헬라어 문장 내 검색 Language

μαθὼν δὲ τοῦτο παρ’ αὐτῆσ ὁ Πέλοψ ῥίπτει τὸν Μυρτίλον περὶ Γεραιστὸν ἀκρωτήριον εἰσ τὸ ἀπ’ ἐκείνου κληθὲν Μυρτῷον πέλαγοσ·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 2 8:3)
οἱο͂ν ἂν τρυπηθῇ ἡ κύλιξ, οὐ κολοβόσ, ἀλλ’ ἂν τὸ οὖσ ἢ ἀκρωτήριόν τι, καὶ ὁ ἄνθρωποσ οὐκ ἐὰν σάρκα ἢ τὸν σπλῆνα, ἀλλ’ ἐὰν ἀκρωτήριόν τι, καὶ τοῦτο οὐ πᾶν ἀλλ’ ὃ μὴ ἔχει γένεσιν ἀφαιρεθὲν ὅλον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 247:5)
τὸ δὲ προκείμενον ἀκρωτήριον τῆσ νήσου κεῖται κατὰ τὴν καλουμένην Πέτραν καὶ τὴν Παλαιστίνην ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 42 5:3)
λαβὼν δὲ καὶ τὴν Ιὄλην αἰχμάλωτον ἀπῆλθε τῆσ Εὐβοίασ ἐπὶ τὸ ἀκρωτήριον τὸ καλούμενον Κηναῖον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 37 5:3)
διόπερ ἐκπεσοῦσαν τῆσ βασιλείασ κατὰ μέν τινασ τῶν μυθογράφων φυγεῖν ἐπὶ τὸν ὠκεανόν, καὶ νῆσον ἔρημον καταλαβομένην ἐνταῦθα μετὰ τῶν συμφυγουσῶν γυναικῶν καθιδρυθῆναι, κατὰ δέ τινασ τῶν ἱστορικῶν ἐκλιποῦσαν τὸν Πόντον κατοικῆσαι τῆσ Ἰταλίασ ἀκρωτήριον τὸ μέχρι τοῦ νῦν ἀπ’ ἐκείνησ Κίρκαιον ὀνομαζόμενον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 45 5:1)
Ἡσίοδοσ δ’ ὁ ποιητήσ φησι τοὐναντίον ἀναπεπταμένου τοῦ πελάγουσ Ὠρίωνα προσχῶσαι τὸ κατὰ τὴν Πελωρίδα κείμενον ἀκρωτήριον, καὶ τὸ τέμενοσ τοῦ Ποσειδῶνοσ κατασκευάσαι, τιμώμενον ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων διαφερόντωσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 85 5:1)
παρεκτεινούσησ δ’ αὐτῆσ παρὰ τὴν Εὐρώπην λοξῆσ, τὸ μὲν ἐλάχιστον ἀπὸ τῆσ ἠπείρου διεστηκὸσ ἀκρωτήριον, ὃ καλοῦσι Κάντιον, φασὶν ἀπέχειν ἀπὸ τῆσ γῆσ σταδίουσ ὡσ ἑκατόν, καθ’ ὃν τόπον ἡ θάλαττα ποιεῖται τὸν ἔκρουν, τὸ δ’ ἕτερον ἀκρωτήριον τὸ καλούμενον Βελέριον ἀπέχειν λέγεται τῆσ ἠπείρου πλοῦν ἡμερῶν τεττάρων, τὸ δ’ ὑπολειπόμενον ἀνήκειν μὲν ἱστοροῦσιν εἰσ τὸ πέλαγοσ, ὀνομάζεσθαι δ’ Ὄρκαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 21 3:2)
τῆσ γὰρ Πρεττανικῆσ κατὰ τὸ ἀκρωτήριον τὸ καλούμενον Βελέριον οἱ κατοικοῦντεσ φιλόξενοί τε διαφερόντωσ εἰσὶ καὶ διὰ τὴν τῶν ξένων ἐμπόρων ἐπιμιξίαν ἐξημερωμένοι τὰσ ἀγωγάσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 22 1:3)
Τριόπασ δὲ πλεύσασ εἰσ τὴν Καρίαν κατέσχεν ἀκρωτήριον τὸ ἀπ’ ἐκείνου Τριόπιον κληθέν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 57 6:1)
τοὺσ μὲν γὰρ στρατιώτασ ἀποβιβάσασ ἔκρυψεν ἐν εὐθέτῳ τόπῳ, καθ’ ὃν ἀναγκαῖον ἦν τοὺσ πολεμίουσ τὴν πάροδον ποιήσασθαι, αὐτὸσ δὲ πάσαισ ταῖσ ναυσὶν ἐπιπλεύσασ καὶ πρὸ αὑτοῦ λαβὼν ἀκρωτήριον ἐπετήρει τὴν τῶν πολεμίων παρουσίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 64 6:1)
κατὰ δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν Κερκυραῖοι μὲν πληρώσαντεσ ἑξήκοντα τριήρεισ διέτριβον περὶ τὴν Πελοπόννησον, ὡσ μὲν αὐτοί φασιν, οὐ δυνάμενοι κάμψαι τὸ περὶ τὸν Μαλέαν ἀκρωτήριον, ὡσ δέ τινεσ τῶν συγγραφέων ἱστοροῦσι, καραδοκοῦντεσ τὰσ τοῦ πολέμου ῥοπάσ, ὅπωσ Περσῶν μὲν κρατησάντων ἐκείνοισ δῶσιν ὕδωρ καὶ γῆν, τῶν δ’ Ἑλλήνων νικώντων δόξωσιν αὐτοῖσ βεβοηθηκέναι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 12 24:1)
ἄραντεσ δὲ αὐτόθεν ἐπί τε Ἄκτιον ἐλθόντεσ ὁρμίζονται τοῦ Ἀμβρακικοῦ κόλπου πρὸσ τὸ ἀκρωτήριον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 50 5:3)
ἔνθα καὶ αὐτὸσ Αἰνείασ ἐτύγχανεν ἐπιβὰσ Ἰταλίασ ̔τοῦτο δὲ τὸ χωρίον ἐστὶν ἀκρωτήριον καὶ ἐπ’ αὐτῷ θερινὸσ ὁρ́μοσ, ὃσ ἐξ ἐκείνου λιμὴν Ἀφροδίτησ καλεῖταἰ, παρέπλευσαν ἄχρι πορθμοῦ διὰ χειρὸσ ἔχοντεσ Ἰταλίαν, ἴχνη τινὰ κἀν τούτοισ ὑπολειπόμενοι τοῖσ τόποισ τῆσ ἀφίξεωσ ἄλλα τε καὶ φιάλην χαλκῆν ἐν Ἥρασ ἱερῷ γραφῇ δηλοῦσαν ἀρχαίᾳ τοῦ δωρησαμένου τῇ θεῷ Αἰνείου τοὔνομα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 51 6:1)
καὶ ὁ μὲν Ἄχαβοσ ἀπηλλάγη, Ἠλίασ δ’ ἐπὶ τὸ ἀκρωτήριον τοῦ Καρμηλίου ἀναβὰσ ὄρουσ καὶ καθίσασ ἐπὶ τῆσ γῆσ προσηρείσατο τοῖσ γόνασι τὴν κεφαλήν, τὸν δὲ θεράποντα ἐκέλευσεν ἀνελθόντα ἐπί τινα σκοπὴν εἰσ τὴν θάλασσαν ἀποβλέπειν, κἂν ἴδῃ νεφέλην ἐγειρομένην ποθέν, φράζειν αὐτῷ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 429:1)
διεκπλώσασ δὲ καὶ κάμψασ τὸ ἀκρωτήριον τῆσ Λιβύησ τῷ οὔνομα Σολόεισ ἐστί, ἔπλεε πρὸσ μεσαμβρίην·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 43 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION