Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ γάρ, ὅσα μὲν παῖσ ὢν εἰσ τὸ σῶμα τὸ ἑαυτοῦ ἡμάρτηκεν, ἀφίημι, καὶ ἔστω ταῦτα ὥσπερ τὰ ἐπὶ τῶν τριάκοντα ἢ τὰ πρὸ Εὐκλείδου, ἢ εἴ τισ ἄλλη πώποτε τοιαύτη ἐγένετο προθεσμία·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 392)
ὁπόσοι δὲ ὁρ́κοι ὀμώμονται Ἀθήνησιν ἢ ἐν τῷ στρατοπέδῳ ἢ ἄλλοθί που ἐναντίοι τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, λύω καὶ ἀφίημι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 160:2)
"ἀφίημι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 13 6:4)
"καὶ τόδε," ἔφη, "μόνον ἀφίημι τῆσ στρατείασ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 13 7:5)
ἐπεὶ δ’ ἀνατίθημι ἑτέρῳ, νῦν μὲν ὑμᾶσ ἀφίημι τῶν μέχρι νῦν γεγονότων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 5:9)
ἀλλὰ μὴν εἰ διὰ τοσούτων γε ὧν εἶπον τεχνῶν ‐ τὰσ γὰρ πλείουσ ἀφίημι ‐ τὸ στοχάζεσθαι φαίνεται τῶν ἔργων ἡγούμενον καὶ διὰ τούτου πάντα χωροῦντα, πῶσ ἄξιον τούτῳ τὴν ῥητορικὴν ψέγειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 40:9)
οὐκοῦν εἰ μὲν τὰ τῶν ὁμιλητῶν ἁμαρτήματα τῶν προεστηκότων ἐστὶ κατηγορήματα, σαυτοῦ καὶ τοῦ ἑταίρου μᾶλλον κατηγόρηκασ ἢ Περικλέουσ τε καὶ ὧν οἰεί, καὶ νὴ Δί’, εἰ βούλει, τὸ μᾶλλον ἀφίημί σοι, ὅτι δ’ οὐχ ἧττον, ἀρκεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 135:7)
ὥστε ἀφίημι αὐτά.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 5:8)
διόπερ τά τε νῦν καταχθέντα πλοῖα πρὸσ ἡμᾶσ ἀφίημι ὑμῖν, καὶ τοῦ λοιποῦ, ἐὰν βούλησθε μὴ ἐπιτρέπειν τοῖσ προεστηκόσιν ὑμῶν κακοήθωσ πολιτεύεσθαι, ἀλλ’ ἐπιτιμᾶτε, πειράσομαι κἀγὼ διαφυλάττειν τὴν εἰρήνην.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 109:4)
ἐγὼ γὰρ Αἰσχίνην οὐδενὸσ αἰτιῶμαι τῶν ἐν τῷ πολέμῳ πραχθέντων τούτων γάρ εἰσιν οἱ στρατηγοὶ ὑπεύθυνοι, οὐδὲ τοῦ ποιήσασθαι τὴν πόλιν εἰρήνην, ἀλλ’ ἄχρι τούτου πάντ’ ἀφίημι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 424:1)
προομόσαντοσ δέ μου τὸν ἄνθρωπον ὡσ ὡμολόγησασ ἐλεύθερον εἶναι καὶ κατὰ Δήμωνοσ ἐμαρτύρησασ, ἂν ἀπομόσῃσ τἀναντία τούτων κατὰ τῆσ θυγατρόσ, ἀφίημί σοι πάνθ’ ὑπὲρ ὧν ἂν ἐξαιτήσασ φανῇσ τὸ πρῶτον βασανιζομένου τοῦ παιδόσ, καὶ τοσούτῳ σοι γενέσθω τὸ τίμημ’ ἔλαττον ὧν ὦφλεσ, καθ’ ἃ τὸν Μιλύαν ἐξῄτησασ, ἵνα μηδὲν ζημιωθῇσ παρὰ τοὺσ μάρτυρασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 69:1)
ἀπογράψασ δὲ ἐὰν ἀποδείξω τὰ ἀνδράποδα Ἀρεθουσίου ὄντα, οὗπερ ἐγέγραπτο εἶναι, τὰ μὲν τρία μέρη, ἃ ἐκ τῶν νόμων τῷ ἰδιώτῃ τῷ ἀπογράψαντι γίγνεται, τῇ πόλει ἀφίημι, αὐτῷ δ’ ἐμοὶ τετιμωρῆσθαι ἀρκεῖ μόνον.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 3:3)
ἐγὼ δ’ ὅτι μὲν οὐκ εἴ τινεσ ἀγνοοῦσι προσήκοντασ ἑαυτοῖσ ἐνίουσ τούτων, ὅπερ εἰκόσ, διὰ τοῦτο ἔλαττον ἀδικοῦνται τῶν προγόνων ἀτιμαζομένων, ἀφίημι·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 96:1)
ἀφίημι γὰρ καὶ τὸ ψεῦδοσ τῆσ τε ποταμοχώστου γῆσ καὶ τῶν ἐν τοῖσ ἀραιώμασι τηρουμένων ὑδάτων, ἐμφανῶν ὄντων τῶν ἐν τούτοισ ἐλέγχων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 39 11:2)
ἀφίημι δὲ τῶν παίδων ἐλεύθερον Μῦν, Νικίαν, Λύκωνα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 21:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION