Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ μὲν δὴ κατὰ τὴν μεταχείρισιν τῶν ἐννοημάτων τοιοῦτόν ἐστιν, καὶ ἔτι τὸ μὴ ὡσ εἰσ πρότασιν λέγεσθαι τὰ λεγόμενα κατασκευαστικὰ τοῦ προκειμένου, ἀλλ’ ἀδήλου ὄντοσ πρὸσ ἃ λέγεται, οὕτω προχωρεῖν τὸν λόγον, οἱο͂ν μὴ προθεὶσ ὅτι βούλεται ἀποδεῖξαι πολλοῦ ἄξιον Κῦρον ἐπάγει ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο, καὶ προλαβὼν πάντα τὰ προκατασκευαστικά, ἐξ ὧν χαλεπόν ἐστιν ἀνθρώπων ἄρχειν, χαλεπώτερον τῶνδε καὶ τῶνδε, οὕτωσ ἐπήγαγεν, ἀλλὰ μὴν Κῦροσ πλείστων ἀνθρώπων ἦρξε·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 6:1)
ὁ δὲ οὕτω καθωσίωτο τῇ βασιλείᾳ ὥστε τὴν πρώτην τεταγμένοσ ὅπωσ ἔτυχε ταχθεὶσ, ἀδήλου ὄντοσ τοῦ μέλλοντοσ, ὁρῶν πολλὰ τῆσ βασιλείασ οὐ καλῶσ οὐδὲ ὁσίωσ διοικούμενα, ἀλλὰ πολλὴν αὐθάδειαν καὶ ὕβριν καὶ ἀκολασίαν ἐγγενομένην, οὐκ εἰά αὔξεσθαι οὐδὲ περαιτέρω χωρεῖν, ἀλλ’ ὥσπερ μεγάλου σώματοσ καὶ οὐχ ὑγιαίνοντοσ ἰώμενοσ τὰ ὕπουλα καὶ νενοσηκότα αὐτοῦ, ἢ καθάπερ ἵππου χαλεποῦ καὶ βιαίου κατέχων τὸ ἄγριον καὶ ἀπειθὲσ, ἐκφερόμενοσ μὲν ὑπ’ αὐτοῦ, πολλάκισ δὲ κατέχων καὶ ἀνακόπτων τὰσ συνεχεῖσ καὶ ἀλόγουσ καὶ βιαίουσ ὁρμὰσ, ἔπραττεν αὐτῷ καὶ προεώρα τὰ συμφέροντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 4:7)
ἦν δέ τισ καὶ οὗτοσ τρόποσ, φέρων εἰσ ἐπίδοσιν, ὁ τῆσ ἀδήλου παρασκευῆσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 7:6)
οὐχ αἱρησόμεθα, ὦ Ἀθηναῖοι, τὸ πρόδηλον καὶ ὁρώμενον πρὸ τοῦ ἀδήλου καὶ ἀπίστου καὶ τάχ’ ἂν ἡμᾶσ αὖθισ ταράξοντοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 7:4)
ἀδήλου γὰρ ὄντοσ τούτου καὶ τὴν ἀρίστην ἀναγκαῖον ἄδηλον εἶναι πολιτείαν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 4:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ φιλεῖν δεῖ τοὺσ συγγενεῖσ τοὺσ ἑαυτῆσ καὶ τοὺσ τοῦ ἀνδρὸσ ἑώσ ἐξανεψιῶν καὶ τοῦτο ποιεῖν καθ’ ἡμέραν, ὁπόταν ἴδῃ πρῶτον, λοιπὸν ἀδήλου τῆσ ἐντυχίασ οὔσησ τίσιν ἀπαντήσει φυλάσσεται·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 56 3:3)
εἰ δ’ ἔτ’ ἀδήλου τούτου καθεστηκότοσ προαπεχθησόμεθ’ ἡμεῖσ, δέδι’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μὴ τούτοισ μετ’ ἐκείνου πολεμεῖν ἀναγκασθῶμεν, ὑπὲρ ὧν προνοούμεθα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν Συμμοριῶν 6:2)
ἔτι γὰρ τῶν πραγμάτων ὄντων μετεώρων καὶ τοῦ μέλλοντοσ ἀδήλου, σύλλογοι καὶ λόγοι παντοδαποὶ κατὰ τὴν ἀγορὰν ἐγίγνοντο τότε·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 159:4)
ἀπὸ γὰρ τῶν πρώτων τροπῶν τῶν θερινῶν μέχρι μέσου χειμῶνοσ Ἰνδικοὶ βόεσ ἀμύθητοι τὸ πλῆθοσ ἐπιφοιτῶσιν αὐτῶν τὴν χώραν, ἀδήλου τῆσ αἰτίασ οὔσησ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 31 2:1)
ἀδήλου δὲ τῆσ ὁδοῦ καθεστώσησ διὰ τὸ πλῆθοσ τῆσ ἄμμου οἱ καθηγούμενοι τῆσ ὁδοῦ προσήγγειλαν τῷ βασιλεῖ διότι κόρακεσ δεξιοὶ κλάζοντεσ τὴν τρίβον τῆσ ἐπὶ τὸ ἱερὸν φερούσησ ἀτραποῦ προσημαίνουσιν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 45 40:2)
ὥστε παραθεωροῦντασ ποσαχῶσ παρ’ ἡμῖν τὸ ὅμοιον γίνεται, αἰτιολογητέον ὑπέρ τε τῶν μετεώρων καὶ παντὸσ τοῦ ἀδήλου, καταφρονοῦντασ τῶν οὔτε τὸ μοναχῶσ ἔχον ἢ γινόμενον γνωριζόντων οὔτε τὸ πλεοναχῶσ συμβαῖνον, τὴν ἐκ τῶν ἀποστημάτων φαντασίαν παριδόντων, ἔτι τε ἀγνοούντων καὶ ἐν ποίοισ οὐκ ἐστιν ἀταρακτῆσαι <καὶ ἐν ποίοισ ὁμοίωσ ἀταρακτῆσαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 80:1)
ὅθεν καὶ μυθικώτεροσ ἐνίοισ ὑπελήφθη τοῖσ συγγράμμασιν ἐγκαταμίξασ τὰσ τοιαύτασ διηγήσεισ, ὅπωσ διὰ τοῦ ἀδήλου τρόπου τοῦ ἔχειν τὰ μετὰ τὸν θάνατον οὕτωσ ἀπέχωνται τῶν ἀδικημάτων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 79:1)
δεῖμα μὲν οὖν ἐστι φόβοσ δέοσ ἐμποιῶν, αἰσχύνη δὲ φόβοσ ἀδοξίασ, ὄκνοσ δὲ φόβοσ μελλούσησ ἐνεργείασ, ἔκπληξισ δὲ φόβοσ ἐκ φαντασίασ ἀσυνήθουσ πράγματοσ, θόρυβοσ δὲ φόβοσ μετὰ κατεπείξεωσ φωνῆσ, ἀγωνία δὲ φόβοσ ἀδήλου πράγματοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 112:4)
λέγεται δή τισιν, ὡσ ἀδήλου πᾶσιν οὔσησ ἔτι τῆσ ὑπ’ αὐτοῦ συσκευαζομένησ τυραννίδοσ, πρῶτοσ ὑποπτεύσασ ὁ πατὴρ τοῦ Κασσίου καὶ διὰ τῆσ ἀκριβεστάτησ βασάνου τὸ πρᾶγμα ἐξετάσασ ἧκεν ἐπὶ τὴν βουλήν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 79 1:3)
ἀδήλου δ’ ἔτι τοῖσ πολλοῖσ τῆσ διανοίασ αὐτῶν οὔσησ Ἄππιοσ μέν, οἱᾶ δὴ συγγινώσκων ἑαυτῷ τῆσ παρούσησ ταραχῆσ αἰτίῳ γεγονότι καὶ τῶν προσδοκωμένων δι’ αὐτὴν ἔσεσθαι κακῶν, οὐκέτι τῶν κοινῶν οὐδὲν ἠξίου πράττειν, ἀλλὰ κατ’ οἶκον ἔμενεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 44 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION