Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κἂν τύπτῃ μέ τισ, φῂσ, δικαίωσ ἢ μὴ, διαφέρει, κἂν ἐξελαύνῃ τισ, ἐὰν ἀδίκωσ, ἄθλιοσ, καὶ πανταχοῦ ταύταισ χρῇ ταῖσ προσθήκαισ δικαίωσ ἢ ἀδίκωσ λέγων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 52:7)
ἄτοπον δὴ γίνοιτ’ ἄν, εἰ συμμεταβάλλοι καὶ ὁ τεθνεὼσ καὶ γίνοιτο ὁτὲ μὲν εὐδαίμων πάλιν δ’ ἄθλιοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 103:2)
εἰ δ’ εἰσὶν αἱ ἐνέργειαι κύριαι τῆσ ζωῆσ, καθάπερ εἴπομεν, οὐδεὶσ ἂν γένοιτο τῶν μακαρίων ἄθλιοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 113:2)
εἰ δ’ οὕτωσ, ἄθλιοσ μὲν οὐδέποτε γένοιτ’ ἂν ὁ εὐδαίμων, οὐ μὴν μακάριόσ γε, ἂν Πριαμικαῖσ τύχαισ περιπέσῃ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 117:2)
ὃσ ἕλκει τὸ ἱμάτιον, ἵνα μὴ πονήσῃ τὴν ἀπὸ τοῦ αἴρειν λύπην, καὶ μιμούμενοσ τὸν κάμνοντα οὐκ οἰέται ἄθλιοσ εἶναι, ἀθλίῳ ὅμοιοσ ὤν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 95:3)
ἅνθρωποσ οὗτόσ ἐστιν ἄθλιοσ φύσει.
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 3:11)
ἀνὴρ πρότερον μὲν ἄθλιοσ, νῦν δ’ εὐτυχήσ.
(아리스토파네스, Plutus, Episode18)
οὐκοῦν μετὰ ταῦτ’ ἦσθ’ ἄθλιοσ.
(아리스토파네스, Plutus, Episode27)
ὁ δ’ ἄθλιοσ πόσισ οὑμὸσ Μενέλαοσ οὐδέπω προσέρχεται.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode22)
ἀτὰρ ἄθλιόσ γ’ εἰίμ’ ὡσ ἕτερόσ γ’ οὐδεὶσ ἀνήρ, ὅστισ πατρὸσ νυνὶ Καπνίου κεκλήσομαι.
(아리스토파네스, Wasps, Prologue 4:21)
"εἷσ δὲ τῶν συνδειπνούντων ἡμῖν ἄθλιοσ οὐ δυνάμενοσ πιεῖν ἀνακαθίσασ ἔκλαιεν ἄσκυφοσ γενόμενοσ, καὶ ὁ Κάρανοσ αὐτῷ χαρίζεται κενὸν τὸ ἔκπωμα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2 3:17)
"ἄθλιοσ ἄρα οὗτοσ ὁ Ἀρχέλαόσ ἐστι κατὰ τὸν σὸν λόγον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 581)
ἐμοὶ γὰρ οὐδεὶσ οὕτωσ ἄθλιοσ οὐδ’ ὠμὸσ εἶναι δοκεῖ τὴν γνώμην, οὔκουν Ἀθηναίων γε, ὥστε λυπεῖσθαι ταῦτα λαμβάνοντασ ὁρῶν τοὺσ ἀπόρουσ καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐνδεεῖσ ὄντασ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 50:2)
οὐ γὰρ ἔγωγ’ οὕτωσ ἄθλιοσ οὐδ’ ἄφρων ὥστε χρήματα μὲν διδόναι, λαμβάνοντασ ὁρῶν ἑτέρουσ, ὑπὲρ τῆσ πρὸσ ὑμᾶσ φιλοτιμίασ, ἃ δ’ ἄνευ μὲν δαπάνησ οἱᾶ́ τ’ ἦν πραχθῆναι, πολλῷ δὲ μείζονασ εἶχεν ὠφελείασ πάσῃ τῇ πόλει, ταῦτ’ οὐκ ἐβουλόμην γίγνεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 227:4)
εἰ γὰρ ἑκάστῳ τῶν χορηγούντων τοῦτο πρόδηλον γένοιτο, ὅτι ἂν ὁ δεῖν’ ἐχθρὸσ ᾖ μοι, Μειδίασ ἤ τισ ἄλλοσ θρασὺσ οὕτω καὶ πλούσιοσ, πρῶτον μὲν ἀφαιρεθήσομαι τὴν νίκην, κἂν ἄμεινον ἀγωνίσωμαί τινοσ, ἔπειτ’ ἐφ’ ἅπασιν ἐλαττωθήσομαι καὶ προπηλακιζόμενοσ διατελῶ, τίσ οὕτωσ ἀλόγιστοσ ἢ τίσ οὕτωσ ἄθλιόσ ἐστιν, ὅστισ ἑκὼν ἂν μίαν δραχμὴν ἐθελήσειεν ἀναλῶσαι;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 88:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION