Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 41 1:6)
πίνωμεν, τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 41 2:4)
ἀνέτεινεσ γὰρ ἡμᾶσ ὥσπερ νηστείαν ἄγοντασ καὶ περιμένοντασ τὸ ἀνατέλλον ἄστρον, οὗ φασι μὴ φανέντοσ οἱ τὴν χρηστὴν ταύτην φιλοσοφίαν εὑρόντεσ νόμιμον εἶναι μηδενὸσ γεύεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 442)
τὸ γὰρ τῆσ σελήνησ ἄστρον πρὸσ τὰσ τῆσ τροφῆσ ἁρμόττει πέψεισ σηπτικὸν ὑπάρχον κατὰ σῆψιν δ’ ἡ πέψισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 2 2:5)
τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 35 3:4)
ἄστρον ὑπέρτατον, ἐν ἁμέρᾳ κλεπτόμενον ἔθηκασ ἀμάχανον ἰσχὺν πτανὸν ἀνδράσι καὶ σοφίασ ὁδόν, ἐπίσκοτον ἀτραπὸν ἐσσυμένα.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 7 5:1)
ὡσ τυφλῷ ποδὶ ὀφθαλμὸσ εἶ σύ, ναυβάταισιν ἄστρον ὥσ·
(에우리피데스, Phoenissae, episode2)
"καὶ ἀνελάβετε τὴν σκηνὴν τοῦ Μολόχ καὶ τὸ ἄστρον τοῦ θεοῦ Ῥομφά, τοὺσ τύπουσ οὓσ ἐποιήσατε προσκυνεῖν αὐτοῖσ.
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 1 254:2)
τὸ ἄστρον ἣν ὀνομάζουσιν αἶγα ἀνατέλλουσα τὰσ ἀμπέλουσ λυμαίνεται συνεχῶσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 13 10:3)
εἰ δ’ ἀέθλα γαρύεν ἔλδεαι, φίλον ἦτορ, μηκέθ’ ἁλίου σκόπει ἄλλο θαλπνότερον ἐν ἁμέρᾳ φαεννὸν ἄστρον ἐρήμασ δι’ αἰθέροσ, μηδ’ Ὀλυμπίασ ἀγῶνα φέρτερον αὐδάσομεν·
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 1 ΙΕΡΩΝΙ ΣΥΡΑΚΟΥΣΙῼ ΚΕΛΗΤΙ 1:2)
"μικτὸν δὲ σῶμα καὶ μίμημα δαιμόνιον ὄντωσ τὴν σελήνην, τῷ τῇ τούτου τοῦ γένουσ συνᾴδειν περιφορᾷ, φθίσεισ φαινομένασ δεχομένην καὶ αὐξήσεισ καὶ μεταβολὰσ ὁρῶντεσ, οἱ μὲν ἄστρον γεῶδεσ οἱ δ’ ὀλυμπίαν γῆν οἱ δὲ χθονίασ ὁμοῦ καὶ οὐρανίασ κλῆρον Ἑκάτησ προσεῖπον.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 137)
"εἰ γὰρ οὔτ’ ἄνθρωποσ εἷσ οὔτ’ ἵπποσ ἐν τῇ φύσει γέγονεν οὔτ’ ἄστρον οὔτε θεὸσ οὔτε δαίμων, τί κωλύει μηδὲ κόσμον ἕνα τὴν φύσιν ἔχειν ἀλλ’ ἢ πλείονασ;
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 2415)
"οὐκ ἐθελήσει δέ, οἶμαι, τὴν σελήνην ἐμβριθὲσ ὑποθέσθαι σῶμα καὶ στερεὸν ὑμῖν ὁ Κλέαρχοσ, ἀλλ’ ἄστρον αἰθέριον καὶ φωσφόρον, ὡσ φατε·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 4 2:4)
"τοῖσ δὲ βαρέσι καὶ γεώδεσιν οὐδεμίαν οἰέσθε τὸν κόσμον εὐρυχωρίαν παρέχειν ἐν ἑαυτῷ καὶ διάστασιν ὁρᾶτε ὅτι γελοῖόν ἐστιν, εἰ γῆν οὐ φήσομεν εἶναι τὴν σελήνην, ὅτι τῆσ κάτω χώρασ ἀφέστηκεν, ἄστρον δὲ φήσομεν, ὁρῶντεσ ἀπωσμένην τῆσ ἄνω περιφορᾶσ μυριάσι σταδίων τοσαύταισ καὶ ὥσπερ εἰσ βυθόν τινα καταδεδυκυῖαν τῶν μὲν γ’ ἄστρων κατωτέρω τοσοῦτὸν ἐστιν, ὅσον οὐκ ἄν τισ εἴποι μέτρον, ἀλλ’ ἐπιλείπουσιν ὑμᾶσ τοὺσ μαθηματικοὺσ ἐκλογιζομένουσ οἱ ἀριθμοί, τῆσ δὲ γῆσ τρόπον τινὰ ψαύει καὶ περιφερομένη πλησίον ἁρ́ματοσ ὥσπερ ἂν ἴχνοσ ἑλίσσεται φησὶν Ἐμπεδοκλῆσ ἥ τε περὶ ἄκραν οὐδὲ γὰρ τὴν σκιὰν αὐτῆσ;
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 9 1:2)
"ὡσ δ’ ἄστρον ἢ φῶσ ἤ τι σῶμα θεῖον καὶ οὐράνιον, δέδια μὴ ἄμορφοσ καὶ ἀπρεπὴσ καὶ καταισχύνουσα τὴν καλὴν ἐπωνυμίαν εἴ γε τῶν ἐν οὐρανῷ τοσούτων τὸ πλῆθοσ ὄντων μόνη φωτὸσ ἀλλοτρίου δεομένη περίεισι κατὰ Παρμενίδην αἰεὶ παπταίνουσα πρὸσ αὐγὰσ ἠελίοιο ὁ μὲν οὖν ἑταῖροσ ἐν, τῇ διατριβῇ τοῦτο δὴ τὸ Ἀναξαγόρειον ἀποδεικνὺσ ὡσ ἥλιοσ ἐντίθησι τῇ σελήνῃ τὸ λαμπρόν εὐδοκίμησεν·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 16 2:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION