헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ταῦτα ἐξεπίτηδεσ ἀπέτεινα, οὐχ ὡσ οὐ καὶ ἓν τούτων ὁτιοῦν ἱκανὸν ὂν, ἀλλ’ ἵν’ εἰδῇσ διὰ πόσων ἀμαθὴσ εἶ τῶν ἐλέγχων καὶ ὅσων ἀθέατοσ καὶ ἀνήκοοσ δεῦρο εἰσῆλθεσ ὥσπερ τισ βέβηλοσ παντάπασιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 32:11)
κἂν μὲν ῥήματι πταίσῃ τισ, ἀμαθὴσ εὐθέωσ, ἂν δ’ ὅλῃ τῇ προαιρέσει διαφθείρῃ τὰ τεταγμένα, οὐκ ἄρα πόρρω πασῶν πανηγύρεων στήσεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 16:12)
ἐξ ἐναντίων δὲ μάλιστα μὲν δοκεῖ ἡ διὰ τὸ χρήσιμον γίνεσθαι φιλία, οἱο͂ν πένησ πλουσίῳ, ἀμαθὴσ εἰδότι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 85:2)
ἀμαθὴσ γὰρ ἔφυσ κοὐ πολυπράγμων, οὐδ’ Αἴσωπον πεπάτηκασ, ὃσ ἔφασκε λέγων κορυδὸν πάντων πρώτην ὄρνιθα γενέσθαι, προτέραν τῆσ γῆσ, κἄπειτα νόσῳ τὸν πατέρ’ αὐτῆσ ἀποθνῄσκειν·
(아리스토파네스, Birds, Agon, epirrheme13)
ἀμαθήσ γε νὴ Δί’ ὅστισ οὑτωσὶ σφόδρα ἀπεριμερίμνωσ τὴν θύραν λελάκτικασ καὶ φροντίδ’ ἐξήμβλωκασ ἐξηυρημένην.
(아리스토파네스, Clouds, Prologue 5:4)
ἄνθρωποσ ἀμαθὴσ οὑτοσὶ καὶ βάρβαροσ.
(아리스토파네스, Clouds, Episode16)
γνώσει δὲ σαυτὸν ὡσ ἀμαθὴσ εἶ καὶ παχύσ.
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics31)
Ἀργεῖοσ ἀμαθήσ, ἀλλ’ Ιἑρώνυμοσ σοφόσ·
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 5:25)
τριῶν δὲ ἐπικρατούντων, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, βίων, εἰσ οὓσ μάλιστα ἐμπίπτουσιν οἱ πολλοί, μὰ Δί’ οὐ μετὰ λογισμοῦ σκεψάμενοι καὶ δοκιμάσαντεσ, ἀλόγῳ δὲ ὁρμῇ καὶ τύχῃ προσενεχθέντεσ, τοσούτουσ φατέον εἶναι καὶ δαίμονασ, οἷσ συνέπονται καὶ λατρεύουσιν ὁ πολὺσ καὶ ἀμαθὴσ ὅμιλοσ, ἄλλοι ἄλλῳ, καθάπερ ἡγεμόνι πονηρῷ καὶ μαινομένῳ πονηρὸσ καὶ ἀσελγὴσ θίασοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 96:1)
τούτου δὲ μηθὲν εἶναι νόσημα χαλεπώτερον μήτε ἑνὶ μήτε πολλοῖσ ἢ ὅταν τισ ἀμαθὴσ ὢν σοφώτατον ἑαυτὸν νομίζῃ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 48:1)
ἀμαθὴσ γὰρ ὃσ οὔτι κάτοιδεν ὅπωσ δεδοίκει τὸ θανεῖν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef q'. KARNEADHS 4:7)
πρὸσ δὲ τὸν ἐν τῷ συμποσίῳ σιωπῶντα τὸ ὅλον ἔφη, "εἰ μὲν ἀμαθὴσ εἶ, φρονίμωσ ποιεῖσ, εἰ δὲ πεπαίδευσαι, ἀφρόνωσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. b'. QEOFRASTOS 5:1)
πάτριοσ ἀριστοκρατία, κύριοσ δ’ ἔσται τῶν κοινῶν ὄχλοσ ἀμαθὴσ καὶ πονηρόσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 30 6:1)
ἄτιμον εἰλήφει σχῆμα, τῶν ἑαυτῆσ ἐκπεσοῦσα ἀγαθῶν, ἡ δὲ ἔκ τινων βαράθρων τῆσ Ἀσίασ ἐχθὲσ καὶ πρῴην ἀφικομένη, Μυσὴ ἢ Φρυγία τισ ἢ Καρικόν τι κακόν, Ἑλληνίδασ ἠξίου διοικεῖν πόλεισ ἀπελάσασα τῶν κοινῶν τὴν ἑτέραν, ἡ ἀμαθὴσ τὴν φιλόσοφον καὶ ἡ μαινομένη τὴν σώφρονα.
(디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 1 2:1)
ἂν ἠλίθιοσ ἢ ἀμαθὴσ δοκῇ, οὐ πεφρόντικεν.
(에픽테토스, Works, chapter 48 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION