Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ τούτῳ ἀντὶ τῶν πατρῴων περίεστι βδελυρία, συκοφαντία, θράσοσ, τρυφή, δειλία, ἀναίδεια, τὸ μὴ ἐπίστασθαι ἐρυθριᾶν ἐπὶ τοῖσ αἰσχροῖσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 105 1:3)
κἀν τοῖσ προθύροισ καλινδοῦνται, πλείω τοῖσ θυρωροῖσ συνόντεσ ἢ τοῖσ δεσπόταισ αὐτῶν, ἀναιδείᾳ τὴν κολακείαν ἐπανορθούμενοι, ἐν τοῦτο σύμβολον κεκτημένοι τοῦ μὴ πρὸσ χάριν τοῖσ ἀνθρώποισ ὁμιλεῖν, ὅτι πάντ’ ἀποκναίουσιν ἀηδίᾳ λιπαροῦντεσ, ὁρώμενοι πρῶτον ῥᾷον αἰτοῦντεσ τὰ μὴ προσήκοντα ἢ ἕτεροι τὰ γιγνόμεν’ αὑτοῖσ ἀπαιτοῦντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 193:5)
ἢν δ’ ἀναιδείᾳ παρέλθῃ σ’, ἡμέτεροσ ὁ πυραμοῦσ.
(아리스토텔레스, Parodos, trochees27)
οὔτοί μ’ ὑπερβαλεῖσθ’ ἀναιδείᾳ μὰ τὸν Ποσειδῶ, ἢ μή ποτ’ ἀγοραίου Διὸσ σπλάλχνοισι παραγενοίμην.
(아리스토텔레스, Agon, antepirrheme1)
ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἀκολασίᾳ ἀταξία, ἀναίδεια, ἀκοσμία, τρυφή, ῥᾳθυμία, ἀμέλεια, ὀλιγωρία, ἔκλυσισ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 34:1)
ἀποτυχὼν δὲ καὶ τούτου, καὶ τῶν ἀρχόντων τῶν ἐν τῇ Κεφαλληνίᾳ γνόντων Ἀθήναζε τὴν ναῦν καταπλεῖν, ὅθενπερ ἀνήχθη, ὃν οὐδ’ ἂν εἷσ ἐλθεῖν ᾤετο δεῦρο τολμῆσαι τοιαῦτά γ’ ἐσκευωρημένον καὶ πεποιηκότα, οὗτοσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοσοῦτον ὑπερβέβληκεν ἀναιδείᾳ καὶ τόλμῃ, ὥστ’ οὐκ ἐλήλυθεν μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῦ σίτου τοῦ ἡμετέρου ἀμφισβητήσασ ἡμῖν δίκην προσείληχεν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ζηνόμίωνα Παραγραφή 13:1)
ἡ μὲν ἀναίδεια τοιαύτη τῶν ἀνθρώπων τούτων ἐστίν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 57:1)
ἀλλὰ γὰρ ἡ ἀναίδεια καὶ ἡ πλεονεξία τοιαύτη ἐστὶν αὐτοῦ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὥσθ’ ἡγεῖσθαι δεῖν ἐν Ἐλευσινίοισ τε τὴν πατρῴαν οὐσίαν ἐπανελθὼν ἔχειν, ἐφ’ ἅ τ’ εἰσεποιήθη μὴ ὄντοσ ἐν τῷ οἴκῳ υἱοῦ, καὶ τούτων κύριοσ γενέσθαι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 33:1)
‐ ἀλλὰ τῇ τόλμῃ καὶ τῇ ἀναιδείᾳ, ᾗ χρώμενοσ πρότερον μὲν ἠξίωσε καταφρονήσασ ὑμῶν καὶ τῶν ἐν τῇ πόλει δικαίων τὰ χρήματα λαβεῖν, νυνὶ δὲ ἀπολογησόμενοσ ἥκει ὡσ οὐδὲν τούτων διαπέπρακται·
(디나르코스, 연설, Κατὰ Φιλοκλέους 3:1)
ἡ σὴ τόλμα καὶ ἀναίδεια, εἶπεν, ὦ Τύλλιε, ὃσ οὐδ’ ἐλεύθεροσ ὤν, ἀλλὰ δοῦλοσ ἐκ δούλησ, ἣν οὑμὸσ ἐκτήσατο πάπποσ ἐκ τῶν αἰχμαλώτων, ἐτόλμησασ βασιλέα Ῥωμαίων σεαυτὸν ἀναδεῖξαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 38 6:3)
ἐὰν δ’ ἐκ τῶν νέων αὐθάδεια καὶ ἀναίδεια ὑμῖν ἐμποδὼν γένηται τοὺσ καδίσκουσ ἀνατρεπόντων ἢ τὰσ ψήφουσ ἁρπαζόντων ἢ ἄλλο τι περὶ τὴν ψηφοφορίαν ἀκοσμούντων, δείξατε αὐτοῖσ ἣν ἔχει τὸ ἀρχεῖον ἰσχύν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 39 4:3)
ἑτέρα δέ τισ ἐπὶ τὴν ἐκείνησ παρελθοῦσα τάξιν, ἀφόρητοσ ἀναιδείᾳ θεατρικῇ καὶ ἀνάγωγοσ καὶ οὔτε φιλοσοφίασ οὔτε ἄλλου παιδεύματοσ οὐδενὸσ μετειληφυῖα ἐλευθερίου, λαθοῦσα καὶ παρακρουσαμένη τὴν τῶν ὄχλων ἄγνοιαν, οὐ μόνον ἐν εὐπορίᾳ καὶ τρυφῇ καὶ μορφῇ πλείονι τῆσ ἑτέρασ διῆγεν, ἀλλὰ καὶ τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ προστασίασ τῶν πόλεων, ἃσ ἔδει τὴν φιλόσοφον ἔχειν, εἰσ ἑαυτὴν ἀνηρτήσατο καὶ ἦν φορτική τισ πάνυ καὶ ὀχληρὰ καὶ τελευτῶσα παραπλησίαν ἐποίησε γενέσθαι τὴν Ἑλλάδα ταῖσ τῶν ἀσώτων καὶ κακοδαιμόνων οἰκίαισ.
(디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 1 1:1)
λευκοῖσ δ’ ἐμφὺσ καρποῖσιν χειρῶν εἰσ ἄντρου κοίτασ κραυγὰν Ὦ μᾶτέρ μ’ αὐδῶσαν θεὸσ ὁμευνέτασ ἆγεσ ἀναιδείᾳ Κύπριδι χάριν πράσσων.
(에우리피데스, Ion, episode, lyric 1:3)
τὰ δὲ τοιάδε χρὴ κηρυκεύειν, ὅστισ ἄνοικτοσ καὶ ἀναιδείᾳ τῆσ ἡμετέρασ γνώμησ μᾶλλον φίλοσ ἐστίν.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, anapests3)
οὕτωσ ἄρα τῇ ἀναιδείᾳ πέποιθασ, ὥστε καὶ βασανίζεσθαι ἀξιοῖσ, καὶ ψευδεῖσ λέγων τὰσ βασάνουσ τῶν προβεβασανισμένων, ἵν’ οἱ μὲν ῥυόμενοί σου τὸν πατέρα ἐκκρουσθῶσιν τοῦ ἠληθευκέναι, αἱ δὲ σαὶ βάσανοι δοκῶσι πισταί;
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 142:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION