Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

γὰρ ἔστιν ἀκίνητόσ τισ φύσισ δεικτέον αὐτοῖσ καὶ πειστέον αὐτούσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 151:1)
εἰ δ’ ἔστι τισ οὐσία ἀκίνητοσ, αὕτη προτέρα καὶ φιλοσοφία πρώτη, καὶ καθόλου οὕτωσ ὅτι πρώτη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 17:2)
περὶ τὸ χωριστὸν ἄρα ὂν καὶ ἀκίνητον ἑτέρα τούτων ἀμφοτέρων τῶν ἐπιστημῶν ἔστι τισ, εἴπερ ὑπάρχει τισ οὐσία τοιαύτη, λέγω δὲ χωριστὴ καὶ ἀκίνητοσ, ὅπερ πειρασόμεθα δεικνύναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 108:2)
εἰ δ’ ἔστιν ἑτέρα φύσισ καὶ οὐσία χωριστὴ καὶ ἀκίνητοσ, ἑτέραν ἀνάγκη καὶ τὴν ἐπιστήμην αὐτῆσ εἶναι καὶ προτέραν τῆσ φυσικῆσ καὶ καθόλου τῷ προτέραν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 113:1)
ἄλλη δὲ ἀκίνητοσ, καὶ ταύτην φασί τινεσ εἶναι χωριστήν, οἱ μὲν εἰσ δύο διαιροῦντεσ, οἱ δὲ εἰσ μίαν φύσιν τιθέντεσ τὰ εἴδη καὶ τὰ μαθηματικά, οἱ δὲ τὰ μαθηματικὰ μόνον τούτων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 6:2)
ἐπεὶ δ’ ἦσαν τρεῖσ οὐσίαι, δύο μὲν αἱ φυσικαὶ μία δ’ ἡ ἀκίνητοσ, περὶ ταύτησ λεκτέον ὅτι ἀνάγκη εἶναι ἀί̈διόν τινα οὐσίαν ἀκίνητον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 54:1)
ὅτι μὲν οὖν ἔστιν οὐσία τισ ἀί̈διοσ καὶ ἀκίνητοσ καὶ κεχωρισμένη τῶν αἰσθητῶν, φανερὸν ἐκ τῶν εἰρημένων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 83:2)
ἐπεὶ δ’ ἡ σκέψισ ἐστὶ πότερον ἔστι τισ παρὰ τὰσ αἰσθητὰσ οὐσίασ ἀκίνητοσ καὶ ἀί̈διοσ ἢ οὐκ ἔστι, καὶ εἰ ἔστι τίσ ἐστι, πρῶτον τὰ παρὰ τῶν ἄλλων λεγόμενα θεωρητέον, ὅπωσ εἴτε τι μὴ καλῶσ λέγουσι, μὴ τοῖσ αὐτοῖσ ἔνοχοι ὦμεν, καὶ εἴ τι δόγμα κοινὸν ἡμῖν κἀκείνοισ, τοῦτ’ ἰδίᾳ μὴ καθ’ ἡμῶν δυσχεραίνωμεν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 4:1)
ὁ δὲ δὴ τέταρτοσ εἰκάσαι πάντων ἀτοπώτατοσ, στερεόσ τε καὶ ἀκίνητοσ, οὐχ ὅπωσ πτερωτόσ, ἐπώνυμοσ Ἑστίασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 81:3)
καὶ ἵνα μηδὲ τὸ λοιπὸν τῷ δήμῳ ἐξουσία γένηται καταπαῦσαι τόνδε τὸν νόμον, ἀλλ’ εἰσ ἅπαντα τὸν χρόνον ἀκίνητοσ διαμείνῃ, πάντασ ἐτάχθη Ῥωμαίουσ ὀμόσαι καθ’ ἱερῶν ἦ μὴν χρήσεσθαι τῷ νόμῳ καὶ αὐτοὺσ καὶ ἐγγόνουσ τὸν ἀεὶ χρόνον, ἀρά τε τῷ ὁρ́κῳ προσετέθη, τοῖσ μὲν ἐμπεδοῦσι τοὺσ θεοὺσ τοὺσ οὐρανίουσ ἵλεωσ εἶναι καὶ δαίμονασ τοὺσ καταχθονίουσ, τοῖσ δὲ παραβαίνουσιν ἐναντία καὶ τὰ παρὰ θεῶν γίνεσθαι καὶ τὰ παρὰ δαιμόνων ὡσ ἄγει τῷ μεγίστῳ ἐνόχοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 89 6:1)
καὶ οὐκ ἄψυχοσ οὐδ’ ἀκίνητόσ ἐστι περὶ ταύτην τὴν ἰδέαν·
(디오니시오스, chapter 17 2:2)
οὗτοσ ὁ τάφοσ ἦν ἀκίνητοσ μέχρι οὗ ἐσ Δαρεῖον περιῆλθε ἡ βασιληίη·
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 187 4:1)
ἡ μὲν γὰρ ἀεικίνητοσ ἡ δ’ ἀκίνητοσ, καὶ ἡ μὲν ἀμιγὴσ πρὸσ τὸ αἰσθητὸν ἡ δὲ τῷ σώματι συνειργμένη·
(플루타르코스, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 3 5:1)
μόνιμοσ ἦν καὶ ἀκίνητοσ, ἐγγενόμενοσ δὲ τῇ ψυχῇ καὶ κρατήσασ εἰσ ἑαυτὸν ἐπιστρέφει καὶ συμπεραίνει τὴν ἐγκύκλιον φοράν, περὶ τὸ μένον ἀεὶ μάλιστα ψαύουσαν τοῦ ὄντοσ.
(플루타르코스, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 5 4:1)
ἀκοσμία δ’ οὐκ ἀσώματοσ οὐδ’ ἀκίνητοσ οὐδ’ ἄψυχοσ ἀλλ’ ἄμορφον μὲν καὶ ἀσύστατον τὸ σωματικὸν ἔμπληκτον δὲ καὶ ἄλογον τὸ κινητικὸν ἔχουσα τοῦτο δ’ ἦν ἀναρμοστία ψυχῆσ οὐκ ἐχούσησ λόγον.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 5 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION