Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῆσ γὰρ δίκησ, ταύτησ λέγω ἧσ εἷλον αὐτόν, γίγνεταί μοι διαιτητὴσ Στράτων Φαληρεύσ, ἄνθρωποσ πένησ μέν τισ καὶ ἀπράγμων, ἄλλωσ δ’ οὐ πονηρόσ, ἀλλὰ καὶ πάνυ χρηστόσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 109:2)
νὴ Δί’, ἀπράγμων γάρ τισ ἴσωσ ἐστὶν ἄνθρωποσ καὶ οὐ φιλόδικοσ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 38:1)
ἀλλ’ ὅτι τοῦτον ἀπράγμων ἦσθα τὸν χρόνον;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 75:5)
Ἦν μὲν γὰρ ὁ τῆσ Ἀραβίασ βασιλεὺσ Ὀβόδασ ἀπράγμων καὶ νωθὴσ τὴν φύσιν, Σύλλαιοσ δ’ αὐτῷ διῴκει τὰ πολλὰ δεινὸσ ἀνὴρ καὶ τὴν ἡλικίαν νέοσ ἔτι καὶ καλόσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 261:1)
ὁ μὲν ταῦτα φήσει, ἀλαζὼν καὶ ἀρχαῖοσ ὡσ ἀληθῶσ καὶ Κρονικὸσ ἄνθρωποσ, νεκροὺσ εἰσ μίμησιν παλαιοὺσ προτιθεὶσ καὶ ἀνορύττειν ἀξιῶν λόγουσ πάλαι κατορωρυγμένουσ ὥσ τι μέγιστον ἀγαθόν, μαχαιροποιοῦ υἱὸν καὶ ἄλλον Ἀτρομήτου τινὸσ γραμματιστοῦ ζηλοῦν ἀξιῶν, καὶ ταῦτα ἐν εἰρήνῃ μήτε Φιλίππου ἐπιόντοσ μήτε Ἀλεξάνδρου ἐπιτάττοντοσ, ὅπου τὰ ἐκείνων ἴσωσ ἐδόκει χρήσιμα, οὐκ εἰδὼσ ὁποία νῦν κεκαινοτόμηται ταχεῖα καὶ ἀπράγμων καὶ εἰσ τὸ εὐθὺ τῆσ ῥητορικῆσ ὁδόσ.
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 10:1)
Τίτοσ ἦν Λατῖνοσ, ἀνὴρ οὐκ ἄγαν ἐπιφανήσ, ἀπράγμων δὲ καὶ μέτριοσ ἄλλωσ καὶ καθαρὸσ δεισιδαιμονίασ, ἔτι δὲ μᾶλλον ἀλαζονείασ.
(플루타르코스, Lives, chapter 24 1:3)
πεισθέντοσ δ’ ἐκείνου καὶ μὴ προσδοκῶσι τοῖσ Θηβαίοισ ἐπιθεμένου Θεσμοφορίων ὄντων, καὶ τῆσ ἄκρασ κυριεύσαντοσ, Ἰσμηνίασ μὲν συναρπασθεὶσ καὶ κομισθεὶσ εἰσ Λακεδαίμονα μετ’ οὐ πολὺν χρόνον ἀνῃρέθη, Πελοπίδασ δὲ καὶ Φερένικοσ καὶ Ἀνδροκλείδασ μετὰ συχνῶν ἄλλων φεύγοντεσ ἐξεκηρύχθησαν, Ἐπαμεινώνδασ δὲ κατὰ χώραν ἔμεινε τῷ καταφρονηθῆναι διὰ μὲν φιλοσοφίαν ὡσ ἀπράγμων, διὰ δὲ πενίαν ὡσ ἀδύνατοσ.
(플루타르코스, Pelopidas, chapter 5 3:1)
Κόϊντοσ δὲ Αὐρήλιοσ, ἀνὴρ ἀπράγμων καὶ τοσοῦτον αὐτῷ μετεῖναι τῶν κακῶν νομίζων ὅσον ἄλλοισ συναλγεῖν ἀτυχοῦσιν, εἰσ ἀγορὰν ἐλθὼν ἀνεγίνωσκε τοὺσ προγεγραμμένουσ·
(플루타르코스, Sulla, chapter 31 6:1)
βίοσ δ’ ἀπράγμων τοῖσ γέρουσι συμφέρει μάλιστα δ’ ει’ τύχοιεν ἁπλόοι τρόποισ ἢ μακκοᾶν μέλλοιεν ἢ ληρεῖν ὅλωσ, ὅπερ γερόντων ἐστίν.
(작자 미상, 비가, Ἀρχιλόχου, Ιὀβάκχων133)
ἔστι δὲ τοῖσ μὲν ἐμοῖσ φίλοισ ἡδεῖα μὲν καὶ ἀπράγμων σίτων καὶ ποτῶν ἀπόλαυσισ·
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Β, chapter 1 34:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION