Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

γένεσθε δή μοι μικρὸν χρόνον τὴν διάνοιαν μὴ ἐν τῷ δικαστηρίῳ, ἀλλ’ ἐν τῷ θεάτρῳ, καὶ νομίσαθ’ ὁρᾶν προϊόντα τὸν κήρυκα καὶ τὴν ἐκ τοῦ ψηφίσματοσ ἀνάρρησιν μέλλουσαν γίγνεσθαι, καὶ λογίσασθε πότερ’ οἰέσθε τοὺσ οἰκείουσ τῶν τελευτησάντων πλείω δάκρυα ἀφήσειν ἐπὶ ταῖσ τραγῳδίαισ καὶ τοῖσ ἡρωικοῖσ πάθεσι τοῖσ μετὰ ταῦτ’ ἐπεισιοῦσιν, ἢ ἐπὶ τῇ τῆσ πόλεωσ ἀγνωμοσύνῃ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1531)
ἀλλὰ μάλιστα μὲν εἰ καὶ γίγνοιτό τισ ἀγνωμοσύνη καὶ διενεχθῆναι δέοι ψευσθέντασ δόξησ, Θηβαίουσ ἔγωγ’ ἂν ἑλοίμην τὸ ἐμαυτοῦ μέροσ πολὺ μᾶλλον, οὓσ καὶ πρότερον Μυρωνίδησ τοὺσ πρεσβυτάτουσ τῶν πολιτῶν ἐξαγαγὼν μετὰ πάντων Βοιωτῶν παρεστήσατο ῥᾳδίωσ, ἢ Λακεδαιμονίουσ, ὑφ’ ὧν ἃ πεπόνθαμεν ἴσμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 15:1)
τὸ δ’ αὐτοὺσ ἀξιοῦν προί̈στασθαι μὴ ἀγνωμοσύνη σαφὴσ ᾖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 8:11)
ἐκεῖνο μὲν γὰρ ἀγνωμοσύνη τισ ἂν ἦν μόνον περὶ τοὺσ εὐεργέτασ τῆσ πόλεωσ, τὸ δ’ ἀμφοτέρων μὲν ὕβρισ καὶ ἀδοξία·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 32:2)
εἰ γὰρ ὡσ οὐ τὰ βέλτιστ’ ἐμοῦ πολιτευσαμένου τουδὶ καταψηφιεῖσθε, ἡμαρτηκέναι δόξετε, οὐ τῇ τῆσ τύχησ ἀγνωμοσύνῃ τὰ συμβάντα παθεῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 301:2)
νομίζω τοίνυν καὶ τοῦ τῆσ χώρασ ἡμῶν μὴ ἐπιβῆναι τοὺσ πολεμίουσ πρὸσ τῇ τῶν ἐναντίων ἀγνωμοσύνῃ τὴν τούτων ἀρετὴν αἰτίαν γεγενῆσθαι·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 26:1)
εἰ γὰρ ὡσ οὐ τὰ βέλτιστα ἐμοῦ πολιτευσαμένου καταψηφιεῖσθε, διημαρτηκέναι δόξετε, οὐ τῇ τῆσ τύχησ ἀγνωμοσύνῃ τὰ συμβάντα παθεῖν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 31 5:2)
Γάιοσ δὲ ἐν δεινῷ φέρων εἰσ τοσόνδε ὑπὸ Ιοὐδαίων περιῶφθαι μόνων πρεσβευτὴν ἐπὶ Συρίασ ἐκπέμπει Πετρώνιον διάδοχον Οὐιτελλίῳ τῆσ ἀρχῆσ, κελεύων χειρὶ πολλῇ εἰσβαλόντι εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν, εἰ μὲν ἑκόντεσ δέχοιντο, ἱστᾶν αὐτοῦ ἀνδριάντα ἐν τῷ ναῷ τοῦ θεοῦ, εἰ δ’ ἀγνωμοσύνῃ χρῷντο, πολέμῳ κρατήσαντα τοῦτο ποιεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 310:1)
μετὰ δὲ σοφίῃ αὐτοὺσ ὁ Ἄμασισ, οὐκ ἀγνωμοσύνῃ προσηγάγετο.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 172 3:2)
τὸ δὲ ἀπὸ τοῦδε νέασ τε πηξάμενοι καὶ ἀγνωμοσύνῃ χρησάμενοι ἀπέστησαν ἀπὸ τῶν Ἐπιδαυρίων.
(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 83 2:2)
οἱ δὲ Ιὤνεσ, ἐσ τοὺσ καὶ ἀπίκοντο αὗται αἱ ἀγγελίαι, ἀγνωμοσύνῃ τε διεχρέωντο καὶ οὐ προσίεντο τὴν προδοσίην·
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 10 2:3)
ἀγνωμοσύνη γὰρ δὴ ^ τοῦτό γε ‐ οὔτε ἡ ὄρνισ ὁμοία ταῖσ ἄλλαισ, ἀλλὰ τῷ μὲν πλησίον παχεῖα καὶ πιμελήσ, σοὶ δὲ νεοττὸσ ἡμίτομοσ ἢ φάττα τισ ὑπόσκληροσ, ὕβρισ ἄντικρυσ καὶ ἀτιμία.
(루키아노스, De mercede, (no name) 26:3)
Δημάρατον δὲ βασιλεύοντα καὶ τά τε ἄλλα εὐδοκιμοῦντα ἐν Σπάρτῃ καὶ ἀπὸ τῶν Πεισιστρατιδῶν Κλεομένει συνελευθερώσαντα Ἀθηναίουσ ἥ τε Ἀρίστωνοσ ἀγνωμοσύνη καὶ τὸ ἔχθοσ τὸ Κλεομένουσ ἐποίησεν ἰδιώτην.
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 7 13:1)
πρῶτον μὲν τό τινοσ ἔχοντα ἐπιστήμην τοῦτο αὐτὸ ἀγνοεῖν, μὴ ἀγνωμοσύνῃ ἀλλὰ τῇ ἑαυτοῦ ἐπιστήμῃ·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 348:1)
τοσοῦτον γὰρ ἦν ἀξίωμα τῆσ ἀρετῆσ τοῦ Ξενοκράτουσ καὶ δόξα καὶ λόγοσ παρὰ πᾶσιν ὥστε οἰέσθαι μήτε ὕβριν εἶναι μήτε ὠμότητα μήτε θυμὸν ἐν ἀνθρωπίνῃ ψυχῇ φυόμενον, ᾧ Ξενοκράτουσ μόνον ὀφθέντοσ οὐκ ἂν αἰδοῦσ τι καὶ τιμῆσ ἐγγένοιτο πρὸσ αὐτόν, ἀπέβη δὲ τοὐναντίον ἀγνωμοσύνῃ τινὶ καὶ μισαγαθίᾳ τοῦ Ἀντιπάτρου, πρῶτον μὲν γὰρ οὐκ ἠσπάσατο τὸν Ξενοκράτην τοὺσ ἄλλουσ δεξιωσάμενοσ·
(플루타르코스, chapter 27 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION