Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ μὲν γὰρ κτήσει μὲν πάσῃ μᾶλλον χαίρων ἢ δεῖ, ἀποβολῇ δὲ πάσῃ λυπούμενοσ μᾶλλον ἢ δεῖ ἀνελεύθεροσ, ὁ δ’ ἀμφότερα ἧττον ἢ δεῖ ἄσωτοσ, ὁ δ’ ἄμφω ὡσ δεῖ ἐλευθέριοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 84:3)
ᾧ γὰρ ὑπερέχει τὸ μεῖζον τοῦ ἐλάττονοσ, τούτῳ γίνεται τοῦ μὲν λῆψισ τοῦ δ’ ἀποβολή.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 6 5:2)
ἔκυπτον οἱ παρόντεσ ἀποβολῇ, ἔθυσαν ἕτερον, τοῦ δὲ δευτέρου πάλιν τὴν καρδίαν εἶδόν σε καταπίνοντ’ ἐγώ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 24 5:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ ἀδοξία, χρημάτων ἀποβολὴ, τὸ μὴ περᾶναί τι τῶν προκειμένων ἢ παρὰ τὸ δέον, ἀσχολία, κίνδυνοσ, μυρία ὅσα συμβαίνει κατὰ τὸν βίον, καὶ σχεδὸν ἀνάγκη τούτων ἀεί τι παρεῖναι·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ. 4:2)
πάντων δὲ τῶν κατὰ τὴν πόλιν, ὡσ ἐπὶ μεγίστῳ ἀγῶνι κάλλιστον τέλοσ εἰληφότι, τὴν ἐπινίκιον τιμὴν τοῦ θριάμβου τῷ περιόντι ὑπάτῳ προσθεῖναι βουλομένων, ἠρνήσατο τὴν χάριν αὐτῶν ὁ ὕπατοσ, οὔτε ὅσιον εἶναι λέγων οὔτε θεμιτὸν ἐπ’ ἀδελφοῦ θανάτῳ καὶ συνάρχοντοσ ἀποβολῇ πομπεύειν καὶ στεφανηφορεῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 13 6:2)
καὶ ἔγωγε, εἰ μὴ πατὴρ ἡμῖν ἦν πῶσ ἐπὶ παίδων ἀποβολῇ ταλαιπωρεῖ διὰ τῆσ ἐπὶ Ιὠσήπῳ λύπησ ἐπιδεδειγμένοσ, οὐκ ἂν τοῦ γε καθ’ ἡμᾶσ ἕνεκα περὶ τῆσ σωτηρίασ λόγουσ ἐποιησάμην, εἰ μὴ ὅσον τῷ σῷ χαριζόμενοσ ἤθει σώζειν αὐτῷ καλῶσ ἔχοντι, καὶ τούτουσ οἳ λυπήσονται τεθνηκότων οὐκ ἔχοντεσ παρείχομεν ἂν αὑτοὺσ πεισομένουσ ὅ τι καὶ θελήσειασ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 183:1)
καὶ τὰ νῦν παραινῶ ὑμᾶσ εὐθυμεῖν, ἀποβολὴ γὰρ ψυχῆσ οὐδεμία ἔσται ἐξ ὑμῶν πλὴν τοῦ πλοίου·
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 19 310:1)
εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καταλλαγὴ κόσμου, τίσ ἡ πρόσλημψισ εἰ μὴ ζωὴ ἐκ νεκρῶν;
(PROS RWMAIOUS, chapter 11 17:1)
ἐπεὶ μάντιν γε τὰ σημεῖα μόνον δεῖ γιγνώσκειν τῶν ἐσομένων, εἴτε τῳ θάνατοσ εἴτε νόσοσ εἴτε ἀποβολὴ χρημάτων ἔσται, εἴτε νίκη εἴτε ἧττα ἢ πολέμου ἢ καὶ ἄλλησ τινὸσ ἀγωνίασ·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 105:9)
καὶ κατὰ ταῦτα δὴ πάντα τότε καὶ νῦν διαμείβεται τὰ ζῷα εἰσ ἄλληλα, νοῦ καὶ ἀνοίασ ἀποβολῇ καὶ κτήσει μεταβαλλόμενα.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 492:1)
τῷ δὲ δεισιδαίμονι καὶ σώματοσ ἀρρωστία πᾶσα καὶ χρημάτων ἀποβολὴ καὶ τέκνων θάνατοι καὶ περὶ πολιτικὰσ πράξεισ δυσημερίαι καὶ ἀποτεύξεισ πληγαὶ θεοῦ καὶ προσβολαὶ δαίμονοσ λέγονται.
(플루타르코스, De superstitione, section 7 7:4)
τῷ δὲ Πύρρῳ προείρητο μὲν ἐκ τῶν ἱερῶν ἀλόβων γενομένων ὑπὸ τοῦ μάντεωσ ἀποβολή τινοσ τῶν ἀναγκαίων, παρὰ δὲ τὸν καιρὸν τότε τῷ θορύβῳ καὶ τῷ κινήματι τὸν λογισμὸν ἐκκρουσθεὶσ ἐκέλευσε τὸν υἱὸν Πτολεμαῖον λαβόντα τοὺσ ἑταίρουσ παραβοηθεῖν, αὐτὸσ δὲ θᾶττον ἐκ τῶν στενῶν ἐφελκόμενοσ τὴν στρατιὰν ὑπῆγεν.
(플루타르코스, chapter 30 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION