헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὅλωσ δὲ ὅπου σχεδόν τι ἐφ’ ὁμολογουμένοισ ἀδικήμασιν αἱ κατηγορίαι γίνονται, διὰ τὸ πρόδηλα εἶναι τὰ ἀδικήματα, σφοδρότητοσ ὁ λόγοσ τυγχάνει, ὡσ καὶ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου καὶ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 6:1)
οὐκ ἔστ’ ἐφ’ ὅτῳ τῶν πεπραγμένων ἐγὼ μόνοσ ἠδίκημαι, ἀλλ’ ἐπὶ μὲν τοῖσ εἰσ τὸν χορὸν γεγενημένοισ ἀδικήμασιν ἡ φυλή, δέκατον μέροσ ὑμῶν, συνηδίκηται, ἐπὶ δ’ οἷσ ἔμ’ ὕβρισε καὶ ἐπεβούλευσεν οἱ νόμοι, δι’ οὓσ εἷσ ἕκαστοσ ὑμῶν σῶσ ἐστιν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 168:5)
ἔστιν ἐφ’ οἷσ ἀδικήμασιν δέδωκεν ἀποκτείνειν ὁ νόμοσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 303:1)
ὅσ γε, ἃ δοκεῖ συνέχειν τὴν πολιτείαν, τὰ δικαστήρια, ταῦτ’ ἄκυρα ποιεῖ τῶν προστιμημάτων τῶν ἐπὶ τοῖσ ἀδικήμασιν ἐκ τῶν νόμων ὡρισμένων, ἀλλ’ ἵνα τῶν πολὺν χρόνον ὑμᾶσ τινεσ ἐκκεκαρπωμένων καὶ πολλὰ τῶν ὑμετέρων διηρπακότων μηδ’ ἃ κλέπτοντεσ φανερῶσ ἐλήφθησαν καταθῶσιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 3:2)
ἐξ ἀρχῆσ οὖν ἐν βραχέσιν τὰ πραχθέντα δίειμι πρὸσ ὑμᾶσ, ἵνα μᾶλλον μάθητε καὶ παρακολουθήσητε τοῖσ περὶ τὸν νόμον αὐτὸν ἀδικήμασιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 12:2)
χρῆν γὰρ αὐτόν, εἰ τὸ πρᾶγμ’ ἐνόμιζεν δίκαιον, ἐπὶ τοῖσ ὕστερον γενησομένοισ θεῖναι τὸν νόμον, καὶ μὴ συνενεγκόντ’ εἰσ ταὐτὸ τὰ μέλλοντα τοῖσ παρεληλυθόσιν καὶ τὰ μὴ δῆλα τοῖσ φανεροῖσ ἀδικήμασιν, εἶτ’ ἐπὶ πᾶσι γράψαι τὴν αὐτὴν γνώμην.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 115:2)
καίτοι ἔγωγ’ ᾤμην δεῖν τὸν νομοθετοῦντα περὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι, οἱᾶ δεῖ γίγνεσθαι καὶ ὡσ ἕκαστ’ ἔχειν, καὶ τὰσ τιμωρίασ ὁποίασ τινὰσ ἐφ’ ἑκάστοισ δεῖ τοῖσ ἀδικήμασιν εἶναι, περὶ τούτων νομοθετεῖν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 173:2)
καίτοι κατὰ τοὺσ χρόνουσ οὓσ ἕκαστοι αὐτῶν ἦσαν, πολλοῦ ἄξιοι δοκοῦντεσ γεγενῆσθαι τὸν ἔμπροσθεν χρόνον ὅμωσ ἰσχυρᾶσ παρὰ τοῦ δήμου ὀργῆσ ἐτύγχανον ἐπὶ τοῖσ ὕστερον γιγνομένοισ ἀδικήμασιν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 194:2)
εἰ μὲν γὰρ ὀφθήσεσθ’ ἐπὶ τοῖσ οὕτω φανεροῖσ καὶ μεγάλοισ ἀδικήμασιν ὀργιζόμενοι καὶ τιμωρούμενοι, δόξετε τοῦθ’, ὅπερ ἐστέ, δικασταὶ καὶ φύλακεσ τῶν νόμων εἰσεληλυθέναι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 8:2)
πειρᾶσθε δὲ καὶ τοῖσ ἡγεμόσιν αἰδῶ παρέχειν, ἀεὶ τοῦτο φανερὸν καθιστάντεσ ὅτι μὴ ἀπόχρη ὑμῖν καλῶσ διοικεῖσθαι μόνοισ, ἀλλὰ παντὸσ ἐπιμελεῖσθε τοῦ τῶν Βιθυνῶν γένουσ καὶ οὐδὲν ἧττον δυσχεραίνετε τοῖσ εἰσ τοὺσ ἄλλουσ ἀδικήμασιν ἢ τοῖσ εἰσ αὑτούσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 61:1)
ὅτι φασὶ τὸν Ταραντῖνον Ἀρχύταν τὸν ὄντα Πυθαγόρειον ἐπὶ μεγάλοισ ἀδικήμασιν οἰκέταισ ὀργισθῆναι, καὶ κατεξαναστάντα τοῦ πάθουσ εἰπεῖν, ὡσ οὐκ ἂν ἐγενήθησαν ἀθῷοι τηλικαῦτα ἁμαρτήσαντεσ, εἰ μὴ ἔτυχεν ὀργιζόμενοσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 7 6:1)
γενομένησ δὲ νυκτὸσ οἱ μὲν Ἀσπένδιοι χαλεπῶσ ἐνεγκόντεσ ἐπὶ τοῖσ ἀδικήμασιν ἐπέθεντο τοῖσ Ἀθηναίοισ καὶ τόν τε Θρασύβουλον καί τινασ τῶν ἄλλων ἀνεῖλαν·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 99 6:3)
τὰ λῃστήρια πόλεισ δεησόμενοσ αὐτῶν τοὺσ ἐνόχουσ τοῖσ ἀδικήμασιν ἐξευρούσασ ἐκδοῦναι σφίσι τιμωρίασ ὑφέξοντασ κατὰ τὸν νόμον, ὃν ἐν ταῖσ συνθήκαισ ὡρ́ισαν, ὅτε συνετίθεντο τὴν φιλίαν, καὶ τὸ λοιπὸν ἀξιώσων φυλάττειν, ἵνα μηδὲν ἁμάρτημα γένηται κοινόν, ὃ διαστήσει τήν τε φιλίαν αὐτῶν καὶ τὴν συγγένειαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 50 5:1)
ὥστ’ οὐκ ἂν δήπου τὴν τοῦ πατρὸσ οὐσίαν τοῦ μηνύσαντοσ τὴν τυραννίδα ἐπὶ τοῖσ τοῦ παιδὸσ ἀδικήμασιν ἀφαιρεῖσθαι καὶ δημεύειν ἡ πόλισ ἠξίου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 79 7:2)
παύσομαι δὲ τοῦ λοιποῦ μετὰ τοσαύτησ ὀργῆσ τὰσ τιμωρίασ ἐπὶ τοῖσ ἀδικήμασιν εἰσπραττόμενοσ καὶ πολὺ μᾶλλον σοῦ παρακαλοῦντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 124:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION