Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ μὴν ὅτι νῦν Ἀριστογείτων τοῖσ μὲν τῆσ ἐνδείξεωσ δικαίοισ ἅπασιν ἑάλωκεν, ἕτεροσ δ’ οὐδὲ εἷσ ἔστιν ἀνεκτὸσ αὐτῷ λόγοσ, περὶ τούτων ῥᾴδιον διδάξαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 21:1)
καίτοι λελώφηκε τῷ χρόνῳ τὸ πολὺ τῆσ νόσου, κατ̓ ἀρχὰσ δὲ οὐδαμῶσ ἀνεκτὸσ ἦν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ 19:2)
εἰ μέτριοσ εἰή μέχρι δεῦρο, ἀνεκτόσ, ἀλλ’ οὐκ ἀνήσει.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 14 2:3)
χρειὼ γὰρ ἱκάνεται οὐκέτ’ ἀνεκτόσ.
(호메로스, 일리아스, Book 10 11:10)
χρειὼ γὰρ ἱκάνεται οὐκέτ’ ἀνεκτόσ.
(호메로스, 일리아스, Book 11 58:12)
οὔτε ἀνεκτὸσ λόγων, τῶν τε περὶ πᾶσαν ἀσέβειαν ὄντων κινδυνεύει πᾶσ ὁ ταύτησ τῆσ δόξησ ἀντεχόμενοσ πάντων ἂν τῶν ἀσεβῶν κεκρίσθαι δικαιότατα κάκιστόσ τε εἶναι καὶ ἀσεβέστατοσ.
(플라톤, Laws, book 10 137:2)
φανερῶσ δὲ οὐκ ἦν ἀνεκτόσ ἐπίφθονα πολλὰ καὶ πρὸσ ὕβριν εἴσ Τὸν Καίσαρα λέγων καὶ πράττων.
(플루타르코스, Caesar, chapter 48 3:4)
Ἀριστοφάνησ μὲν οὖν οὔτε τοῖσ πολλοῖσ ἀρεστὸσ οὔτε τοῖσ φρονίμοισ ἀνεκτόσ, ἀλλ’ ὥσπερ ἑταίρασ τῆσ ποιήσεωσ παρηκμακυίασ, εἶτα μιμουμένησ γαμετήν, οὔθ’ οἱ πολλοὶ τὴν αὐθάδειαν ὑπομένουσιν οἵ τε σεμνοὶ βδελύττονται τὸ ἀκόλαστον καὶ κακόηθεσ.
(플루타르코스, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 3 2:2)
"καὶ οὐδὲν, οἶμαι, πλημμελοῦμεν, ὅτι τοῖσ ἄνω προσαγορευομένοισ βάθοσ τοσοῦτο καὶ διάστημα διδόντεσ ἀπολείπομὲν τινα καὶ τῷ κάτω περιδρομὴν καὶ πλάτοσ, ὅσον ἐστὶν ἀπὸ γῆσ ἐπὶ σελήνην οὔτε γὰρ ὁ τὴν ἄκραν ἐπιφάνειαν τοῦ οὐρανοῦ μόνην ἄνω τἄλλα δὲ κάτω προσαγορεύων ἅπαντα μέτριόσ ἐστιν, οὔθ’ ὁ τῇ γῇ μᾶλλον δ’ ὁ τῷ κέντρῳ τὸ κάτω περιγράφων ἀνεκτόσ·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 10 1:6)
"καὶ μὴν ὅτι γε δεῖ τὸν συμποσίαρχον οἰκείωσ ἔχειν καὶ φιλικῶσ πρὸσ ἅπαντασ ὕπουλον δὲ μηδενὶ μηδ’ ἀπεχθῆ τῶν ἑστιωμένων εἶναι, παντί που δῆλον οὔτε γὰρ ἐπιτάττων ἀνεκτὸσ οὔτ’ ἀπονέμων ἴσοσ οὔτε προσπαίζων ὅμωσ ἀνέγκλητοσ ἔσται.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Ποῖόν τινα δεῖ τὸν συμποσίαρχον εἶναι. 7:16)
οὐδὲ παισὶν ἀνεκτὸσ οὐδ’ ἀδελφοῖσ, ἀλλὰ καὶ δούλοισ ἀφόρητοσ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 35 6:1)
δοκεῖ δή μοι τὰ τοιαῦτα μόλισ ἂν ἄνθρωποσ ἀγύρτησ καὶ προπετὴσ ἐπὶ δικαστηρίου ῥιψολογῶν ἀνεκτὸσ φανῆναι·
(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 8 5:1)
περὶ δὲ τοῦ Ψευδοφιλίππου τὸ μὲν πρῶτον οὐδ’ ἀνεκτὸσ ὁ λόγοσ ἐφαίνετο·
(폴리비오스, Histories, book 36, chapter 10 2:1)
ἀλλ’ οὖν ἀνεκτὸσ οὗτοσ ἦν ὅμωσ ἐμοί.
(위 플루타르코스, De musica, section 3017)
’ τὴν δ’ οὐκ ἀνεκτὸσ οὔτ’ ἐν ὀφθαλμοῖσ ἰδεῖν οὔτ’ ἆσσον ἐλθεῖν, ἀλλὰ μαίνεται τότε ἄπλητον ὥσπερ ἀμφὶ τέκνοισιν κύων·
(작자 미상, 비가, Σημωνίδου, Ιἄμβων.Α καὶ Β53)

SEARCH

MENU NAVIGATION