헬라어 문장 내 검색 Language

παῦε δουλείαν λέγων, ὅστισ ἄρχω τῶν ἁπάντων.
(아리스토파네스, Wasps, Choral, trochees 1:18)
ἆρ’ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸσ οὐδὲν ἐλάττω, ὅστισ ἀκούω ταὔθ’ ἅπερ ὁ Ζεύσ;
(아리스토파네스, Wasps, Agon, epirrheme 2:6)
οὐκ ἄρχω, ἄλλοι δ’ ἄρχουσιν.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῷ ἐλεεῖσθαι ὀδυνωμένουσ. 22:4)
πολλῆσ γὰρ ἄρχω κἀνθάδ’ ὢν τυραννίδοσ.
(에우리피데스, Rhesus, episode, iambic 1:9)
ἐπειδὴ δὲ νῦν ἐγὼ μὲν ἄρχω θεοῦ βουλήσει, περίεστιν δὲ καὶ μῆκοσ εἰρήνησ καὶ κτῆσισ χρημάτων καὶ μέγεθοσ προσόδων, τὸ δὲ μέγιστον φίλοι καὶ δι’ εὐνοίασ οἱ πάντων ὡσ ἔποσ εἰπεῖν κρατοῦντεσ Ῥωμαῖοι, πειράσομαι τὸ παρημελημένον ἀνάγκῃ καὶ δουλείᾳ τοῦ πρότερον χρόνου διορθούμενοσ τελείαν ἀποδοῦναι τῷ θεῷ τὴν ἀνθ’ ὧν ἔτυχον τῆσδε τῆσ βασιλείασ εὐσέβειαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 459:1)
ΑἱμοῤῬοί̈δων τὸ μὲν νόσημα ὧδε γίνεται‧ ἐπὴν χολὴ ἢ φλέγμα ἐσ τὰσ φλέβασ τὰσ ἐν τῷ ἀρχῷ καταστηρίξῃ, θερμαίνει τὸ αἷμα τὸ ἐν τοῖσι φλεβίοισι‧ θερμαινόμενα δὲ τὰ φλέβια ἐπισπᾶται ἐκ τῶν ἔγγιστα φλεβίων τὸ αἷμα, καὶ πληρεύμενα εξοιδέει ἐσ τὸ ἐντὸσ τοῦ ἀρχοῦ, καὶ ὑπερίσχουσιν αἱ κεφαλαὶ τῶν φλεβίων, καὶ ἅμα μὲν ὑπὸ τῆσ κόπρου ἐξιούσησ φλώμεναι, ἅμα δὲ ὑπὸ τοῦ αἵματοσ ἀθροιζομένου βιαζόμεναι, ἐξακοντίζουσιν αἷμα, μάλιστα μὲν ξὺν τῷ ἀποπάτῳ, ἐνίοτε δὲ χωρὶσ τοῦ ἀποπάτου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΩΝ., 1.1)
Ἐπὶ ἀρχῷ φλεγμαίνοντι, καὶ ὑστέρῃ φλεγμαινούσῃ, στραγγουρίη ἐπιγίνεται, καὶ ἐπὶ νεφροῖσιν ἐμπύοισι στραγγουρίη ἐπιγίνεται, ἐπὶ δὲ ἥπατι φλεγμαίνοντι λὺγξ ἐπιγίνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.58)
ἄρχω δὲ καὶ τῆσ Ἀρκαδίασ ἁπάσησ·
(루키아노스, Dialogi deorum, Πάν, Ἑρμῆσ. 6:4)
νῦν γὰρ ἤδη τοίχου ἄρχω τοῦ δεξιοῦ καὶ σὺ ἡμῶν ὑπερορᾷσ, πρῴην δὲ ὁπότε τὰ Ἀφροδίσια ἦν, οὐχὶ δραχμὴν ἔθηκα πρὸσ τοῖν ποδοῖν τῆ Ἀφροδίτησ σοῦ ἕνεκεν ἀργυρᾶν;
(루키아노스, Dialogi meretricii, Δωρίων και Μυρτάλη. 3:1)
οἱᾶ Συρακοσίων ἀρχῷ δαμασθέντεσ πάθον, ὠκυπόρων ἀπὸ ναῶν ὅ σφιν ἐν πόντῳ βάλεθ’ ἁλικίαν, Ἑλλάδ’ ἐξέλκων βαρείασ δουλίασ.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 1 ΙΕΡΩΝΙ ΑΙΤΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 26:1)
οὗτοσ δὲ ὁ λόγοσ σημαίνει, τὸ Δίωνα ἐξαίρετον εἶναι, ὅτι οὐκ ἄρχω ἐγὼ τῶν ἐμῶν ἐπιτηδείων·
(플라톤, Epistles, Letter 2 3:3)
ἄρχω γὰρ οὐκ ἐμαυτῷ ἀρχάν, ἀλλὰ τᾷ πόλει καὶ τοῖσ συμμάχοισ·
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Ἀγησιλάου τοῦ Μεγάλου, section 41 1:2)
"ἄρχω γὰρ οὐκ ἐμαυτῷ ἀρχάν, ἀλλὰ τᾷ πόλει καὶ τοῖσ συμμάχοισ·
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Ἁγησιλάου τοῦ μεγάλου, section 415)
καίτοι πολλὰ πρὸσ πολλούσ με δὴ ἐξεῖπασ ὡσ θρασεῖα καὶ πέρα δίκησ ἄρχω, καθυβρίζουσα καὶ σὲ καὶ τὰ σά·
(소포클레스, episode4)
οὐ γὰρ ἔγωγ’ ἔτι ἄρχω, ἀλλὰ Λακεδαιμόνιοι, οἷσ ὑμεῖσ παρεδώκατε τὸ στράτευμα ἀπαγαγεῖν οὐδὲν ἐμὲ παρακαλέσαντεσ, ὦ θαυμαστότατοι, ὅπωσ ὥσπερ ἀπηχθανόμην αὐτοῖσ ὅτε πρὸσ ὑμᾶσ ἦγον, οὕτω καὶ χαρισαίμην νῦν ἀποδιδούσ.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ζ, chapter 7 12:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION