Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ ὁ ἄδικοσ πάντα <ἃ> ὁ δίκαιοσ δύναται, καὶ ὅλωσ ἔνεστιν ἐν τῇ δυνάμει ἡ ἀδυναμία.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 13:1)
ἀδυναμία δὲ ἐστὶ στέρησισ δυνάμεωσ καὶ τῆσ τοιαύτησ ἀρχῆσ οἱά εἴρηται, ἢ ὅλωσ ἢ τῷ πεφυκότι ἔχειν, ἢ καὶ ὅτε πέφυκεν ἤδη ἔχειν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 149:1)
δύναμιν ἔστιν ἀδυναμία ἀντικειμένη, τῇ τε μόνον κινητικῇ καὶ τῇ καλῶσ κινητικῇ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 150:1)
καὶ ἡ ἀδυναμία καὶ τὸ ἀδύνατον ἡ τῇ τοιαύτῃ δυνάμει ἐναντία στέρησίσ ἐστιν, ὥστε τοῦ αὐτοῦ καὶ κατὰ τὸ αὐτὸ πᾶσα δύναμισ ἀδυναμίᾳ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 13:3)
ἢ γὰρ τὸ ἀδύνατον ὅλωσ ἔχειν, ἢ ὃ ἂν πεφυκὸσ ἔχειν μὴ ἔχῃ, ἐστέρηται ἢ ὅλωσ ἢ πὼσ ἀφορισθέν πολλαχῶσ γὰρ ἤδη τοῦτο λέγομεν, ὥσπερ διῄρηται ἡμῖν ἐν ἄλλοισ, ὥστ’ ἐστὶν ἡ στέρησισ ἀντίφασίσ τισ ἢ ἀδυναμία διορισθεῖσα ἢ συνειλημμένη τῷ δεκτικῷ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 69:2)
ἐπειδὴ δὲ τὰ ἐναντία ἕτερα τῷ εἴδει, τὸ δὲ φθαρτὸν καὶ τὸ ἄφθαρτον ἐναντία στέρησισ γὰρ ἀδυναμία διωρισμένη, ἀνάγκη ἕτερον εἶναι τῷ γένει τὸ φθαρτὸν καὶ τὸ ἄφθαρτον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 138:1)
ἡ δ’ ἀνελευθερία ἀνίατόσ τ’ ἐστίν δοκεῖ γὰρ τὸ γῆρασ καὶ πᾶσα ἀδυναμία ἀνελευθέρουσ ποιεῖν, καὶ συμφυέστερον τοῖσ ἀνθρώποισ τῆσ ἀσωτίασ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 32:2)
τρίτον δ’ ἀδυναμία τῶν πραγμάτων οὐθεὶσ γὰρ ἐπιχειρεῖ τοῖσ ἀδυνάτοισ, ὥστε οὐδὲ τυραννίδα καταλύειν μὴ δυνάμεωσ ὑπαρχούσησ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 294:1)
ἐφ’ ἅπασι δὲ τούτοισ, ἐπειδὰν καὶ δεδογμένον ᾖ καὶ συμφέρον ἤδη φαίνηται, χρόνον δεῖ δοθῆναι τῇ τῶν πολλῶν ἀδυναμίᾳ, ἐν ᾧ καὶ ποριοῦνται ταῦθ’ ὧν ἂν δέωνται, ὅπωσ τὰ δόξαντα καὶ δυνηθῶσι ποιῆσαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 245:1)
καί τισ τῶν παρατυχόντων οἰκτείρασ αὐτοῦ τὴν δυστυχίαν καὶ νομίσασ ἀδυναμίᾳ μὴ βοηθεῖν οἱο͂́σ τ’ ἦν ἀποσοβεῖν αὐτὰσ παραστάσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 211:3)
ἐπειδὴ τὴν προθυμίαν ὁρᾷ τῆσ πληθύοσ, μηδὲν εἰσ ἀπόνοιαν αὐτῆσ παρακινεῖν, ἀλλὰ γράφειν πρὸσ Γάιον τὸ ἀνήκεστον αὐτῶν πρὸσ τὴν ἀποδοχὴν τοῦ ἀνδριάντοσ, πῶσ τε ἀποστάντεσ τοῦ γεωργεῖν ἀντικαθέζονται, πολεμεῖν μὲν οὐ βουλόμενοι διὰ τὸ μηδ’ ἂν δύνασθαι, θανεῖν δ’ ἔχοντεσ ἡδονὴν πρὶν παραβῆναι τὰ νόμιμα αὐτοῖσ, ὥστε ἀσπόρου τῆσ γῆσ γενομένησ λῃστεῖαι ἂν φύοιντο ἀδυναμίᾳ καταβολῆσ τῶν φόρων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 325:1)
τὸν μὲν οὖν λαὸν ἕτοιμον εἶχεν εἰσ ἃ προύτρεπεν καὶ πάλαι, τοῖσ μαχίμοισ δ’ ἐδόκει τὸ φιλάνθρωπον ἀσθένεια, καὶ τὸν Τίτον ἀδυναμίᾳ τοῦ τὴν ἄλλην πόλιν ἑλεῖν ταῦτα προτείνειν ὑπελάμβανον.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 381:1)
πάντα ταῦτα ὑπερβάλλει ἀδυναμίᾳ τοῦ ἐν αὐτοῖσ ψευδῆ τινα δοξάσαι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 305:4)
δύναμισ μὲν ἄρα καλόν, ἀδυναμία δὲ αἰσχρόν;
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 89:7)
οὐ γάρ που ἀδυναμίᾳ γε.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 93:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION