Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ᾧ δυνατὴ μὲν ἔτι ἡ ἡλικία καὶ τὸ σῶμα εὔρωστον, ἀμφὶ δὲ τὴν Ἰταλίαν δυώδεκα μυριάδεσ ἀνδρῶν ἦσαν ἔναγχοσ ὑπεστρατευμένων καὶ δωρεὰσ μεγάλασ καὶ γῆν πολλὴν παρ’ αὐτοῦ λαβόντων, ἕτοιμοι δ’ οἱ κατὰ τὸ ἄστυ μύριοι Κορνήλιοι καὶ ὁ ἄλλοσ αὐτοῦ στασιώτησ λεώσ, εὔνουσ αὐτῷ καὶ φοβερὸσ ὢν ἔτι τοῖσ ἑτέροισ καὶ τὸ σφέτερον ἀδεέσ, ὧν τῷ Σύλλᾳ συνεπεπράχεσαν, ἐν τῷ Σύλλαν περιεῖναι τιθέμενοι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 12 2:8)
ἀλλὰ νὴ Δία ταυτὶ μὲν σαφῆ, ἀδεὲσ δὲ ἄλλωσ συναναλαβεῖν Λακεδαιμονίοισ τὴν δύναμιν καὶ φόβον οὐδ’ ὁντινοῦν ἔχει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 13:2)
ὅτι δὲ, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ ἀδεὲσ καθαρῶσ τὸ γοῦν τῶν Θηβαίων ἐστὶ δέοσ οἶμαι δείξειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 15:10)
ἡ δ’ ὑμετέρα τῇ τε θέσει πρώτη καὶ κατὰ τοῦτ’ ἀναγκαία προλαβεῖν, καὶ τύχησ ἕνεκα οὐκ ἀδεὲσ τοῦτο, οὐδ’ ἧττον τῆσ ἡμετέρασ ὕποπτοσ, ἣν ἑτέρωσε ὁρῶσαν λαβεῖν ζητεῖ καὶ τοὺσ εἰωθότασ μισθοὺσ τῶν εὐεργεσιῶν κομίσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 5:6)
οἰέται γὰρ οὕτωσ ὁ σοφὸσ καὶ τὸν ἀσώτων βίον ἀνεπίληπτον εἶναι, εἴπερ αὐτῷ προσγένοιτο τὸ ἀδεὲσ καὶ ἵλεων διὸ καὶ οἱ τῆσ κωμῳδίασ ποιηταὶ κατατρέχοντέσ που τῆσ ἡδονῆσ καὶ ἀκρασίασ ἐπικούρουσ καὶ βοηθοὺσ βοῶσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 8 2:3)
οὐ γὰρ ἔγωγ’ ἀδεὲσ τοῦθ’ ὑπολαμβάνω τῇ πόλει, τὸ λαβεῖν Μεγάλην πόλιν Λακεδαιμονίουσ καὶ πάλιν γενέσθαι μεγάλουσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 29:1)
ἐνταῦθα δὴ ὁ Ἀλέξανδροσ ἐκπεπληγμένοσ τοῦ ἀνθρώπουτὸ ἀνδρεῖον καὶ τὸ ἀδεέσ, νομίσασ πλέον τι τῶν ἄλλων ἐπίστασθαι αἰ τόν, παντοδαπὸσ ἦν ἱκετεύων μὴ φθονῆσαι μηδένα τρόπον, ἀλλὰ φράσαι τίσ ἔστιν ὁ δαίμων αὐτοῦ καὶ πῶσ χρὴ ἱλάσασθαι αὐτόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 88:1)
Τῷ δὲ ἑβδόμῳ κοινολογησάμενόσ τισιν Ιὤδασ πέντε τὸν ἀριθμὸν ἑκατοντάρχαισ καὶ πείσασ αὐτοὺσ συνεπιθέσθαι μὲν τοῖσ κατὰ τῆσ Ὀθλίασ ἐγχειρουμένοισ, τὴν δὲ βασιλείαν τῷ παιδὶ περιποιῆσαι, λαβὼν ὁρ́κουσ οἷσ τὸ ἀδεὲσ παρὰ τῶν συνεργούντων βεβαιοῦται τὸ λοιπὸν ἐθάρρει ταῖσ κατὰ τῆσ Ὀθλίασ ἐλπίσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 175:1)
ἐξεπιστάμενοι γὰρ ὧν ἀναπλήσειαν κακῶν ἔστιν οὓσ κἀκεῖνοι μεγαλοφρόνωσ καταφρονημάτων τε πρὸσ τὴν τύχην, αὐτοὶ λανθάνειν αὐτοὺσ ὧν πράξειαν μὴ δυνάμενοι μόνωσ πιστεύουσιν κτήσεσθαι τοῦ ὑπόπτου τὸ ἀδεέσ, εἰ παντελὲσ αἱρεῖσθαι δυνηθεῖεν αὐτούσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 201:2)
ἀλλὰ σύ γ’ αἰνοτάτη κύον ἀδεὲσ εἰ ἐτεόν γε τολμήσεισ Διὸσ ἄντα πελώριον ἔγχοσ ἀεῖραι.
(호메로스, 일리아스, Book 8 42:11)
πῶσ δὲ σὺ νῦν μέμονασ κύον ἀδεὲσ ἀντί’ ἐμεῖο στήσεσθαι;
(호메로스, 일리아스, Book 21 42:2)
"πάντωσ, θαρσαλέη, κύον ἀδεέσ, οὔ τί με λήθεισ ἔρδουσα μέγα ἔργον, ὃ σῇ κεφαλῇ ἀναμάξεισ·
(호메로스, 오디세이아, Book 19 16:1)
τὸν οὖν Σωκράτη εἰπεῖν βλέψαντα εἰσ τὸν Ἐρυξίμαχον, ἆρά σοι δοκῶ, φάναι, ὦ παῖ Ἀκουμενοῦ, ἀδεὲσ πάλαι δέοσ δεδιέναι, ἀλλ’ οὐ μαντικῶσ ἃ νυνδὴ ἔλεγον εἰπεῖν, ὅτι Ἀγάθων θαυμαστῶσ ἐροῖ, ἐγὼ δ’ ἀπορήσοιμι;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 215:2)
τοιαῦτα τοῦ Κάτωνοσ εἰπόντοσ, ἦσαν μὲν οἱ Καὶ τοῖσ λόγοισ ἀγόμενοι πρὸσ τὸ θαρρεῖν, οἱ δὲ πλεῖστοι πρὸσ τὸ ἀδεὲσ Καὶ γενναῖον αὐτοῦ Καὶ φιλάνθρωπον ὀλίγου δεῖν ἐκλαθόμενοι τῶν παρόντων, ὡσ μόνον ὄντα τοῦτον ἀήττητον ἡγεμόνα Καὶ πάσησ κρείττονα τύχησ, ἐδέοντο χρῆσθαι Καὶ σώμασιν αὐτῶν Καὶ χρήμασι Καὶ ὅπλοισ, ὅπωσ αὐτὸσ ἔγνωκε·
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 60 1:1)
τὴν φαιδρότητα καὶ τὸ ἀδεὲσ πρὸσ τὸν κίνδυνον, ὥσπερ τοῦ Νεοπτολέμου, μήτ’ ὠχριάσαντοσ μήτ’ ἐκπλαγέντοσ, ἀλλ’ ἕλκοντοσ τὸ ξίφοσ τοῦ Πελοπίδου καὶ καταμανθάνοντοσ.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 28 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION