헬라어 문장 내 검색 Language

μούνη γὰρ ὀίομαι ὔμμι δαμάσσειν ἄνδρα τόν, ὅστισ ὅδ’ ἐστί, καὶ εἰ παγχάλκεον ἴσχει ὃν δέμασ, ὁππότε μή οἱ ἐπ’ ἀκάματοσ πέλοι αἰών.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 27:2)
τῶν δ’ ἀκάματοσ ῥέει αὐδὴ ἐκ στομάτων ἡδεῖα·
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 6:2)
Εἰ δ’, ὡσ ἐγὼ κελεύω, χεῖρα κατεαγυῖαν κατατείνοι τισ, ἐπιστρέψει μὲν τὸ ὀστέον ἐσ ἰθὺ, τὸ κατὰ τὸν σμικρὸν δάκτυλον, τὸ ἐσ τὸν ἀγκῶνα τεῖνον, ἰθυωρίην δὲ ἕξει τὰ νεῦρα τὰ ἀπὸ τοῦ καρποῦ πρὸσ τοῦ βραχίονοσ τὰ ἄκρα τείνοντα‧ ἀναλαμβανομένη δὲ ἡ χεὶρ ἐν παραπλησίῳ σχήματι ἔσται, ἐν ᾧ περ καὶ ἐπιδεομένη, ἄπονοσ μὲν ὁδοιπορέοντι, ἄπονοσ δὲ κατακειμένῳ καὶ ἀκάματοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 3.11)

SEARCH

MENU NAVIGATION