Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἀληθὴσ ἦν ὁ παρὰ τούτων λόγοσ, καὶ ἦσαν δύο κείμενοι νόμοι περὶ τῶν κηρυγμάτων, ἐξ ἀνάγκησ οἶμαι τῶν μὲν θεσμοθετῶν ἐξευρόντων, τῶν δὲ πρυτάνεων ἀποδόντων τοῖσ νομοθέταισ ἀνῄρητ’ ἂν ὁ ἕτεροσ τῶν νόμων, ἤτοι ὁ τὴν ἐξουσίαν δεδωκὼσ ἀνειπεῖν ἢ ὁ ἀπαγορεύων·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 40 1:1)
τῶν τοι ματαίων ἀνδράσιν φρονημάτων ἡ γλῶσσ’ ἀληθὴσ γίγνεται κατήγοροσ·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 1 1:9)
ἥδε γάρ ἐστιν ἡ ἀληθὴσ αἰτία·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 14:6)
ἥ τισ δὲ τῷ Ἀννίβᾳ γέγονε τῆσ ἐσβολῆσ αἰτία τε ἀληθὴσ καὶ πρόφασισ ἐσ τὸ φανερόν, ἀκριβέστατα μὲν ἐν τῇ Ἰβηρικῇ συγγραφῇ δεδήλωται, συγγράψω δὲ καὶ νῦν ὅσον ἐσ ἀνάμνησιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 1:2)
οὕτωσ ὁ παλαιὸσ λόγοσ ἔστ’ ἀληθὴσ ὅτι τοῖσ καθ’ ἑκάστουσ ἀτυχοῦσι κοινὴ πᾶσιν ὕπεστιν εὐτυχία τὸ τῆσ πόλεωσ ταύτησ ἦθοσ ὑφ’ οὗ σώζονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 2:4)
ἐγὼ μὲν γὰρ εὐδαίμονα καὶ ζηλωτὸν ἀκούειν οὐδὲν κωλύειν ἐκεῖνον ἡγοῦμαι, εἴπερ ἀληθὴσ ὁ Πλάτωνοσ λόγοσ ὡσ τό γε δίκαιον αὐτὸ λαμπρὸν ἔπεστι τοῖσ πεπολιτευμένοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 53:5)
εἰ γὰρ αὕτη μία ἐστὶ καὶ ἀληθὴσ καὶ δικαία καὶ ἀποχρῶσα μόνη πασῶν ἀπολογία καὶ παραίτησισ ὑπὲρ Πλάτωνοσ, περὶ ὧν ὁ τύραννοσ ἐπλημμέλει, καὶ συνὼν ἐκείνῳ καὶ πάλιν καθ’ αὑτὸν γενόμενοσ, ὅτι καὶ πρὶν ἰδεῖν Πλάτωνα καὶ τῶν ἐκείνου λόγων ἀκοῦσαι πολλὰ καὶ παντοῖα ἐδεδράκει, τί κωλύει καὶ ὑπὲρ ἐκείνων τὸ μὲν ἐξ ἴσου τὰ τοῦ δήμου τοῖσ τῶν τυράννων εἶναι, μὴ λέγειν, ἀλλὰ καὶ τὰ πρὸ τῆσ ἐκείνων πολιτείασ ἐλάττω τῶν ὑπὸ τῶν τυράννων ἐξ ἀρχῆσ ἡμαρτημένων εἶναι, καὶ τὰ παρ’ αὐτὴν τὴν πολιτείαν μὴ τῆσ ἴσησ ἄξια μέμψεωσ, ὅσησπερ τὰ τοῖσ τυράννοισ, ἀφ’ οὗ Πλάτωνα προσίεντο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 127:3)
εἴτε γὰρ καὶ τοῦτον ἃ τοὺσ ἄλλουσ ἔψεγεν οὐκ ἀληθῆ λέγων ἂν ἐφαίνετο εἴτ’ οὐδὲν ἔχων τοῦτον αἰτιάσασθαι πάντασ ὁμοίωσ ἔλεγε κακῶσ, οὐδ’ οὕτωσ ἀληθὴσ ὁ λόγοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 162:6)
εἰ γάρ ἐστιν ἀληθὴσ ὁ σὸσ λόγοσ ὡσ Μιλτιάδην γε μικροῦ εἰσ τὸ βάραθρον ἐνέβαλον, πᾶν τοὐναντίον ἤδη φαίνεται, ὁ μὲν Θεμιστοκλῆσ ἀγριωτάτουσ παραλαβὼν ἡμερωτέρουσ ποιήσασ, τὸ γοῦν ἐξοστρακισθῆναι, καὶ πρόσ γε, εἰ βούλει, φυγῇ ζημιωθῆναι, κέρδοσ παρ’ ἐκείνην τὴν συμφοράν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 169:5)
οὐ γὰρ ἐδύναντο παραχρῆμα λαβεῖν οὐδὲν ἴχνοσ τῆσ πράξεωσ, ἀλλ’ ὁ λεγόμενοσ λόγοσ, ὡσ ὁ Ἱππίασ ἀποστήσασ ἀπὸ τῶν ὅπλων τοὺσ πομπεύοντασ, ἐφώρασε τοὺσ τὰ ἐγχειρίδια ἔχοντασ, οὐκ ἀληθήσ ἐστιν·
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 18 4:3)
ἔτι οὐκ ἔστι προαίρεσισ ἀληθὴσ ἢ ψευδήσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 168:3)
ἡ δ’ ἀληθὴσ οὔτε αὕτη οὔτ’ ἐκείνων οὐδεμία, ἀλλὰ ὁμοία μέν, ὥσπερ καὶ ἡ τῶν θηρίων, ἃ διὰ τὸν θυμὸν ὁμόσε τῇ πληγῇ φέρεται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 49:3)
ὁ δὲ ἀληθὴσ καὶ ἁπλοῦσ, ὃν καλοῦσιν αὐθέκαστον, μέσοσ τοῦ εἴρωνοσ καὶ ἀλαζόνοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 132:1)
ὁ μὲν γὰρ ἐπὶ τὰ χείρω καθ’ αὑτοῦ ψευδόμενοσ μὴ ἀγνοῶν εἴρων, ὁ δ’ ἐπὶ τὰ βελτίω ἀλαζών, ὁ δ’ ὡσ ἔχει, ἀληθὴσ καὶ καθ’ Ὅμηρον πεπνυμένοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 132:2)
ὁ δ’ ἀληθὴσ καὶ ψευδὴσ ὃ μὲν ἔμφρων, ὃ δ’ ἄφρων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 142:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION