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 13 16:1)
ἔστιν ἀτυχήματα μὲν <γὰρ> ὅσα παράλογα καὶ μὴ ἀπὸ μοχθηρίασ, ἁμαρτήματα δὲ ὅσα μὴ παράλογα καὶ μὴ ἀπὸ πονηρίασ, ἀδικήματα δὲ ὅσα μήτε παράλογα ἀπὸ πονηρίασ τέ ἐστιν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 13 16:2)
φιλοῦσι γὰρ ἄγαν καὶ μισοῦσιν ἄγαν καὶ τἆλλα πάντα ὁμοίωσ, καὶ εἰδέναι ἅπαντα οἰόνται καὶ διισχυρίζονται τοῦτο γὰρ αἴτιόν ἐστιν καὶ τοῦ πάντα ἄγαν, καὶ τὰ ἀδικήματα ἀδικοῦσιν εἰσ ὕβριν, οὐ κακουργίαν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 12 14:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION