Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ μὲν γὰρ ὢν οὐκ ἀστὸσ ἐσβιάζεται, ἡμεῖσ δὲ φυλῇ καὶ γένει τιμώμενοι, ἀστοὶ μετ’ ἀστῶν, οὐ σοβοῦντοσ οὐδενὸσ ἀνεπτόμεσθ’ ἐκ τῆσ πατρίδοσ ἀμφοῖν ποδοῖν, αὐτὴν μὲν οὐ μισοῦντ’ ἐκείνην τὴν πόλιν τὸ μὴ οὐ μεγάλην εἶναι φύσει κεὐδαίμονα καὶ πᾶσι κοινὴν ἐναποτεῖσαι χρήματα.
(아리스토파네스, Birds, Prologue 1:26)
ἐξ ὧν ἔστιν ὑμῖν εἰδέναι, πότερόν ποτ’ ἀστὸσ ἢ ξένοσ ἦν ᾧ ταῦθ’ ὑπῆρχεν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 33:1)
εἰ μὲν τοίνυν εὔποροσ ὢν ὁ πατὴρ χρήματα δοὺσ τούτοισ ἐφαίνετο πείσασ συγγενεῖσ αὐτοὺσ ἑαυτοῦ φάσκειν εἶναι, λόγον εἶχεν ἂν ὑποψίαν τιν’ ἔχειν ὡσ οὐκ ἦν ἀστόσ·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 34:1)
τοῖσ χρόνοισ τοίνυν οὕτω φαίνεται γεγονὼσ ὥστε, εἰ καὶ κατὰ θάτερ’ ἀστὸσ ἦν, εἶναι πολίτην προσήκειν αὐτόν·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 42:1)
Μάρτυρεσ οὐκοῦν ὅτι μὲν καὶ τὰ πρὸσ μητρόσ εἰμ’ ἀστὸσ καὶ τὰ πρὸσ πατρόσ, τὰ μὲν ἐξ ὧν ἄρτι μεμαρτύρηται μεμαθήκατε πάντεσ, τὰ δ’ ἐξ ὧν πρότερον περὶ τοῦ πατρόσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 63:8)
ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ οἶμαι ἄλλο τι ἂν αὐτὸν εἰπεῖν ἢ ὅτι ἡ μήτηρ ἀστή τέ ἐστι καὶ γαμετὴ καὶ ἀστὸσ ὁ πατήρ·
(디오니시오스, chapter 17 3:2)
οὐκ ἀστόσ, ἀλλ’ ἐπακτὸσ ἐξ ἄλλησ χθονόσ.
(에우리피데스, Ion, episode 1:24)
καθαρὰν γὰρ ἤν τισ ἐσ πόλιν πέσῃ ξένοσ, κἂν τοῖσ λόγοισιν ἀστὸσ ᾖ, τό γε στόμα δοῦλον πέπαται κοὐκ ἔχει παρρησίαν.
(에우리피데스, Ion, episode, iambic 5:13)
ἢν δὲ ἀνὴρ ἀστὸσ καὶ ὁ πρῶτοσ αὐτῶν γυναῖκα ξείνην ἢ παλλακὴν ἔχῃ, ἄτιμα τὰ τέκνα γίνεται.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 173 6:3)
οὐδὲ γὰρ τούτοισ ἠθέλησε συγκατελθεῖν, καὶ ταῦτα ὥσ φησι καὶ ἀστὸσ γενόμενοσ.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Φίλωνοσ δοκιμασίας 16:2)
ξεῖνοσ αἴτ’ ὦν ἀστόσ.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 24:1)
ἔστιν ὅστισ πρότερον πονηρὸσ ὤν, ἄδικόσ τε καὶ ἀκόλαστοσ καὶ ἄφρων, διὰ Καλλικλέα καλόσ τε κἀγαθὸσ γέγονεν, ἢ ξένοσ ἢ ἀστόσ, ἢ δοῦλοσ ἢ ἐλεύθεροσ;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 415:2)
πολλοῦ γε δέουσι μαίνεσθαι, ὦ Σώκρατεσ, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον οἱ τούτοισ διδόντεσ ἀργύριον τῶν νέων, τούτων δ’ ἔτι μᾶλλον οἱ τούτοισ ἐπιτρέποντεσ, οἱ προσήκοντεσ, πολὺ δὲ μάλιστα πάντων αἱ πόλεισ, ἐῶσαι αὐτοὺσ εἰσαφικνεῖσθαι καὶ οὐκ ἐξελαύνουσαι, εἴτε τισ ξένοσ ἐπιχειρεῖ τοιοῦτόν τι ποιεῖν εἴτε ἀστόσ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 135:3)
ἐὰν δὲ ἀστὸσ ξένον ἢ ξένοσ ἀστὸν ἀμυνόμενοσ κτείνῃ, κατὰ ταὐτὰ ἔστω τοῦ καθαρὸσ εἶναι.
(플라톤, Laws, book 9 103:1)
οὐ γὰρ ἂν μακρὰν ἴχνευον αὐτόσ, μὴ οὐκ ἔχων τι σύμβολον, νῦν δ’ ὕστεροσ γὰρ ἀστὸσ εἰσ ἀστοὺσ τελῶ, ὑμῖν προφωνῶ πᾶσι Καδμείοισ τάδε·
(소포클레스, 오이디푸스 튀란노스, episode4)

SEARCH

MENU NAVIGATION