Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν μὲν γὰρ ποταμὸν, ἑώσ ἂν ἀπῇ τἄλλα ἃ κωλύει, εἰκόσ ἐστι καὶ ὑπὸ τῆσ χιόνοσ καὶ ἐξ ὄμβρων αὐξανόμενον κατιέναι, κατιόντοσ δ’ αὐτοῦ τὴν γῆν πληρουμένην καὶ διοιδοῦσαν ἀφιέναι κάτω νοτίδασ εἰσ τὰ πλάγια, οὐ διὰ τὴν θέρμην οὐδ’ ὑπὸ τοῦ ξηραίνεσθαι ‐ γελοῖον γὰρ τὴν αὐτὴν οὐκ ἔχουσαν τὸ ἀναγκαῖον ὕδωρ ἀποστέλλειν τὸ περιττὸν ἑτέρωσε ‐ ἀλλὰ τοὐναντίον τῷ πλεονάζοντι παρέχουσαν τοὺσ ἐγχωροῦντασ ἀδήλουσ ὀχετούσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 20:6)
τὰσ γοῦν ἀδήλουσ τῶν πραγμάτων μεταβολὰσ εἰσ ταύτην ἀναφέρουσι, καὶ οἷσ ἀπὸ γνώμησ ἐπιχειρήσαντεσ διήμαρτον, τούτων ἀφῃρῆσθαι νομίζουσιν ὑπὸ τῆσ τύχησ, ὡσ πάντα περιποιεῖν, εἰ θελήσαι, δυναμένησ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 3:2)
ὁ μὲν οὖν Τύλλοσ αὐτίκα μάλα ἐβούλετο πᾶσαν τὴν Οὐολούσκων δύναμιν παραλαβὼν ἐπὶ τὴν Ῥώμην χωρεῖν, ἑώσ ἐστασίαζέ τε καὶ ἡγεμόνασ ἀπολέμουσ εἶχεν, ὁ δὲ Μάρκιοσ αἰτίαν πρῶτον ᾤετο δεῖν εὐσεβῆ καὶ δικαίαν ἐνστήσασθαι τοῦ πολέμου διδάσκων, ὡσ ἁπάσαισ μὲν πράξεσι θεοὶ συλλαμβάνουσι, μάλιστα δὲ ταῖσ κατὰ πολέμουσ, ὅσῳ μείζουσ τέ εἰσι τῶν ἄλλων καὶ εἰσ ἀδήλουσ φιλοῦσι κατασκήπτειν τύχασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 2 3:2)
ἄτοπον δ’ εἶναι δι’ ἀδήλουσ ὑποψίασ προδήλων ἀγαθῶν στερίσκεσθαι, καὶ μὴ θᾶττον ἀποδοῦναι μὲν ἑαυτὸν τῷ πατρί, κομίσασθαι δὲ τὴν βασιλείαν ἐπ’ αὐτῷ μόνῳ σαλεύουσαν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 860:4)
τὰ μὲν γὰρ πολλὰ ἀνέσκαπτον οἱ Ῥωμαῖοι, τὰ πλείω δὲ ἐκ μηνύσεωσ τῶν αἰχμαλώτων ἀνῃροῦντο, χρυσόν τε καὶ ἄργυρον καὶ τῆσ ἄλλησ τὰ τιμιώτατα κατασκευῆσ, ἅπερ οἱ κεκτημένοι πρὸσ τὰσ ἀδήλουσ τοῦ πολέμου τύχασ κατὰ γῆσ ἀποτεθησαυρίκεσαν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 134:1)
εἰσ δὲ τὴν τῶν περιττωμάτων κάθαρσιν οὐδὲν ὅλωσ εὑρὼν εἰπεῖν οὐκ ὤκνησεν ὁμόσε χωρῆσαι τοῖσ φαινομένοισ, ἐπὶ μὲν τῆσ τῶν οὔρων διακρίσεωσ ἀποστερήσασ μὲν τῶν τε νεφρῶν καὶ τῶν οὐρητήρων τὴν ἐνέργειαν, ἀδήλουσ δέ τινασ πόρουσ εἰσ τὴν κύστιν ὑποθέμενοσ·
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1345)
τοὺσ δὲ πείσαντασ οὕτωσ αὐτῶν τὰσ ψυχὰσ διαφθείρειν, ὥστ’ οἰκειοτέρασ αὑτοῖσ ποιεῖν τὰσ ἀλλοτρίασ γυναῖκασ ἢ τοῖσ ἀνδράσι, καὶ πᾶσαν ἐπ’ ἐκείνοισ τὴν οἰκίαν γεγονέναι, καὶ τοὺσ παῖδασ ἀδήλουσ εἶναι ὁποτέρων τυγχάνουσιν ὄντεσ, τῶν ἀνδρῶν ἢ τῶν μοιχῶν.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τοῦ Ἐρατοσθένουσ φόνου ἀπολογία 42:1)
"τὸ γὰρ ἀναίτιον ὅλωσ ἀνύπαρκτον εἶναι καὶ τὸ αὐτόματον ἐν δὲ ταῖσ πλαττομέναισ ὑπ’ ἐνίων καὶ λεγομέναισ ταύταισ ἐπελεύσεσιν αἰτίασ ἀδήλουσ ὑποτρέχειν καὶ λανθάνειν ἡμᾶσ ἐπὶ θάτερα τὴν ὁρμὴν ἀγούσασ.
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 23 2:3)
κατιδὼν δὲ πεφραγμένον ἵππῳ τοσαύτῃ τῶν πολεμίων τὸ εὐώνυμον, καὶ φοβηθεὶσ τὴν λαμπρότητα τοῦ ὁπλισμοῦ, μετεπέμψατο σπείρασ ἓξ ἀπὸ τῶν ἐπιταγμάτων καὶ κατέστησεν ὄπισθεν τοῦ δεκάτου, κελεύσασ ἡσυχίαν ἄγειν ἀδήλουσ τοῖσ πολεμίοισ ὄντασ·
(플루타르코스, Pompey, chapter 69 2:1)
ὅλωσ δ’ εἰπεῖν, ἐν τοῖσ φαινομένοισ καὶ ὁμοιότητασ ἀδήλουσ ἐξιχνεύομεν καὶ δυνάμεισ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Εἰ ψυχρότεροσ τῇ δυνάμει ὁ οἶνοσ. 12:1)
συνέβαινε γὰρ τοῖσ μὲν ἐκ τῆσ πόλεωσ καὶ τοῖσ περὶ τὸν Ἀχαιὸν ἐκ τῆσ ἄκρασ ἀδήλουσ εἶναι τοὺσ προσβαίνοντασ διὰ τῆσ προπεπτωκυίασ ἐπὶ τὸν κρημνὸν ὀφρύοσ·
(폴리비오스, Histories, book 7, chapter 17 4:1)
τίσ γὰρ οὐκ ἂν ἐπισημήναιτο πῶσ τηλικοῦτον μὲν πόλεμον συνεσταμένοι περὶ τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν πραγμάτων, οὐκ ἐλάττω δὲ τούτου περὶ τῶν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, ἀκμὴν δὲ περὶ τούτων ἀδήλουσ μὲν ἔχοντεσ ἐπ’ ἴσον ἀμφότεροι τὰσ ὑπὲρ τοῦ μέλλοντοσ ἐλπίδασ, ἐφαμίλλουσ δὲ τοὺσ κατὰ τὸ παρὸν ἐνεστῶτασ κινδύνουσ, ὅμωσ οὐκ ἠρκοῦντο ταῖσ προκειμέναισ ἐπιβολαῖσ, ἀλλὰ καὶ περὶ Σαρδόνοσ καὶ Σικελίασ ἠμφισβήτουν·
(폴리비오스, Histories, book 8, i. ex prooemio 2:1)
ὁρῶμεν δὴ κατὰ γραμμὰσ ἢ κατ’ εὐθείασ ἢ κατὰ καμπύλασ ἢ κατ’ ἀνακλωμένασ, γραμμὰσ ἀδήλουσ λόγῳ θεωρητὰσ καὶ ἀσωμάτουσ.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 3, Περὶ ἰρ́ιδοσ. 2:6)
ἀλλ’ οὗτοσ ἠφάνισται τελέωσ, εἴτε τοῦ χάσματοσ διαχέοντοσ αὐτὸν εἰσ ἀδήλουσ πόρουσ, εἴτε τῶν περὶ Ἁλίαρτον ἑλῶν καὶ λιμνῶν προαναλισκόντων αὐτόν, ἀφ’ ὧν ποιήεντα καλεῖ τὸν τόπον ὁ ποιητὴσ "καὶ ποιήενθ’ Ἁλίαρτον" λέγων.
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 2 32:11)
φέρεται μὲν οὖν ἀπὸ τῶν ἀρκτικῶν μερῶν, οὐ μὴν ὡσ ἂν κατὰ διάμετρον ἀντίρρουσ τῷ Νείλῳ, καθάπερ νομίζουσιν οἱ πολλοί, ἀλλὰ ἑωθινώτεροσ ἐκείνου, παραπλησίωσ ἐκείνῳ τὰσ ἀρχὰσ ἀδήλουσ ἔχων·
(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 2 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION