Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τήν τε γὰρ Κελτικὴν τὴν ἐντὸσ Ἄλπεων ἐδόκει Καίσαροσ ἀξιοῦντοσ αὐτόνομον ἀφιέναι γνώμῃ τοῦ προτέρου Καίσαροσ, ὅ τε Λέπιδοσ διεβάλλετο τὰ πράγματα Πομπηίῳ προδιδόναι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1 3:3)
Σελεύκου δὲ θαυμάσαντοσ εἴ τινα μὴ δύναιτο πεῖσαι Σέλευκοσ ὁ τῆσ Ἀσίασ βασιλεύσ, ἐπὶ γάμῳ τοιοῦδε παιδόσ, ἱκεσίᾳ τε καὶ χρήμασι καὶ δωρεαῖσ καὶ ὅλῃ τῇ τοσῇδε βασιλείᾳ, περιιούσῃ μὲν ἐσ τόνδε τὸν κάμνοντα βασιλέα, δοθησομένῃ δὲ καὶ νῦν ἀντὶ τῆσ σωτηρίασ εἰ ἤδη τισ ἐθέλοι, καὶ μόνον ἀξιοῦντοσ μαθεῖν τίσ ἔστι τὸ γύναιον, ὁ Ἐρασίστρατοσ ἔφη·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 2:1)
Σύλλα δ’ οὐκ ἀξιοῦντοσ Μιθριδάτην ἔνσπονδον πολεμεῖσθαι, Αὖλοσ Γαβίνιοσ ἐπέμφθη Μουρήνᾳ μὲν ἀληθῆ τήνδε προαγόρευσιν ἐρῶν, μὴ πολεμεῖν Μιθριδάτῃ, Μιθριδάτην δὲ καὶ Ἀριοβαρζάνην ἀλλήλοισ συναλλάξων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 6:6)
ἀντιπρεσβεύοντοσ δὲ Λευκόλλου, καὶ ἀξιοῦντοσ ἢ οἷ συμμαχῆσαι ἢ ἀμφοτέροισ ἐκστῆναι τοῦ ἀγῶνοσ, ὁ μὲν κρύφα συντιθέμενοσ ἑκατέροισ, οὐκ ἔφθασεν οὐδετέροισ ἀμῦναι, ὁ δὲ Μιθριδάτησ ὅπλα τε εἰργάζετο κατὰ πόλιν ἑκάστην, καὶ ἐστρατολόγει σχεδὸν ἅπαντασ Ἀρμενίουσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 1:3)
καὶ οὐχὶ πάλαι μὲν οὕτω πρὸσ πάντασ θαυμαστῶσ καὶ μεγαλοψύχωσ ἔσχεν ἡ πόλισ, νῦν δὲ ὡσ ἑτέρωσ καὶ παρὰ πολὺ τῶν προγόνων καὶ τῆσ ὑποθέσεωσ ἀναξίωσ, ἀλλὰ χθὲσ καὶ πρώην ἐπὶ τῶν Μηδικῶν, τοῦ μὲν βαρβάρου μεγάλων καὶ ὧν οὐκ ἄν τισ ἤλπισεν ἡμᾶσ ἀξιοῦντοσ, ἐφ’ ᾧ συμμάχουσ αὐτῷ προσλαβεῖν δεδυνῆσθαι, τῶν δ’ αὖ Λακεδαιμονίων ἑτέρωθεν ἐν τούτῳ δέουσ διὰ ταῦτα μάλιστα καταστάντων, ὡσ καὶ παῖδασ ἡμῖν καὶ γυναῖκασ καὶ πρεσβύτασ, ἑώσ ἂν ὁ πόλεμοσ ᾖ, διὰ πάντων εὖ ποιεῖν ὑπεσχῆσθαι, ποίουσ τινὰσ παρέσχομεν ἡμᾶσ αὐτοὺσ καὶ πῶσ τουτοισὶ διετέθημεν δή που;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 56:5)
"τούτου δὲ συμπεσόντοσ καὶ τοῦ πατρὸσ ἀξιοῦντοσ ὡσ κατὰ θεὸν γενομένησ τῆσ δόσεωσ ἔχειν αὐτήν, ἔλαβεν ὁ Εὔξενοσ γυναῖκα καὶ συνῴκει μεταθέμενοσ τοὔνομα Ἀριστοξένην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 36 1:7)
ταῦτα δ’ ἐμοῦ πολλάκισ ἀξιοῦντοσ, ὑμεῖσ μὲν οὐ προσείχετε, Πεπαρήθιοι δὲ τὴν νῆσον κατέλαβον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ἐπιστολὴ Φιλίππου 21:1)
οὐ γὰρ διδόντοσ τούτου σῖτον τῇ μητρί, τὴν προῖκ’ ἔχοντοσ, οὐδὲ τὸν οἶκον μισθοῦν ἐθέλοντοσ, ἀλλὰ μετὰ τῶν ἄλλων ἐπιτρόπων διαχειρίζειν ἀξιοῦντοσ, ἐποιήσατο λόγουσ περὶ τούτων ὁ Δημοχάρησ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 20:1)
καὶ οὕτωσ ὑπ’ ἐμοῦ εἰσ τὴν οἰκίαν εἰσδεχθέντεσ, ὡσ ἐνεμόμεθα τὰ πατρῷα, ἀξιοῦντοσ ἐμοῦ ἀπολαβεῖν τὴν τῆσ μητρὸσ προῖκα ἀντενεκάλουν καὶ οὗτοι, καὶ ἔφασαν ὀφείλεσθαι καὶ τῇ αὑτῶν μητρὶ τὴν ἴσην προῖκα.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 17:1)
ἂν δὲ λέγῃ ὡσ ἀξιοῦντοσ αὐτοῦ ἐπιτρέψαι Κόνωνι τῷ Τιμοθέου περὶ ἁπάντων ἐγὼ οὐκ ἐβουλόμην ἐπιτρέπειν, ἐνθυμεῖσθε ὡσ ἐξαπατᾶν ὑμᾶσ ἐπιχειρήσει.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 48:1)
ἐμοὶ δ’ ἐστὶ μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Δημοσθένησ οἰκεῖοσ γένει καὶ πάντασ ὑμῖν ὄμνυμι τοὺσ θεοὺσ ἦ μὴν ἐρεῖν τἀληθῆ, προσελθόντοσ δ’ αὐτῷ μου καὶ παρεῖναι καὶ βοηθεῖν ἀξιοῦντοσ εἴ τι ἔχοι, Δήμων, ἔφη, ἐγὼ ποιήσω μὲν ὡσ ἂν σὺ κελεύῃσ καὶ γὰρ ἂν δεινὸν εἰή.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ζηνόμίωνα Παραγραφή 43:3)
ἀξιοῦντοσ δὲ τούτου καὶ πολλὰ δεηθέντοσ ἐμοῦ καὶ τί οὐ ποιήσαντοσ;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 18:1)
τὸ γὰρ σῶμα τῆσ ἀνθρώπου οὐ τολμᾷ παραδοῦναι, ὃ μεμαρτυρήκασιν αὐτὸν ἐθέλειν παραδοῦναι, ἀλλὰ μᾶλλον προῄρηται τὸν ἀδελφὸν καὶ τὸν κηδεστὴν ψευδομαρτυρίων ἀγωνίζεσθαι ἢ παραδοῦναι τὸ σῶμα τῆσ ἀνθρώπου καὶ δικαίωσ ἀπηλλάχθαι, καὶ μὴ διὰ λόγων καὶ δεήσεωσ, ἐὰν δύνωνται ἐξαπατήσαντεσ ὑμᾶσ ἀποφεύγειν, πολλάκισ ἐμοῦ προκαλεσαμένου καὶ ἐξαιτήσαντοσ τὴν ἄνθρωπον καὶ τότε ἀξιοῦντοσ παραλαμβάνειν καὶ μετὰ τὴν δίκην, καὶ ὅτε ἐξέτινον αὐτοῖσ, καὶ ἐφ’ ᾗ ἐγὼ δίκῃ τὸν Θεόφημον διώκω τῆσ αἰκείασ, καὶ ἐν τῇ ἀνακρίσει τῶν ψευδομαρτυρίων, καὶ τούτων οὐ προσποιουμένων, ἀλλὰ λόγῳ μὲν μαρτυρούντων τὰ ψευδῆ, ἔργῳ δὲ οὐ παραδιδόντων τὴν ἄνθρωπον·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 11:2)
ἀξιοῦντοσ δέ μου ἀναβαλέσθαι εἰσ τὴν ὑστεραίαν διά τε τὴν ὡρ́αν καὶ τὸ μηδένα μοι παρεῖναι τό τε πρᾶγμ’ ἄφνω προσπεπτωκέναι, ἵνα τούτῳ τ’ ἐξουσία γένοιθ’ ὁπόσα βούλοιτο κατηγορῆσαι καὶ μάρτυρασ εἴ τινασ ἔχοι παρασχέσθαι, ἐμοί τ’ ἐκγένοιτ’ ἀπολογήσασθαι ἐν ἅπασι τοῖσ δημόταισ καὶ τοὺσ οἰκείουσ μάρτυρασ παρασχέσθαι·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 14:1)
Τιμόστρατοσ Ἑκάληθεν, Ξάνθιπποσ Ἐροιάδησ, Εὐάλκησ Φαληρεύσ, Ἄνυτοσ Λακιάδησ, Εὐφράνωρ Αἰγιλιεύσ, Νίκιπποσ Κεφαλῆθεν μαρτυροῦσιν εἶναι καὶ αὑτοὺσ καὶ Φράστορα τὸν Αἰγιλιέα τῶν γεννητῶν οἳ καλοῦνται Βρυτίδαι, καὶ ἀξιοῦντοσ Φράστοροσ εἰσάγειν τὸν υἱὸν <τὸν> αὑτοῦ εἰσ τοὺσ γεννήτασ, εἰδότεσ αὐτοὶ ὅτι Φράστοροσ υἱὸσ εἰή ἐκ τῆσ θυγατρὸσ τῆσ Νεαίρασ, κωλύειν εἰσάγειν Φράστορα τὸν υἱόν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 94:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION