Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μηδὲ λιμόν, ὄλεθρον ἀμήχανόν τε καὶ ἐπώδυνον, ἕληται μᾶλλον ἢ πολεμίων τείχη καὶ σώματα, ἃ καὶ τόλμαισ ἐνδίδωσι καὶ σιδήρῳ καὶ ἀπονοία.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 10:5)
καὶ πολλὰ μὲν ἐξ ἐμπειρίασ σὺν εὐψυχίᾳ καὶ ἀπονοίᾳ λαμπρὰ ἔδρασαν, ἐμπίπτοντεσ σὺν ὀργῇ τοῖσ πολεμίοισ, πανταχόθεν δὲ ἀνῃροῦντο, περιτρέχοντοσ αὐτοὺσ τοῦ Ἀννίβου, καὶ τοὺσ ἰδίουσ ὁτὲ μὲν ἐξοτρύνοντοσ καὶ παρακαλοῦντοσ τὸ λείψανον τῆσ νίκησ ἐκπονῆσαι, ὁτὲ δ’ ἐπιπλήσσοντόσ τε καὶ ὀνειδίζοντοσ, εἰ τὸ πλῆθοσ νενικηκότεσ ὀλίγων οὐ περιέσονται.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 6:2)
ἅμα μὲν οἱο͂ν ἀπονοίᾳ τινὶ καὶ παρατάξει, οὐ γὰρ ἦν ἀναφυγὴ, ἅμα δ’ ὡσ ἀντεῖχον παρὰ πᾶν τὸ εἰκόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 3:5)
οὐ γὰρ ἀγνοίᾳ τοῦ συμφέροντοσ ἁμαρτάνειν μοι δοκεῖτε τοσοῦτον, ὅσον, εἰ οἱο͂́ν τε εἰπεῖν, ἀπονοίᾳ τινὶ καὶ τῶν διαφορῶν ἑκόντεσ ἡττώμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 9:6)
καὶ μετὰ ταῦτα συστάντων οἷσ ἦν ἐπιμελὲσ κακῶσ ἐμὲ ποιεῖν, καὶ γραφάσ, εὐθύνασ, εἰσαγγελίασ, πάντα ταῦτ’ ἐπαγόντων μοι, οὐ δι’ ἑαυτῶν τό γε πρῶτον, ἀλλὰ δι’ ὧν μάλισθ’ ὑπελάμβανον ἀγνοήσεσθαι ἴστε γὰρ δήπου καὶ μέμνησθ’ ὅτι τοὺσ πρώτουσ χρόνουσ κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην ἐκρινόμην ἐγώ, καὶ οὔτ’ ἀπόνοια Σωσικλέουσ οὔτε συκοφαντία Φιλοκράτουσ οὔτε Διώνδου καὶ Μελάντου μανία οὔτ’ ἄλλ’ οὐδὲν ἀπείρατον ἦν τούτοισ κατ’ ἐμοῦ, ἐν τοίνυν τούτοισ πᾶσι μάλιστα μὲν διὰ τοὺσ θεούσ, δεύτερον δὲ δι’ ὑμᾶσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ Ἀθηναίουσ ἐσῳζόμην.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 357:1)
τοῖσ δὲ καλῶσ φρονοῦσιν οὐκ ἐπακολουθητέον εἶναι τῇ τούτων ἀπονοίᾳ, μάλιστα μὲν ἐνθυμουμένοισ ὅτι τῶν πραγμάτων οὔτε καλῶν οὔτ’ αἰσχρῶν ἀποτόμωσ ὄντων, ἀλλὰ παρὰ τοὺσ χρωμένουσ τὸ πλεῖστον διαλλαττόντων, ἄλογον μιᾷ γνώμῃ περὶ ἀμφοτέρων χρῆσθαι, ἔπειθ’ ὅτι πάντων ἀτοπώτατόν ἐστιν ζηλοῦν μὲν τοὺσ πλείστουσ φίλουσ καὶ βεβαιοτάτουσ ἔχοντασ, ἀποδοκιμάζειν δὲ τοὺσ ἐραστάσ, ὃ μόνον ἴδιον ἔθνοσ οὐχ ἅπασιν ἀλλὰ τοῖσ καλοῖσ καὶ σώφροσιν οἰκειοῦσθαι πέφυκεν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 6:1)
οἱ δ’ Ἀθηναῖοι θεωροῦντεσ αὑτοῖσ πάντοθεν τὴν σωτηρίαν ἀποκεκλεισμένην, ἔκριναν ἁπάσασ τὰσ τριήρεισ πληροῦν καὶ τῶν πεζῶν τοὺσ κρατίστουσ ἐμβιβάσαι, τῷ τε πλήθει τῶν νεῶν καὶ τῇ τῶν ἀγωνιζομένων ὑπὲρ τῆσ σωτηρίασ ἀπονοίᾳ καταπλήξειν τοὺσ Συρακοσίουσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 13 14:1)
ἅμα δὲ τούτοισ πραττομένοισ Εὔφρων ὁ Σικυώνιοσ, διαφέρων θράσει καὶ ἀπονοίᾳ, συνεργοὺσ λαβὼν Ἀργείουσ ἐπέθετο τυραννίδι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 68 17:1)
τῶν γὰρ μισθοφόρων τισ ὄνομα Θρασίοσ, σεσυληκὼσ τὸ ἐν Δελφοῖσ ἱερὸν μετὰ τῶν Φωκέων, ἀπονοίᾳ δὲ καὶ θράσει διαφέρων, ἀκόλουθον τοῖσ πρότερον τετολμημένοισ πρᾶξιν ἐπετελέσατο.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 77 11:2)
"οὕτωσ ἄρα ἑκάστου τὸν ἔλεον ἐξέστησεν ἡ τοῦ τολμήματοσ ἀπόνοια τῶν μὲν ἰδόντων, τῶν δ’ ἀκουσάντων, ὥσθ’ ἑξακισχιλίουσ ὑπὸ τὴν σάλπιγγα ἐκείνην τῶν βαρβάρων κατακοπῆναι.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1872)
ἀπόνοιά ἐστιν ἡ ἐλευθερία;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐαρεστήσεωσ. 10:2)
πρόσ τε τὰσ μηχανὰσ ἀντετείχιζον ἐρειπομένων τῶν πρώτων οἰκοδομημάτων, ὑπὸ γῆν τε ἀπαντῶντεσ ἐν ταῖσ μεταλλεύσεσιν διεμάχοντο, ἀπονοίᾳ δὲ τὸ πλέον ἢ προμηθείᾳ χρώμενοι προσελιπάρουν τῷ πολέμῳ εἰσ τοὔσχατον, καὶ ταῦτα μεγάλου στρατοῦ περικαθημένου σφᾶσ καὶ λιμῷ ταλαιπωρούμενοι καὶ σπάνει τῶν ἐπιτηδείων·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 600:1)
καὶ δείσασ Ἀρχέλαοσ, μὴ καί τι δεινὸν βλαστήσειεν αὐτῶν τῇ ἀπονοίᾳ, πέμπει σπεῖράν τε ὁπλιτῶν χιλίαρχόν τε τὴν ὁρμὴν τῶν ἐνεστηκότων πρότερον τὸν πάντα ὅμιλον τοῦ μανιώδουσ αὐτῶν πλέω καταστῆναι, καὶ εἴ τινεσ διάδηλοι πολὺ τῶν ἄλλων καθίσταιντο προθυμίᾳ τοῦ στασιάζειν ἐπ’ αὐτὸν ἀγαγεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 259:1)
Ιοὐδαίων μὲν οὖν τόλμα καὶ θράσοσ ἡγεῖται καὶ ἀπόνοια, πάθη κατὰ μὲν τὰσ εὐπραγίασ εὔτονα, σβεννύμενα δὲ ἐν ἐλαχίστοισ σφάλμασιν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 569:1)
τοὺσ δὲ στρατιώτασ ἀπειλή τε τῶν ταξιάρχων καὶ χαλεπαίνων Καῖσαρ τούτοισ ἐξεδέχετο, φάσκων ὡσ Ιοὐδαῖοι μέν, οἷσ ἀπόνοια μόνη στρατηγεῖ, πάντα μετὰ προνοίασ πράττουσι καὶ σκέψεωσ ἐπιβουλάσ τε συντάσσοντεσ καὶ λόχουσ, ἕπεται δ’ αὐτῶν ταῖσ ἐνέδραισ καὶ τύχη διὰ τὸ πειθήνιον καὶ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ εὔνοιάν τε καὶ πίστιν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 139:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION