헬라어 문장 내 검색 Language

εὑρ͂ε δὲ τόνγ’ ἀπάνευθε Διὸσ θαλερῇ ἐν ἀλωῇ, οὐκ οἰο͂ν, μετα καὶ Γανυμήδεα, τόν ῥά ποτε Ζεὺσ οὐρανῷ ἐγκατένασσεν ἐφέστιον ἀθανάτοισιν, κάλλεοσ ἱμερθείσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 3:10)
πλεῖον γὰρ ὑπερέχειν φαίνεται, ὅθεν καὶ ὁ ποιητήσ φησι πεῖσαι τὸν Μελέαγρον ἀναστῆναι ὅσσα κάκ’ ἀνθρώποισι πέλει τῶν ἄστυ ἁλώῃ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 31:3)
δμωσὶ δ’ ἐποτρύνειν Δημήτεροσ ἱερὸν ἀκτὴν δινέμεν, εὖτ’ ἂν πρῶτα φανῇ σθένοσ Ωἀρίωνοσ, χώρῳ ἐν εὐαέι καὶ ἐυτροχάλῳ ἐν ἀλωῇ.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 66:1)
Μέσσῃ δ’ ἑβδομάτῃ Δημήτεροσ ἱερὸν ἀκτὴν εὖ μάλ’ ὀπιπεύοντα ἐυτροχάλῳ ἐν ἀλωῇ βαλλέμεν, ὑλοτόμον τε ταμεῖν θαλαμήια δοῦρα νήιά τε ξύλα πολλά, τά τ’ ἄρμενα νηυσὶ πέλονται.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 98:3)
καὶ τότε δὴ Μελέαγρον ἐύ̈ζωνοσ παράκοιτισ λίσσετ’ ὀδυρομένη, καί οἱ κατέλεξεν ἅπαντα κήδε’, ὅσ’ ἀνθρώποισι πέλει τῶν ἄστυ ἁλώῃ·
(호메로스, 일리아스, Book 9 29:6)
βέλτερον ὃσ φεύγων προφύγῃ κακὸν ἠὲ ἁλώῃ.
(호메로스, 일리아스, Book 14 8:9)
ὡσ δ’ ὅτε τισ ζεύξῃ βόασ ἄρσενασ εὐρυμετώπουσ τριβέμεναι κρῖ λευκὸν ἐϋκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ, ῥίμφά τε λέπτ’ ἐγένοντο βοῶν ὑπὸ πόσσ’ ἐριμύκων, ὣσ ὑπ’ Ἀχιλλῆοσ μεγαθύμου μώνυχεσ ἵπποι στεῖβον ὁμοῦ νέκυάσ τε καὶ ἀσπίδασ·
(호메로스, 일리아스, Book 20 46:3)
πὰρ γὰρ σοὶ πρώτῳ πασάμην Δημήτεροσ ἀκτὴν ἤματι τῷ ὅτε μ’ εἷλεσ ἐϋκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ, καί μ’ ἐπέρασσασ ἄνευθεν ἄγων πατρόσ τε φίλων τε Λῆμνον ἐσ ἠγαθέην, ἑκατόμβοιον δέ τοι ἦλφον.
(호메로스, 일리아스, Book 21 6:10)
ἔνθα δὲ πατρὸσ ἐμοῦ τέμενοσ τεθαλυῖά τ’ ἀλωή, τόσσον ἀπὸ πτόλιοσ, ὅσσον τε γέγωνε βοήσασ.
(호메로스, 오디세이아, Book 6 26:4)
ἔνθα δέ οἱ πολύκαρποσ ἀλωὴ ἐρρίζωται, τῆσ ἕτερον μὲν θειλόπεδον λευρῷ ἐνὶ χώρῳ τέρσεται ἠελίῳ, ἑτέρασ δ’ ἄρα τε τρυγόωσιν, ἄλλασ δὲ τραπέουσι·
(호메로스, 오디세이아, Book 7 10:9)
ἀλλ’ ἦ τοι κεῖνον μὲν ἐάσομεν, ἤ κεν ἁλώῃ ἦ κε φύγῃ καί κέν οἱ ὑπέρσχῃ χεῖρα Κρονίων.
(호메로스, 오디세이아, Book 14 17:10)
ἔνθεν δ’ αὖ νήσοισιν ἐπιπροέηκε θοῇσιν, ὁρμαίνων ἤ κεν θάνατον φύγοι ἦ κεν ἁλώῃ.
(호메로스, 오디세이아, Book 15 39:3)
τὸν δ’ οἰο͂ν πατέρ’ εὑρ͂εν ἐϋκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ, λιστρεύοντα φυτόν·
(호메로스, 오디세이아, Book 24 19:5)
θορύβου δὲ πολλοῦ καὶ πλάνου τὸ στράτευμα πᾶν ἐπέχοντοσ ᾡ̓́οντο γὰρ ἐπιπεπτωκότων τῶν πολεμίων τροπὴν γεγονέναι καὶ διασπασμόν’ Ἀντώνιοσ ἕνα καλέσασ τῶν δορυφορούντων αὐτὸν ἀπελευθέρων, ὄνομα Ῥάμνον, ὡρ́κωσεν, ὅταν κελεύσῃ, τὸ ξίφοσ αὐτοῦ διεῖναι καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποτεμεῖν, ὡσ μήτε ἁλῴη ζῶν ὑπὸ τῶν πολεμίων μήτε γνωσθείη τεθνηκώσ.
(플루타르코스, Antony, chapter 48 3:1)
Ἴξαλοσ εὐπώγων αἰγὸσ πόσισ ἒν ποθ’ ἁλωῇ οἴνησ τοὺσ ἁπαλοὺσ πάντασ ἔδαψε κλάδουσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 991)

SEARCH

MENU NAVIGATION