Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ Ἀτρεὺσ εὐξάμενόσ ποτε τῶν αὑτοῦ ποιμνίων, ὅπερ ἂν κάλλιστον γένηται, τοῦτο θῦσαι Ἀρτέμιδι, λέγουσιν ἀρνὸσ φανείσησ χρυσῆσ ὅτι κατημέλησε τῆσ εὐχῆσ·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 2 10:3)
"εἰ μὲν χαίρεισ ἀρνὸσ φωνῇ, παιδὸσ φωνὴν ἐλεήσαισ·
(아리스토파네스, Wasps, Agon, epirrheme17)
Φιλόχοροσ δὲ ἱστορεῖ καὶ κεκωλῦσθαι Ἀθήνησιν ἀπέκτου ἀρνὸσ μηδένα γεύεσθαι, ἐπιλιπούσησ ποτὲ τῆσ τῶν ζῴων τούτων γενέσεωσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 163)
ἀλλ’ ὁπότ’ ἢ ἐρίφοιο νεοσφάγοσ ἠὲ καὶ ἀρνὸσ ἠὲ κλυτοῦ ὄρνιθοσ ἐφοπλίζεσθαι ἐδωδήν, χίδρα μὲν ἐντρίψειασ ὑποστρώσασ ἐνὶ κοίλοισ ἄγγεσιν, εὐώδει δὲ μιγῇ ἀνάφυρσον ἐλαίῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 100 2:5)
διὰ τούτων, ὦ θαυμασιώτατε, ὑπογράφει ὁ Νίκανδροσ τὴν χρείαν τοῦ τε χόνδρου καὶ τῆσ ἐπτισμένησ κριθῆσ, ἐπιχεῖν κελεύων ἀρνὸσ ἢ ἐρίφου ζωμὸν ἢ ὄρνιθοσ, τὰ μὲν οὖν χίδρα, φησίν, ἔντριψον μὲν ἐν θυείᾳ, μίξασ δ’ ἔλαιον αὐτοῖσ ἀναφύρασον ἡνίκ’ ἂν ἕψηται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 100 3:3)
ἐγὼ γὰρ ἥκω νῦν ἀγοράσασ οὐδὲ ἓν ἔμψυχον ἰχθῦσ ἐπριάμην τεθνηκότασ μεγάλουσ, κρεᾴδι’ ἀρνὸσ ἑφθὰ πίονοσ, οὐ ζῶντοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 363)
τῶν προβάτων μὲν οἷσ ἔνι μήτ’ ἔρια μήτε τυρόσ, ἀρνόσ, φίλτατε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 66 1:7)
κρέα τ’ ἄλλα τὸ πλῆθοσ ἀμύθητον χηνόσ, χοίρου, βοόσ, ἀρνόσ, οἰόσ, κάπρου, αἰγόσ, ἀλεκτρυόνοσ, νήττησ, κίττησ, πέρδικοσ, ἀλωπεκίου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 67 4:2)
συγκαταθεμένων δ’ αὐτῶν, μυθολογοῦσι τὴν Μήδειαν κατὰ μέλη διελοῦσαν τὸ σῶμα τοῦ κριοῦ καθεψῆσαι, καὶ διά τινων φαρμάκων παρακρουσαμένην ἐξελεῖν ἐκ τοῦ λέβητοσ ἀρνὸσ εἴδωλον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 52 2:1)
μολπαὶ δ’ ηὔξοντ’ ἐραταί, χρυσέασ ἀρνὸσ ἐπίλογοι, Θυέστου·
(에우리피데스, choral, antistrophe 13)
ἄλλαισ δ’ ἄλλα προσέβα χρυσέασ ἀρνὸσ μελάθροισ ὀδύνα, φόνοσ ἐπὶ φόνῳ, ἄχεα ἄχεσιν ἔνθεν τῶν πρόσθεν δμαθέντων Τανταλιδᾶν ἐκβαίνει ποινά γ’ εἰσ οἴκουσ, σπεύδει δ’ ἀσπούδαστ’ ἐπὶ σοὶ δαίμων.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, choral, anapests 2:7)
χρυσῆσ ἀρνὸσ ἦν νείκη πέρι.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, lyric 9:17)
ὁ μέγασ ὄλβοσ ἅ τ’ ἀρετὰ μέγα φρονοῦσ’ ἀν’ Ἑλλάδα καὶ παρὰ Σιμουντίοισ ὀχετοῖσ πάλιν ἀνῆλθ’ ἐξ εὐτυχίασ Ἀτρείδαισ πάλαι παλαιᾶσ ἀπὸ συμφορᾶσ δόμων, ὁπότε χρυσείασ ἔρισ ἀρνὸσ ἤλυθε Τανταλίδαισ, οἰκτρότατα θοινάματα καὶ σφάγια γενναίων τεκέων·
(에우리피데스, choral, strophe 11)
ὅθεν δόμοισι τοῖσ ἐμοῖσ ἦλθ’ ἀρὰ πολύστονοσ, λόχευμα ποιμνίοισι Μαιάδοσ τόκου, τὸ χρυσόμαλλον ἀρνὸσ ὁπότ’ ἐγένετο τέρασ ὀλοὸν ὀλοὸν Ἀτρέοσ ἱπποβώτα·
(에우리피데스, choral, epode2)
θύσαντεσ δὲ ταῦτα φοινίσσουσι μὲν αἵματι τὸν βωμόν, τοὺσ δὲ νεφροὺσ καὶ τὸν ἐπίπλουν καὶ πάντα τὰ πιμελῆ σὺν τῷ λοβῷ τοῦ ἥπατοσ καὶ σὺν αὐτοῖσ τὴν οὐρὰν τοῦ ἀρνὸσ ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 287:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION