Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτωσ ἀθέατοσ καὶ ἀνήκοοσ καὶ ἄπειροσ ἁπάντων τῶν αἰσχίστων διεβίω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 3:11)
ἀλλὰ μὴν ἅ γε ὑπὲρ τῆσ οἰκείασ ἐπεδείξαντο πρὸσ τοὺσ ἑκάστοτε ἐπιόντασ ἀνήκοοσ μὲν οὐδεὶσ οἶμαι, λεκτέον δὲ καὶ τούτων μικρὰ προχειρισαμένουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 28:1)
τίσ γὰρ Ἑλλήνων ἢ τίσ βαρβάρων οὕτω σκαιὸσ ἢ ἀνήκοοσ, ἢ τίσ οὕτω σφόδρα ἔξω τῆσ γῆσ ἢ θεῶν, ἢ συλλήβδην εἰπεῖν καλῶν ἀναίσθητοσ, πλὴν τῶν κάκιστ’ ἀπολουμένων, οἳ ταῦτ’ ἔδρασαν, ὅστισ οὐ κοινόν τι τῆσ γῆσ τέμενοσ τὴν Ἐλευσῖνα ἡγεῖτο, καὶ πάντων ὅσα θεῖα ἀνθρώποισ, ταυτὸν φρικωδέστατόν τε καὶ φαιδρότατον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐλευσίνιος 1:5)
τίσ γὰρ οὕτωσ ἔξω στηλῶν Ἡρακλέουσ ἢ τίσ ὑπὲρ τὸν Καύκασον, ὥστ’ ἀνήκοοσ τῆσ τούτων φιλανθρωπίασ καὶ μεγαλοψυχίασ εἶναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 3:2)
καὶ δὴ καὶ τῶν ἀνέμων ἐπιεικῶσ τοὺσ μέλλοντασ ἔσεσθαι προηκούομεν, ὥστε ὁπότε ἀκούοι τὰ ὀνείρατα ὁ ξένοσ ἡμῶν ὁ Ῥοῦφοσ ‐ ἦν δὲ καὶ τἄλλα πρῶτοσ Φωκαέων, καί πωσ οὐδ’ αὐτὸσ ἀνήκοοσ Ἀσκληπιοῦ ‐ πολλὴν εἶναι τὴν ἔκπληξιν αὐτῷ ταῦτα ἀκούοντι παρ’ ἡμῶν ἔνδον, ἃ ἔξω καταλελοιπὼσ εἰσῄει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 4:9)
καὶ ταῦτα ἐξεπίτηδεσ ἀπέτεινα, οὐχ ὡσ οὐ καὶ ἓν τούτων ὁτιοῦν ἱκανὸν ὂν, ἀλλ’ ἵν’ εἰδῇσ διὰ πόσων ἀμαθὴσ εἶ τῶν ἐλέγχων καὶ ὅσων ἀθέατοσ καὶ ἀνήκοοσ δεῦρο εἰσῆλθεσ ὥσπερ τισ βέβηλοσ παντάπασιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 32:11)
τίσ γάρ ἐστιν Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων οὕτω σκαιὸσ ἢ ἀνήκοοσ ἢ σφόδρα μισῶν τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν, ὅστισ, εἴ τισ ἔροιτο, εἰπέ μοι, τῆσ νῦν οὔσησ Ἑλλάδοσ ταυτησὶ καὶ οἰκουμένησ ἔσθ’ ὅ τι ταύτην ἂν τὴν προσηγορίαν εἶχεν ἢ ᾠκεῖθ’ ὑπὸ τῶν νῦν ἐχόντων Ἑλλήνων, εἰ μὴ τὰσ ἀρετὰσ ὑπὲρ αὐτῶν ἐκείνασ οἱ Μαραθῶνι κἀν Σαλαμῖνι παρέσχοντο, οἱ ἡμέτεροι πρόγονοι;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 401:2)
σὺ ἄρα, εἶπε, μόνοσ ἀνήκοοσ εἶ τούτων ἃ πάντεσ ἴσασιν;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 44:2)
καὶ διὰ μὲν τῶν ὤτων οὐκ ἄν τισ ἀκούσαι ἢ τῶν σφόδρα ἐγγύθεν, διὰ δὲ τῶν εὐνοούντων οὐδενὸσ τῶν ἀναγκαίων ὅπου δήποτε ἀνήκοόσ ἐστι.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 122:1)
ἴσωσ ἂν οὖν εἴποι τισ ἀνήκοοσ, Οὐκ ὀρθῶσ Ἕλληνασ καθαιρεῖσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 189:1)
ὕστερον δὲ ἴσωσ ἄλλουσ τε φαίη τισ ἂν καὶ Θεμιστοκλέα καὶ Περικλέα γενέσθαι οὑ̓ γὰρ ἀνήκοοσ δήπου τυγχάνεισ περὶ τοῖν ἀνδροῖν̓ τὸν μέν, ὅτι ναυμαχεῖν Ἀθηναίουσ ἠνάγκασε πεζοὺσ πρότερον ὄντασ καὶ τὴν χώραν καὶ τὴν πόλιν προεμένουσ τοῖσ βαρβάροισ καὶ θεῶν ἱερὰ καὶ τάφουσ προγόνων ἐν ταῖσ ναυσὶ ποιήσασθαι πάντα τὰ σφέτερα πράγματα ‐ καὶ ὕστερον τὸν Πειραιᾶ τειχίσαι πλειόνων ἢ ἐνενήκοντα σταδίων καὶ ἄλλα τοιαῦτα προσέταξεν αὐτοῖσ, ὧν τὰ μὲν ἐπὶ τοσοῦτον ἔπραττον ἐφ̓ ὅσον ἐκεῖνοσ παρῆν, τὰ δὲ καὶ φυγόντοσ αὐτοῦ καὶ τελευτήσαντοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΟΣ. 7:1)
οὐκ ἀγνοοῦμεν δὲ διότι πολλοῖσ τῶν ἀναγινωσκόντων ἀνήκοοσ φανεῖται καὶ ξένη παντελῶσ ἡ περὶ τούτων ἱστορία·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 52 2:1)
ἐγὼ δὲ καὶ τὸν τρόπον τῆσ συλλήψεωσ τῶν ἀνδρῶν ἱστορίασ ἄξιον εἶναι νομίσασ ἔκρινα μὴ παρελθεῖν, ἐνθυμούμενοσ ὅτι τοῖσ ἀναγινώσκουσι τὰσ ἱστορίασ οὐχ ἱκανόν ἐστιν εἰσ ὠφέλειαν τὸ τέλοσ αὐτὸ τῶν πραχθέντων ἀκοῦσαι, ἀπαιτεῖ δ’ ἕκαστοσ καὶ τὰσ αἰτίασ ἱστορῆσαι τῶν γινομένων καὶ τοὺσ τρόπουσ τῶν πράξεων καὶ τὰσ διανοίασ τῶν πραξάντων καὶ τὰ παρὰ τοῦ δαιμονίου συγκυρήσαντα, καὶ μηδενὸσ ἀνήκοοσ γενέσθαι τῶν πεφυκότων τοῖσ πράγμασι παρακολουθεῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 56 2:1)
ὦ γενναῖε, σύ μοι δοκεῖσ ἀνήκοοσ εἶναι καὶ τῶν ἀναγραψάντων τοὺσ ἐκείνων βίουσ, ἐπεὶ πάντωσ ἂν καὶ ἐπιγνῶναι οὕστινασ λέγω δύναιο.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 31:8)
‐ καὶ μήν, ὦ φιλότησ, οὐδεὶσ οὕτωσ ἀνήκοοσ Ὁμήρου, οὐδ’ ἂν πάμπαν ἰδιώτησ τύχῃ, ὃσ οὐκ ἐπίσταται παρ’ αὐτῷ τοὺσ ἀρίστουσ τῶν ἡρώων παρασίτουσ ὄντασ.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 44:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION