Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φιλονεικήσασ δὲ μαθεῖν ὁ πάντα ἄτοποσ βασιλεὺσ ὁπόσουσ ἄγει, χρῆν γὰρ καὶ τοῦτο ἐκείνῳ γενέσθαι δυνατὸν, ἠναγκάσθη μετρῆσαι τρόπον δή τινα μᾶλλον ἢ ἀριθμῆσαι τὴν στρατιὰν, καὶ κατασκευασάμενοσ τεῖχοσ μυρίανδρον πρὸσ μέτρον ἠρίθμει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 39:11)
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἡ τῶν προγόνων οὐ μόνον ὑπὲρ τῶν ἀδικούντων θαυμαστὴ καὶ ἄτοποσ προθυμία τε καὶ σπουδὴ, ἀλλὰ καὶ ἡ πρὸσ τοὺσ ἠτυχηκότασ καὶ καταπεφευγότασ εἰσ τὴν πόλιν φιλανθρωπία καὶ τὸ σώζεσθαι λόγοσ ἄλλωσ ἅπαντα ταῦτ’ οἶμαι δόξει, ὑπὸ τῆσ ἡμετέρασ ἀπιστηθέντα κακίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 44:2)
ἀλλ’ ἄτοποσ ἄν τίσ σοι φανείη"·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 37:2)
ἄτοπόσ τε δὴ γίγνεται ἡ σώρευσισ συμβαίνει γὰρ στερεὰ μὲν μοναχὰ παρὰ τὰ αἰσθητά, ἐπίπεδα δὲ τριττὰ παρὰ τὰ αἰσθητά ‐ τά τε παρὰ τὰ αἰσθητὰ καὶ τὰ ἐν τοῖσ μαθηματικοῖσ στερεοῖσ καὶ <τὰ> παρὰ τὰ ἐν τούτοισ ‐ γραμμαὶ δὲ τετραξαί, στιγμαὶ δὲ πενταξαί·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 19:2)
ἐοίκε δὲ καὶ Ἀναξαγόρασ οὐ πλούσιον οὐδὲ δυνάστην ὑπολαβεῖν τὸν εὐδαίμονα, εἰπὼν ὅτι οὐκ ἂν θαυμάσειεν εἴ τισ ἄτοποσ φανείη τοῖσ πολλοῖσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 121:2)
ἣν δὲ ποιοῦνται τῆσ ἁμαρτίασ ταύτησ ἰατρείαν, ἄτοποσ καὶ οὐ πολιτικὴ ἀλλὰ δυναστευτική.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 270:1)
καθόλου δὲ ἄτοπόσ ἐστιν, ὅταν τισ ἐπιτιμᾷ ἄλλοισ ἃ αὐτὸσ ποιεῖ ἢ ποιήσειεν ἂν, ἢ προτρέπῃ ποιεῖν ἃ αὐτὸσ μὴ ποιεῖ μηδὲ ποιήσειεν ἄν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 7:8)
τίσ ποτ’ ἔσθ’ ὁ μουσόμαντισ ἄτοποσ ὄρνισ ὀρειβάτησ;
(아리스토파네스, Birds, Parodos, lyric16)
ἄτοποσ δ’ ἔγκειταί μοί τισ πόθοσ, ὅσ με διακναίσασ ἔχει.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, strophe 13)
διψηρὸσ ἄτοποσ ὁ μυρίνησ ὁ τίμιοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 58 2:3)
’ νόμοσ γάρ ἐστιν,’ ὥσ φησιν Ἀριστοτέλησ, ’ λόγοσ ὡρισμένοσ καθ’ ὁμολογίαν κοινὴν πόλεωσ, μηνύων πῶσ δεῖ πράττειν ἕκαστα ὁ δὲ Πλάτων πῶσ οὐκ ἄτοποσ,1 τριῶν Ἀθηναίων γενομένων νομοθετῶν τῶν γε δὴ γνωριζομένων, Δράκοντοσ καὶ αὐτοῦ τοῦ Πλάτωνοσ καὶ Σόλωνοσ, τῶν μὲν τοῖσ νόμοισ ἐμμένειν τοὺσ πολίτασ, τῶν δὲ τοῦ Πλάτωνοσ καὶ προσκαταγελᾶν;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 117 3:2)
ὁ γὰρ τῆσ λύγου στέφανοσ ἄτοποσ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 11 4:4)
ἄτοποσ δὲ ὁ Ἀνακρέων ὁ πᾶσαν αὑτοῦ τὴν ποίησιν ἐξαρτήσασ μέθησ, τῇ γὰρ μαλακίᾳ καὶ τῇ τρυφῇ ἐπιδοὺσ ἑαυτὸν ἐν τοῖσ ποιήμασι διαβέβληται, οὐκ εἰδότων τῶν πολλῶν ὅτι νήφων ἐν τῷ γράφειν καὶ ἀγαθὸσ ὢν προσποιεῖται μεθύειν οὐκ οὔσησ ἀνάγκησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 33 3:2)
ἔστιν οὖν οὕτω τισ ἀνθρώπων ἄτοποσ, ὥσθ’ ἃ τοὺσ κυρίουσ διεκρούσατο μὴ καταθεῖναι τοσοῦτον χρόνον, ταῦτα τῷ μὴ κυρίῳ πέμψαντι γράμμαθ’ ἑκὼν ἀποδοῦναι;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Ναυσίμακον καὶ Ξενοπείθην 16:6)
εἰ δ’ ἄρα μῦθον ἐθέλοισ τινὰ ἀκοῦσαι, μᾶλλον δὲ ἱερὸν καὶ ὑγιῆ λόγον σχήματι μύθου λεγόμενον, τυχὸν οὐκ ἄτοπόσ σοι φανήσεται νῦν τε καὶ ὕστερον ἐνθυμουμένῳ κατὰ σαυτὸν ὃν ἐγώ ποτε ἤκουσα γυναικὸσ Ἠλείασ ὑπὲρ Ἡρακλέουσ διηγουμένησ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 58:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION