Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω δ’ ἀναίσχυντόσ ἐστιν, ὥστε προσελθὼν ἐνεκάλει αὐτῷ ὡσ ἀδικούμενοσ, καὶ οὐχ ὧν ἐβιάσατο μετέμελεν αὐτῷ, ἀλλ’ ὅτι κατέλιπε τὸ ἔργον ἠπείλει, καὶ οὔτε τῆσ δημοκρατίασ οὔτε τῆσ ἐλευθερίασ οὐδὲν ἦν ὄφελοσ·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 27:4)
καὶ μὴν εἰ δεῖ τι καὶ περὶ τῶν τότ’ εἰπεῖν διὰ πλειόνων μικρὰ, οὐκ ἐξαιροῦμαι μὲν ἔγωγε Θηβαίουσ οὐδ’ ἀναμαρτήτουσ εἴποιμ’ ἂν εἶναι καθάπαξ, οὐχ οὕτωσ οὔτ’ ἐπιλήσμων οὔτ’ ἀναίσχυντόσ εἰμι, πρὸσ δὲ τὰ τῶν Λακεδαιμονίων κρίνων ἐκείνουσ, τοῦθ’ ὃ ἐγὼ φεύγω παραιτουμένουσ ὑπὲρ αὑτῶν εὑρίσκω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 6:13)
λέγω δὲ τὰσ δυνάμεισ καθ’ ἃσ λέγονται κατὰ τὰ πάθη οἱ ἐνεργοῦντεσ, οἱο͂ν ὀργίλοσ ἀνάλγητοσ ἐρωτικὸσ αἰσχυντηλὸσ ἀναίσχυντοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 47:1)
ὁ μὲν γὰρ μηδεμιᾶσ φροντίζων δόξησ ἀναίσχυντοσ, ὁ δὲ πάσησ ὁμοίωσ καταπλήξ, ὁ δὲ τῆσ τῶν φαινομένων ἐπιεικῶν αἰδήμων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 127:2)
ἢ μηδὲν ὅλωσ ἀναίσχυντοσ, ὁ δὲ μέσοσ αἰδήμων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 90:1)
ὁ μὲν γὰρ φοβούμενοσ ἐπιεικὴσ καὶ αἰδήμων, ὁ δὲ μὴ φοβούμενοσ ἀναίσχυντοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 87:3)
οἱο͂ν ὁ μὲν ἀνελεύθεροσ περὶ χρήματα, ὁ δ’ ἀκόλαστοσ περὶ τὰσ τοῦ σώματοσ ἡδονάσ, ὁ δὲ μαλακὸσ περὶ τὰ ῥάθυμα, ὁ δὲ δειλὸσ περὶ τοὺσ κινδύνουσ τοὺσ γὰρ συγκινδυνεύοντασ ἐγκαταλιμπάνουσι διὰ τὸν φόβον, ὁ δὲ φιλότιμοσ διὰ τιμήν, ὁ δ’ ὀξύθυμοσ δι’ ὀργήν, ὁ δὲ φιλόνικοσ διὰ νίκην, ὁ δὲ πικρὸσ διὰ τιμωρίαν, ὁ δ’ ἄφρων διὰ τὸ ἀπατᾶσθαι περὶ τὸ δίκαιον καὶ ἄδικον, ὁ δ’ ἀναίσχυντοσ δι’ ὀλιγωρίαν δόξησ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 10 4:3)
ἀναίσχυντοσ εἶ καὶ βδελυρὸσ ὦ προδότα τῆσ πατρίδοσ, ὅστισ ἡμῶν μόνοσ σπεισάμενοσ εἶτα δύνασαι πρὸσ ἔμ’ ἀποβλέπειν.
(아리스토파네스, Acharnians, Parodos, strophe 16)
εὖ ἴσθι νυν ἀναίσχυντοσ ὢν σιδηροῦσ τ’ ἀνήρ, ὅστισ παρασχὼν τῇ πόλει τὸν αὐχένα ἅπασι μέλλεισ εἷσ λέγειν τἀναντία.
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, strophe 13)
ἀναίσχυντόσ <τισ> εἶ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode37)
ἀλλ’ οὕτωσ ἀνδρεῖοσ εἶ, μᾶλλον δὲ ἀναίσχυντοσ, ὥστ’ ἐκ τῆσ συγγραφῆσ ὀφείλων ἡμῖν διπλάσια τὰ χρήματα, οὐκ οἰεί δεῖν οὐδὲ τοὺσ τόκουσ τοὺσ γιγνομένουσ ἀποδοῦναι, ἀλλὰ τοὺσ εἰσ Ῥόδον προστάττεισ ἀπολαβεῖν, ὥσπερ τὸ σὸν πρόσταγμα τῆσ συγγραφῆσ δέον κυριώτερον γενέσθαι, καὶ τολμᾷσ λέγειν ὡσ οὐκ ἐσώθη ἡ ναῦσ εἰσ τὸν Πειραιᾶ·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Διονυσοδώρου Βλάβης 56:1)
οὔτε γὰρ δειλὸσ οὕτωσ ἄγαν οὐδεὶσ ὥστε μὴ θαρρεῖν ἑπόμενοσ μεθ’ οὗ νικᾶν ἕτοιμον, οὔτε ἐπὶ τοσοῦτον ἀνειμένοσ ὥστε ῥᾳθυμεῖν παραταττόμενον ὁρῶν ᾧ μόνῳ τὸ προστάττειν ἔνειμεν ὁ θεόσ, οὐδ’ αὖ σφόδρα οὕτωσ ἀναίσχυντοσ ὥστε περὶ ἑτέρου πονεῖν ἀναγκαῖον, τούτῳ δὲ μὴ συμπονεῖν ἐθέλειν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 9:1)
νῦν δ’ ὅταν εἴπῃσ " 3ἀπαύριον προσέξω", ἴσθι ὅτι τοῦτο λέγεισ "σήμερον ἔσομαι ἀναίσχυντοσ, ἄκαιροσ, ταπεινόσ·
(에픽테토스, Works, book 4, chapter 12 19:4)
καίτοι οὐδέ, εἰ καὶ πάνυ ἀναίσχυντοσ εἶ καὶ ἀνδρεῖοσ τὰ τοιαῦτα, τολμήσειασ ἄν ποτε εἰπεῖν ὡσ ἐπαιδεύθησ ἢ ἐμέλησέ σοι πώποτε τῆσ ἐν χρῷ πρὸσ τὰ βιβλία συνουσίασ ἢ ὡσ διδάσκαλόσ σοι ὁ δεῖνα ἢ τῷ δεῖνι συνεφοίτασ.
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 3:7)
πῶσ οὖν οὐκ ἀναίσχυντοσ οὗτοσ, ὃσ προσ Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται, ᾧ οὐδὲ Σκηπίων ἐγὼ ὁ νενικηκὼσ ἐμαυτὸν παραβάλλεσθαι ἀξιῶ;
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Ἀλέξανδροσ, Ἀννίβασ, Μίνωσ καὶ Σκηπίων. 17:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION