Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πότερον καθ’ ὃ τοῖσ ἀδικουμένοισ πέφυκε βοηθεῖν, κἂν ἀδοξία τισ καὶ κίνδυνοσ προσῇ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 68:8)
ἐκεῖνο μὲν γὰρ ἀγνωμοσύνη τισ ἂν ἦν μόνον περὶ τοὺσ εὐεργέτασ τῆσ πόλεωσ, τὸ δ’ ἀμφοτέρων μὲν ὕβρισ καὶ ἀδοξία·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 32:2)
πῶσ γάρ ἐστιν ἴσον τούτων μέν τινασ ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου ἥκοντασ ἑαυτοὺσ ἀγνοεῖν, τὴν πόλιν δ’, ἣ προειστήκει τῶν Ἑλλήνων τέωσ καὶ τὸ πρωτεῖον εἶχε, νῦν ἐν ἀδοξίᾳ πάσῃ καὶ ταπεινότητι καθεστάναι;
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 83:2)
ὁ γὰρ χρόνοσ οὐκ ἐπιδέχεται μακρολογεῖν ‐ , ἀγαθὸν μὲν ἁπλῶσ εἰπεῖν οὐδὲν γέγονε τῇ πόλει, ἐν κινδύνοισ δὲ καὶ κακοῖσ καὶ ἀδοξίᾳ πᾶσ’ ἡ Ἑλλάσ, οὐ μόνον ἡ πόλισ, καθέστηκε;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 37:2)
πρὸσ δὲ τούτοισ ἀδοξία, χρημάτων ἀποβολὴ, τὸ μὴ περᾶναί τι τῶν προκειμένων ἢ παρὰ τὸ δέον, ἀσχολία, κίνδυνοσ, μυρία ὅσα συμβαίνει κατὰ τὸν βίον, καὶ σχεδὸν ἀνάγκη τούτων ἀεί τι παρεῖναι·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ. 4:2)
δουλείαν ἐπίσησ ἐλευθερίᾳ ἀδιάφορον πρὸσ ἡδονῆσ μέτρον, καὶ εὐγένειαν δυσγενείᾳ, καὶ δόξαν ἀδοξίᾳ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 30:8)
καὶ τὰ τούτοισ ἐναντία, θάνατοσ, νόσοσ, πόνοσ, αἶσχοσ, ἀσθένεια, πενία, ἀδοξία, δυσγένεια καὶ τὰ τούτοισ παραπλήσια, καθά φησιν Ἑκάτων ἐν ἑβδόμῳ Περὶ τέλουσ καὶ Ἀπολλόδωροσ ἐν τῇ Ἠθικῇ καὶ Χρύσιπποσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 102:4)
Ῥωμαῖοι μέν, ὅσα μήτε τὸ ἀδύνατον μήτ’ ἄλλη τισ ἀδοξία προσπεσοῦσα κωλύσει, πάντα ὑπομενοῦσι πράττειν λόγῳ καὶ παρακλήσει πειθόμενοι, ἀναγκαζόμενοι δ’ , ὥσπερ σὺ νῦν ἀξιοῖσ, οὐθὲν ἂν πώποτε χαρίσαιντο ὑμῖν οὔτε μεῖζον οὔτ’ ἔλαττον, ὡσ ἐξ ἄλλων τε πολλῶν πάρεστί σοι καταμαθεῖν καὶ τὰ τελευταῖα ἐξ ὧν Λατίνοισ συνεχώρησαν ἀποστᾶσιν ἀπὸ τῶν ὅπλων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 48 4:2)
λέγει ὅτι ἀδοξία ψόφοσ ἐστὶ μαινομένων ἀνθρώπων.
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ πρὸσ τὰσ περιστάσεισ ἀγωνιστέον. 6:3)
ὅπου δὲ θάνατοσ ἢ φυγὴ ἢ πόνοσ ἢ ἀδοξία, ἐκεῖ τὸ ἀναχωρητικόν, ἐκεῖ τὸ σεσοβημένον.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ μάχεται τὸ θαρρεῖν τῷ εὐλαβεῖσθαι. 10:2)
οὐχὶ θάνατόσ ἐστι τὸ κινδυνευόμενον ἢ δεσμωτήριον ἢ πόνοσ τοῦ σώματοσ ἢ φυγὴ ἢ ἀδοξία;
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τοὺσ μέχρι λόγου μόνον ἀναλαμβάνοντασ τὰ τῶν φιλοσόφων. 18:2)
εἰρήσεται δ’ οὖν, εἰ καὶ μέλλει γέλωτί τε ἀτεχνῶσ ὥσπερ κῦμα ἐκγελῶν καὶ ἀδοξίᾳ κατακλύσειν.
(플라톤, Republic, book 5 574:2)
καὶ γίγνεται τέλοσ ἀδοξία τῆσ κενοδοξίασ ταύτησ, καὶ τὸ λυπεῖν τοὺσ ἀκούοντασ, ὡσ ὁ Δημοσθένησ φησί, περίεστιν οὐ τὸ δοκεῖν εἶναι τοιούτουσ, ἀφεξόμεθα τοῦ λέγειν περὶ αὑτῶν, ἂν μή τινα μεγάλα μέλλωμεν ὠφελεῖν ἑαυτοὺσ ἢ τοὺσ ἀκούοντασ.
(플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 22 7:1)
πλοὺτοσ πολλοὺσ εὐεργετοῦντα καὶ πενία πολλὰ μὴ μεριμνῶντα καὶ δόξα τιμώμενον καὶ ἀδοξία μὴ φθονούμενον.
(플루타르코스, De virtute et vitio, chapter, section 4 7:1)
ὥσ που καὶ τότε διαστὰσ ὁ δῆμοσ δίχα χώραν ἔδωκε τοῖσ ἰταμωτάτοισ καὶ πανουργοτάτοισ, ὧν ἦν καὶ Ὑπέρβολοσ ὁ Περιθοίδησ, ἄνθρωποσ ἀπ’ οὐδεμιᾶσ τολμῶν δυνάμεωσ, ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ τολμᾶν εἰσ δύναμιν προελθών, καὶ γενόμενοσ δι’ ἣν εἶχεν ἐν τῇ πόλει δόξαν ἀδοξία τῆσ πόλεωσ.
(플루타르코스, Νικίας, chapter 11 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION