Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἦν δὲ καὶ ὅμιλοσ περὶ αὐτὴν γυναικῶν οὐδὲν ἐκείναισ ὁμοίων, αἷσ ἔφην εἶναι περὶ τὴν Βασιλείαν, ἀλλ’ Ὠμότησ καὶ Ὕβρισ καὶ Ἀνομία καὶ Στάσισ, αἳ πᾶσαι διέφθειρον αὐτὴν καὶ κάκιστα ἀπώλλυον.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 98:1)
Διαιρεῖται ἡ ἀνομία εἰσ τρία·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 102:8)
νόμῳ βοηθεῖν, ἀνομίᾳ πολεμεῖν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 23:4)
τίσ ὁ θεοὺσ ἀνομίᾳ χραίνων, θνητὸσ ὤν, ἄφρονα λόγον οὐρανίων μακάρων κατέβαλ’, ὡσ ἄρ’ οὐ σθένουσιν θεοί;
(에우리피데스, Heracles, choral, antistrophe 17)
νόμον παρέμενοσ, ἀνομίᾳ χάριν διδοὺσ ἔθραυσεν ὄλ‐ βου κελαινὸν ἁρ́μα.
(에우리피데스, Heracles, choral, antistrophe 24)
ποῦ τὸ τᾶσ Αἰδοῦσ ἢ τὸ τᾶσ Ἀρετᾶσ ἔχει σθένειν τι πρόσωπον, ὁπότε τὸ μὲν ἄσεπτον ἔχει δύνασιν, ἁ δ’ Ἀρετὰ κατόπι‐ σθεν θνατοῖσ ἀμελεῖται, Ἀνομία δὲ νόμων κρατεῖ, καὶ <μὴ> κοινὸσ ἀγὼν βροτοῖσ μή τισ θεῶν φθόνοσ ἔλθῃ;
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, choral, epode3)
ἄλλοσ δέ τισ μάταιοσ, ἀνομίᾳ θρασύσ, ἐγέλασεν εὐχαῖσ, ναυτίλουσ δ’ ἐφθαρμένουσ θάσσειν φάραγγ’ ἔφασκε τοῦ νόμου φόβῳ, κλύοντασ ὡσ θύοιμεν ἐνθάδε ξένουσ.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode 2:1)
Πᾶσ ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὴν ἀνομίαν ποιεῖ, καὶ ἡ ἁμαρτία ἐστὶν ἡ ἀνομία.
(IWANOU A, chapter 3 5:1)
ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ [εἰσ τὴν ἀνομίαν], οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰσ ἁγιασμόν·
(PROS RWMAIOUS, chapter 1 175:2)
τίσ γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ, ἢ τίσ κοινωνία φωτὶ πρὸσ σκότοσ;
(PROS KORINQIOUS B, chapter 1 127:2)
νῦν δὲ ἤ πού τισ δαίμων ἤ τισ ἀλιτήριοσ ἐμπεσὼν ἀνομίᾳ καὶ ἀθεότητι καὶ τὸ μέγιστον τόλμαισ ἀμαθίασ, ἐξ ἧσ πάντα κακὰ πᾶσιν ἐρρίζωται καὶ βλαστάνει καὶ εἰσ ὕστερον ἀποτελεῖ καρπὸν τοῖσ γεννήσασιν πικρότατον, αὕτη πάντα τὸ δεύτερον ἀνέτρεψέν τε καὶ ἀπώλεσεν.
(플라톤, Epistles, Letter 7 84:1)
οἱ δὲ ἄνομοι ἀνομίᾳ ἄνομοι;
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μίνως 8:14)
αἴσχιστον δὲ ἡ ἀδικία τε καὶ ἡ ἀνομία;
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μίνως 9:8)
τυραννευθεὶσ δὲ ὑπὸ Ἔρωτοσ, οἱο͂σ ὀλιγάκισ ἐγίγνετο ὄναρ, ὕπαρ τοιοῦτοσ ἀεὶ γενόμενοσ, οὔτε τινὸσ φόνου δεινοῦ ἀφέξεται οὔτε βρώματοσ οὔτ’ ἔργου, ἀλλὰ τυραννικῶσ ἐν αὐτῷ ὁ Ἔρωσ ἐν πάσῃ ἀναρχίᾳ καὶ ἀνομίᾳ ζῶν, ἅτε αὐτὸσ ὢν μόναρχοσ, τὸν ἔχοντά τε αὐτὸν ὥσπερ πόλιν ἄξει ἐπὶ πᾶσαν τόλμαν, ὅθεν αὑτόν τε καὶ τὸν περὶ αὑτὸν θόρυβον θρέψει, τὸν μὲν ἔξωθεν εἰσεληλυθότα ἀπὸ κακῆσ ὁμιλίασ, τὸν δ’ ἔνδοθεν ὑπὸ τῶν αὐτῶν τρόπων καὶ ἑαυτοῦ ἀνεθέντα καὶ ἐλευθερωθέντα·
(플라톤, Republic, book 9 83:1)
ἐκ δὲ τῆσ τοιαύτησ ἀνέσεωσ τοῦ μὲν δήμου θρασυνομένου, τῶν δ̓ ὕστερον βασιλέων τὰ μὲν ἀπεχθανομένων τῷ βιάζεσθαι τοὺσ πολλούσ, τὰ δὲ πρὸσ χάριν ἢ δι’ ἀσθένειαν ὑποφερομένων, ἀνομία καὶ ἀταξία κατέσχε τὴν Σπάρτην ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑφ’ ἧσ καὶ τὸν πατέρα τοῦ Λυκούργου βασιλεύοντα συνέβη τελευτῆσαι.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 2 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION