헬라어 문장 내 검색 Language

ἔσθ’ ὅτε ἐσθῆτάσ τε ἐρρήξαντο, καὶ θεράποντασ ἀπέκτειναν, καὶ ἑωυτέοισι χεῖρασ ἐπήνεγκαν· ἥδε καὶ τοῖσ πέλασ οὐκ ἀκίνδυνοσ ἡ ξυμφορή · ἰδέαι δὲ μυρίαι, τοῖσι μέν γε εὐφυέσιτε καὶ εὐμαθέσι ἀστρονομίη ἀδίδακτοσ, φιλοσοφίη αὐτομάτη, ποίησισ δῆθεν ἀπὸ μουσέων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.64)
ὅ τε γὰρ καιρόσ, εἰσ ὃν συνήγμεθα ὑπὸ τῶν πραγμάτων, βραχύσ, ἐν ᾧ μεθαρμόσασθαι πόλεωσ κόσμον οὐ ῥᾴδιον, ἥ τε πεῖρα τῆσ μεταβολῆσ, κἂν τὰ κράτιστα τύχωμεν περὶ αὐτῆσ βουλευσάμενοι, σφαλερὰ καὶ οὐκ ἀκίνδυνοσ, ἐξέσται θ’ ἡμῖν ὕστερον, ὅταν ἀπαλλαγῶμεν τῆσ τυραννίδοσ μετὰ πλείονοσ ἐξουσίασ καὶ κατὰ σχολὴν βουλευομένοισ τὴν κρείττονα πολιτείαν ἀντὶ τῆσ χείρονοσ ἑλέσθαι, εἰ δή τισ ἄρα ἔστι κρείττων, ἧσ Ῥωμύλοσ τε καὶ Πομπίλιοσ καὶ πάντεσ οἱ μετ’ ἐκείνουσ βασιλεῖσ καταστησάμενοι παρέδοσαν ἡμῖν, ἐξ ἧσ μεγάλη καὶ εὐδαίμων καὶ πολλῶν ἄρχουσα ἀνθρώπων ἡ πόλισ ἡμῶν διετέλεσεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 73 2:1)
ὁ κριτὴσ ἀκίνδυνόσ ἐστιν;
(에픽테토스, Works, book 3, Ὅτι οὐ δεῖ πρὸσ τὰσ ἀγγελίασ ταράσσεσθαι. 7:2)
ὁ δὲ ἁπτόμενοσ αὐτῆσ ἀκίνδυνοσ ἦν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 247:2)
ἀλλὰ μὴ λανθανέτω σε ταῦτα μηδὲ ἀκίνδυνοσ εἶναι νόμιζε ῥαθυμῶν περί τε σαυτῷ καὶ τῇ βασιλείᾳ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 211:1)
καὶ ἐμὲ μὲν αἰτιᾷ ἐν τῇ εἰσαγγελίᾳ καταλύειν τὸν δῆμον παραβαίν[ον]τα τοὺσ νόμουσ, αὐ[τὸσ] δ’ ὑπερπηδήσ[ασ ἅπ]αντασ τοὺσ ν[όμο]υσ εἰσαγγελία[ν δέδ]ωκασ ὑπὲρ ὧν [γρα]φαὶ πρὸσ τοὺσ θεσ[μοθ]έτασ ἐκ τῶν νό[μων] εἰσίν, ἵνα π[ρῶτον μ]ὲν ἀκίνδ[υνοσ εἰσ]ίῃσ εἰσ τὸ[ν ἀγῶνα,] ἔπε[ιτ]α ἐξ[ῇ σοι τραγ]ῳδίασ γρ[άψαι εἰσ τὴ]ν εἰσαγγελ[ίαν οἱάσ]περ νῦν γέγρ[αφασ, ὅσ μ’] αἰτιᾷ ὅτι [πολλὰσ μὲν γ]υνα[ῖκασ ποιῶ] ἀγάμ[ουσ ἔνδον κα]ταγηρ[άσκειν, πολλ]ὰσ δὲ σ[υνοικεῖν ο]ἷσ οὐ προσήκει παρὰ τοὺσ νόμουσ.
(히페레이데스, Speeches, Ἀποπλογία ὑπὲρ Λυκόφρονος 19:1)
σὺ δ̓ ἀκίνδυνοσ καὶ πρὸσ οὐδέτερον ἐπιρρεπέστεροσ.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 602)
"νῦν οὖν ἀκίνδυνόσ εἰμι τὰ μέγιστα καὶ θαρρῶ, καὶ νομίζω τὴν Τύχην ὑμῖν παραμενεῖν ἀβλαβῆ καὶ βέβαιον, ἱκανῶσ γὰρ ἐμοὶ καὶ τοῖσ ἐμοῖσ κακοῖσ εἰσ τὴν τῶν κατωρθωμένων ἀποκέχρηται νέμεσιν, οὐκ ἀφανέστερον ἔχουσα παράδειγμα τῆσ ἀνθρωπίνησ ἀσθενείασ τοῦ θριαμβευομένου τὸν θριαμβεύοντα πλὴν ὅτι Περσεὺσ μὲν ἔχει καὶ νενικημένοσ τοὺσ παῖδασ, Αἰμίλιοσ δὲ τοὺσ αὑτοῦ νικήσασ ἀπέβαλεν.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 36 3:3)
τίσ οὖν οὐκ ἂν εἶπε τότε παρὼν ἀκίνδυνοσ θεατὴσ ὅτι Τύχησ μέγαν ἀγῶνα καὶ Ἀρετῆσ θεᾶται, καὶ τὸ μὲν βάρβαρον παρ’ ἀξίαν ἐπικρατεῖ διὰ Τύχην, τὸ δ’ Ἑλληνικὸν ἀντέχει παρὰ δύναμιν δι’ Ἀρετήν;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 12:1)
τίσ οὖν οὐκ ἂν εἴποι τότε παρὼν ἀκίνδυνοσ θεατήσ, ὅτι Τύχησ μέγαν ἀγῶνα καὶ Ἀρετῆσ θεᾶται, καὶ τὸ μὲν βάρβαρον παρ’ ἀξίαν ἐπικρατεῖ διὰ Τύχην, τὸ δ’ Ἑλληνικὸν ἀντέχει παρὰ δύναμιν δι’ Ἀρετήν;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 13 26:1)
καίτοι ὁ μὲν σοφὸσ ὄλβιοσ μακάριοσ πανευδαίμων ἀσφαλὴσ ἀκίνδυνοσ, ὁ δὲ φαῦλοσ καὶ ἀνόητοσ οἱο͂σ εἰπεῖν γέμων κακῶν δὴ κοὐκέτ’ ἔσθ’ ὅπου τεθῇ·
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 11 3:1)
ᾗ καὶ τὸ θεράπευμα δυσχερὲσ καὶ οὐκ ἀκίνδυνοσ ἡ τῶν τοιούτων πλεονασμῶν κόλουσισ·
(플루타르코스, De vitioso pudore, section 2 2:1)
μὴν ἀκίνδυνοσ, ἡ δὲ πεζοτέρα καὶ βραδυτέρα τὸ δ’ ἀσφαλὲσ ἔχουσα μᾶλλον.
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 10 1:1)
ἡ δὲ μετὰ τὸ δεῖπνον ὁρμὴ πρὸσ τὴν συνουσίαν οὐκ ἀκίνδυνοσ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Περὶ καιροῦ συνουσίασ. 15:1)
ἀκίνδυνοσ, ἐν δὲ τῇ θαλάττῃ τὴν τ’ ὀσμὴν ἀηθείᾳ δυσχεραίνουσι καὶ φοβοῦνται, μὴ πιστεύοντεσ τῷ παρόντι περὶ τοῦ μέλλοντοσ·
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 11 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION