Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅστισ δ’ ἀγαθὸσ προβατογνώμων, οὐκ ἔστι λαθεῖν ὄμματα φωτόσ, τὰ δοκοῦντ’ εὔφρονοσ ἐκ διανοίασ ὑδαρεῖ σαίνειν φιλότητι.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 1:4)
ἁβροδιαίτων δ’ ἕπεται Λυδῶν ὄχλοσ, οἵ τ’ ἐπίπαν ἠπειρογενὲσ κατέχουσιν ἔθνοσ, τοὺσ Μητρογαθὴσ Ἀρκτεύσ τ’ ἀγαθόσ, βασιλῆσ δίοποι, καὶ πολύχρυσοι Σάρδεισ ἐπόχουσ πολλοῖσ ἁρ́μασιν ἐξορμῶσιν, δίρρυμά τε καὶ τρίρρυμα τέλη, φοβερὰν ὄψιν προσιδέσθαι.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, anapests 1:1)
ποῦ σοι Φαρνοῦχοσ Ἀριόμαρδόσ τ’ ἀγαθόσ, ποῦ δὲ Σευάλκησ ἄναξ, ἢ Λίλαιοσ εὐπάτωρ, Μέμφισ, Θάρυβισ, καὶ Μασίστρασ, Ἀρτεμβάρησ τ’ ἠδ’ Ὑσταίχμασ;
(아이스킬로스, 페르시아인들, choral, antistrophe 23)
οὕτωσ δ’ ὁ μάντισ, υἱὸν Οἰκλέουσ λέγω, σώφρων δίκαιοσ ἀγαθὸσ εὐσεβὴσ ἀνήρ, μέγασ προφήτησ, ἀνοσίοισι συμμιγεὶσ θρασυστόμοισιν ἀνδράσιν βίᾳ φρενῶν, τείνουσι πομπὴν τὴν μακρὰν πάλιν μολεῖν, Διὸσ θέλοντοσ ξυγκαθελκυσθήσεται.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 3 2:1)
χαμαὶ δ’ ἐλατὴρ ἀγαθόσ περ ἐκ δίφροιο θορὼν ὁδὸν ἔρχεται·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 5:3)
καὶ ἰητρὸσ δὲ ἀγαθὸσ ἢ σικύῃ εἰσ τὸν θώρηκα τὸ κακὸν ἀνήγαγε, ἢ σίνηπι ἐσ τὰ στέρνα καὶ ἐσ τὰ παρὰ γνάθουσ μέρεα ἐπιθεὶσ, εἵλκυσε ἔξω καὶ διέπνευσε· μετεξετέροισι δὲ ἐσ μὲν βραχὺ τὸ κακὸν ὑπὸ τουτέων ἀπελάθη ἔξω, ἀπεταθὲν δὲ ἀθρόωσ ἐπαλινδρόμησε καὶ ἔπνιξε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.78)
οἱ δὲ μακρὸν μὲν τὸν χρόνον τὸν καῦσον νοσέουσι· ἀποπαύεται δὲ τὰ κινδυνώ δεα , αἱ ὀδύναι καὶ ξυντάσιεσ τῶν ὑποχονδρίων, καὶ ἡ κακοσφυξίη , καὶ τῆσ γνώμησ τὸ νωθέσ· ἔτι δὲ ἔμπησ ἐάσιν ἀσώδεεσ, ἀλύοντεσ ξὺν ἀπορίῃ· ξύνεστι δὲ ὅ τε καῦσοσ καὶ τὸ δίψοσ καὶ τῆσ γλώσσησ καὶ τοῦ στόματοσ ἡ ξηρότησ · ἀναπνέουσι πολλὸν, μακρὸν ἕλκοντεσ καὶ ἀθρόον, ὅλον τὸν ἠέρα ἐσ ἔμψυξιν ἐπισπώμενοι · ἀτὰρ εἴτε πίνουσι ψυχρὸν χανδὸν πολὺ πλεῖστον, καὶ ἐσ μὲν βραχὺ ἀνεκουφίσθησαν, εἶτ’ αὐτοῖσ ἐξάπτεται τὸ δίψοσ, αὖθισ ἄδην πίνουσι· καὶ ἥδε ἡ διαδοχὴ τοῦ κακοῦ· καὶ ἰητρὸσ δὲ ἀγαθὸσ ψυχρὸν ἂν δῳή πολλὸν ἀσινέωσ, ὅκωσ ἐν τοῖσι ἄλλοισι καύσοισι· ἀσφαλέστερον δὲ τοῖσι ἀπὸ τῆσ κοίλησ φλεβὸσ νοσέουσι τὸν καῦσον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.184)
εὔτολμα δὲ τὰ ἄκεα· ἀλλὰ χρῆσθαι, κἢν ἐπὶ πᾶσι μὲν ἡ κεφαλαί η ἐπιμίμνῃ, ὁ δὲ νοσέων εὔθυμοσ, καὶ ὁ τόνοσ τοῦ σώματοσ ἀγαθόσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.51)
καὶ γὰρ ταῦτα ἐπαινετικά ἐστι, καὶ πάλιν ὁ μὲν ἀγαθόσ, ὁ δὲ ἀνδρεῖοσ, ὁ δὲ δίκαιοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 11:4)
αὐξήσει μὲν οὖν, οἱο͂ν εἴ τισ θέλοι τὰ τοῦ μύρμηκοσ ἔργα ἐπαινῶν λέγειν ὅτι οἰκονομικώτατόσ ἐστι περὶ τὴν τῶν καρπῶν συγκομιδὴν καὶ περὶ τὴν τούτων ἀπόθεσιν, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἀγαθὸσ προϊδέσθαι τὰσ ὡρ́ασ τῶν θεῶν καὶ φρονιμώτατοσ πρὸσ τοὺσ καιροὺσ παρασκευάζεσθαι, καὶ ὅσα ἄν τισ εὑρ́οι μύρμηκα αὐξῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 11:7)
ἔνιαι δὲ χρήσεισ ἴδιαι τῶν ἀφελῶν εἰσι καὶ οὐκ ἂν μετήνεγκεσ οὐδαμῶσ εἰσ πολιτικὸν λόγον, ὡσ καὶ ἐνταῦθα τὸ ὑπερβαλλόντωσ ἀνὴρ ἀγαθὸσ ἐγένετο.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 4:11)
οὐ γὰρ, ὥσπερ ἔφην ἀρτίωσ, ἐξ ἡμισείασ ἔσχε τὴν ἀρετὴν, οὐδὲ ὥσπερ ἄλλοι τινὲσ βασιλεῖσ πρόσ τε ἀνδρείαν καὶ φιλανθρωπίαν ἐπιεικῶσ ἔχειν δόξαντεσ ἀκολαστότατοι περὶ τὰσ ἡδονὰσ καὶ τὰσ ἐπιθυμίασ ὄντεσ ἐφάνησαν, οἱο͂ν Ὅμηροσ ἐγκωμιάζων τὸν τῶν Ἀχαιῶν στρατηγὸν Ἀγαμέμνονα, ἀμφότερον, φησὶ, βασιλεύσ τ’ ἀγαθὸσ κρατερόσ τ’ αἰχμητήσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 8:7)
ἐκεῖνοι μὲν οὖν πολλὰ ἐνδεῶσ ἔσχον πρὸσ ἀρετὴν, ὁ δὲ ἀμφότερα βασιλεύσ τ’ ἀγαθὸσ κρατερόσ τ’ αἰχμητήσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 9:3)
τί δ’ ἂν εἴποισ ὅταν εἰσ θεὸν ἡγεμόνα τοῦ παντὸσ ἀναφέρῃ καὶ θεὸν, ᾧ μέλειν ἐκ προγόνων αὐτῶν ἐδόθη πρέπων γε πατέρων ἀγαθῶν ἀγαθὸσ διάδοχοσ ἔκγονόσ τε καὶ παῖσ καὶ πᾶν ὅσον προσειπεῖν ἔξεστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 6:5)
ὡσ δὲ ἐγενόμεθα οὗ ἡ ἀγαθὴ τύχη καὶ ὁ ἀγαθὸσ δαίμων ἐπιστάντεσ, ἔτι διελεγόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION