Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὃσ δ’ ἀτελὴσ ἱερῶν ὅσ τ’ ἄμμοροσ, οὔποθ’ ὁμοίων αἶσαν ἔχει φθίμενόσ περ ὑπὸ ζόφῳ ἠερόεντι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 47:8)
πῦρ μὲν γὰρ ὑποβρύχιον, ἀλαμπὲσ , δριμὺ, σφυγμοὶνωθροὶ, πόνου ἰδέη ποικίλη καὶ παντοίη, ἄλλοτε μὲν ἡ ὀδύνη ἐπὶ τὰ δεξιὰ διεληλαμένη, ὡσ δοκέειν ὀξὺ βέλοσ ἐγκέεσθαι, ἄλλοτε δὲ στρόφῳ ἰκέλη· αὖθισ δέ κοτε πόνοσ βαρὺσ, βαρύτατοσ · μεσηγὺ δὲ τῆσ ὀδύνησ ἀτονίη καὶ ἀφωνίη· διάφραγμα καὶ ὑπεζωκὼσ ἕλκονται· ἀπὸ τῶνδε γὰρ ἄχθοσ τὸ ἧπαρ ἤρτητο· διὰ τόδε ἐσ τὴν κατ’ ἴξιν κληί̈δα ὀδύνη καρτερή · βὴξ δὲ ἀτελήσ· προθυμίη δὲ μοῦνον· κἢν ἐσ τέλοσ κοτὲ ἀφίκηται, ξηρή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.157)
αἰσθήσιοσ γάρ ἐστι νάρκη, καὶ γνώμησ νάρκωσισ ἠδὲ τοῦ νοῦ ὑπὸ ψύξιοσ· μανίη δὲ θερμόν τι καὶ ξηρὸν τῇ αἰτίῃ, καὶ ταραχῶδ εσ τῇσι πρήξεσι· ἡ μὲν γὰρ λήρησισ ἀρχομέν η ἀπὸ γήραοσ οὔτε διαλείπει, καὶ ξυναποθνήσκει· μανίη δὲ καὶ διαλείπει καὶ μελεδῶνι ἐσ τέλοσ ἀποπαύεται· διάλειψισ δὲ ἀτελὴσ, ἢν τῷ τῆσ μανίησ λόγῳ γίγνηται, οὐκ εἰκότωσ ἀκεομέν ου τοῦ κακοῦ ἰητρείῃ, ἢ τῆσ ὡρ́ησ εὐκρασίῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.56)
ὃσ δ’ ἂν ἄνευ μανίασ Μουσῶν ἐπὶ ποιητικὰσ θύρασ ἀφίκηται, πεισθεὶσ ὡσ ἄρα ἐκ τέχνησ ἱκανὸσ ποιητὴσ ἐσόμενοσ, ἀτελὴσ αὐτόσ τε καὶ ἡ ποίησισ ὑπὸ τῆσ τῶν μαινομένων ἡ τοῦ σωφρονοῦντοσ ἠφανίσθη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 14:2)
εἰ δὲ δὴ τὴν μὲν καλλίστην τῶν τεχνῶν προσείρηκε τῷ μανικὴν εἶναι, τὴν δ’ ἁπλῶσ οὐδ’ εἶναι τέχνην, τὴν ποιητικὴν, ἀλλ’ ἐπίπνοιαν ἐκ Μουσῶν, ὃσ δ’ ἂν ἄνευ μανίασ Μουσῶν ἐπὶ ποιητικὰσ θύρασ ἀφίκηται, πεισθεὶσ ὡσ ἄρα ἐκ τέχνησ ἱκανὸσ ποιητὴσ ἐσόμενοσ, ἀτελὴσ αὐτόσ τε καὶ ἡ ποίησισ ὑπὸ τῆσ τῶν μαινομένων ἡ τοῦ σωφρονοῦντοσ ἠφανίσθη, πῶσ οὐκ ἐξ ἀμφοῖν δείκνυται τὸ μὴ τὴν τέχνην νικᾶν, ἀλλ’ ἔστιν οὗ καὶ λαμπρότερον καὶ θεοφιλέστερον εἶναι τὸ μὴ δουλεῦον τέχνῃ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 14:5)
"ὅτου δ’ ἂν ἐλλείπῃσ τούτων, ταύτῃ ἀτελὴσ ἔσει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 113:3)
εἰ τοίνυν δεῖ τὸν μέλλοντα ἔσεσθαι ῥητορικὸν φύσιν καὶ τέχνην καὶ μελέτην ὁμοῦ κτήσασθαι, δῆλον ὅτι ὁ ἐκπεπτωκὼσ τῆσ τέχνησ καὶ τῆσ φύσεωσ τῆσ βελτίστησ ἀτελήσ ἐστι ταύτῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 113:5)
εἴπερ ὁ μὲν μὴ πάντα παρασχόμενοσ παρὰ τὴν ἔνδειαν ἀτελήσ ἐστι, τὰ δὲ ἐπιτηδεύματα ἐκ τῶν κατορθούντων, οὐκ ἐκ τῶν ἀποτυχόντων κρίνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 113:7)
εἰ δ’ ὁ μὲν ὅπωσ μηδεὶσ ἀτελὴσ εἰή τῶν πάντων θέμενοσ νόμον αἰτιώτατοσ ἄλγουσ τοῖσ ἀτελείασ κεκτημένοισ κατέστη, σὺ δ’ ἐντεῦθεν ῥᾷστα συλλογίζει τὸ μῖσοσ, ὡρ́α σοι καὶ περὶ πάντων ὡσ εἰπεῖν τῶν νομοθετῶν ταῦτ’ ἐψηφίσθαι, καὶ δίκην ἀπεχθείασ καὶ τούτοισ λαχεῖν, ὅτι σωφροσύνησ πέρι καὶ δικαιοσύνησ καὶ τῶν ἄλλων διεξιόντεσ οὐ πᾶσιν ἁπλῶσ εἰσι δή που κεχαρισμένοι, ἀλλὰ τοῖσ εὖ ἥκουσι τρόπων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 29:8)
παρέχει δ’ ἐν μέρει ἑκατέρα τῶν φυλῶν, τούτοισ τὰσ ἀντιδόσεισ ποιεῖ καὶ τὰσ σκήψεισ εἰσάγει, ἐάν τισ ἢ λελῃτουργηκέναι φῇ πρότερον ταύτην τὴν λῃτουργίαν, ἢ ἀτελὴσ εἶναι λελῃτουργηκὼσ ἑτέραν λῃτουργίαν καὶ τῶν χρόνων αὐτῷ τῆσ ἀτελείασ μὴ ἐξεληλυθότων, ἢ τὰ ἔτη μὴ γεγονέναι·
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 56 3:3)
ἐπεὶ δὲ ἦν ἡ εὐδαιμονία τέλεόν τι, καὶ ἔστι ζωὴ καὶ τελέα καὶ ἀτελήσ, καὶ ἀρετὴ ὡσαύτωσ ἣ μὲν γὰρ ὅλη, ἣ δὲ μόριον, ἡ δὲ τῶν ἀτελῶν ἐνέργεια ἀτελήσ, εἰή ἂν ἡ εὐδαιμονία ζωῆσ τελείασ ἐνέργεια κατ’ ἀρετὴν τελείαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 17:1)
πᾶσα γὰρ κίνησισ ἀτελήσ, ἰσχνασία μάθησισ βάδισισ οἰκοδόμησισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 64:4)
οὔτε γὰρ τὸ δυνατὸν ποσὸν εἶναι κινεῖται ἐξ ἀνάγκησ, οὔτε τὸ ἐνεργείᾳ ποσόν, ἥ τε κίνησισ ἐνέργεια μὲν εἶναι δοκεῖ τισ, ἀτελὴσ δέ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 146:3)
καὶ ἡ μὲν τοῦ ναοῦ τελεία οὐδενὸσ γὰρ ἐνδεὴσ πρὸσ τὸ προκείμενον, ἡ δὲ τῆσ κρηπῖδοσ καὶ τοῦ τριγλύφου ἀτελήσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 37:4)
ἐπεὶ δ’ ὁ παῖσ ἀτελήσ, δῆλον ὅτι τούτου μὲν καὶ ἡ ἀρετὴ οὐκ αὐτοῦ πρὸσ αὑτόν ἐστιν, ἀλλὰ πρὸσ τὸ τέλοσ καὶ τὸν ἡγούμενον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 183:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION