헬라어 문장 내 검색 Language

ἴσθι μοι δώσων ἄποινα τῆσδε μωρίασ χάριν.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, close20)
οὗ σφιν κακῶν ὕψιστ’ ἐπαμμένει παθεῖν, ὕβρεωσ ἄποινα κἀθέων φρονημάτων·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, iambics 2:5)
σὺ δὲ πολλὰ καὶ ἀγλαὰ δέχθαι ἄποινα.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 11:24)
τὸν δὴ ἔπειτα γόασκε διαμπερὲσ ἤματα πάντα καί μιν Ζεὺσ ἐλέησε, δίδου δέ οἱ υἱο͂σ ἄποινα, ἵππουσ ἀρσίποδασ, τοί τ’ ἀθανάτουσ φορέουσι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 22:3)
Ἔνθα ποτὲ προμολοῦσαν Ἀρητιάδα Μελανίππην ἡρ́ωσ Ἡρακλέησ ἐλοχήσατο, καί οἱ ἄποινα Ἱππολύτη ζωστῆρα παναίολον ἐγγυάλιξεν ἀμφὶ κασιγνήτησ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 16:12)
ἄνδρα ἐλθεῖν πρεσβύτην Χρύσην ὀνόματι εἰσ τὸ στρατόπεδον τῶν Ἀχαιῶν, Ἀπόλλωνοσ ἱερέα, θυγατέρα αἰχμάλωτον λυσόμενον, οὖσαν παρὰ τῷ Ἀγαμέμνονι, σκῆπτρον δὲ δὴ χρυσοῦν ἔχοντα καὶ περὶ τῷ σκήπτρῳ στέμματα τοῦ θεοῦ, κομίζειν δὲ καὶ ἄποινα οὐκ ὀλίγιστα [τὰ δὲ] εἰσ τοὺσ Ἀχαιοὺσ ἱκετεύειν πάντασ μέν, διαφερόντωσ δὲ τοὺσ Ἀτρείδασ, συνευχόμενον ἐκείνοισ μὲν ἑλεῖν τὴν Τροίαν καὶ σωθῆναι οἴκαδε, αὑτῷ δὲ ὑπάρξαι λύσασθαι τὴν κόρην, πάντωσ δὲ προσήκειν αὐτοῖσ αἰδεσθῆναι τὸν θεόν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασισ. 2:8)
ὥστ’ ἄποινα ὀφείλεισ μοι, καὶ εἰ τοῦτ’ αἰτιᾷ, δικαίωσ αἰτιᾷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 25:4)
τοῦ δὲ Ἀβδαγάσου κελεύοντοσ συγχώρημα αὐτῷ γενέσθαι κτείναντα αὐτὸν ἄποινα ἀπολαβεῖν ὑπὲρ ὧν ὑβρίσειεν εἰσ τὴν Παρθυαίων ἀρχήν "ἀλλ’ οὐκ ἄν, εἶπεν ὁ βασιλεύσ, συγχώρημα διδοίην ἐπ’ ἀνδρὶ πίστει τῇ εἰσ ἐμὲ τεθαρρηκότι καὶ προσέτι δεξιάν τε πέμψασ καὶ θεῶν ὁρ́κοισ πιθανὸσ γενέσθαι σπουδάσασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 395:1)
ἔχων αὐτομόλουσ ἄνδρασ καὶ πυνθανόμενοσ τούτων, ἐξεκάλεε πέμπων κήρυκα ὀνομαστὶ λέγων τῶν Ἀργείων τοὺσ ἐν τῷ ἱρῷ ἀπεργμένουσ, ἐξεκάλεε δὲ φὰσ αὐτῶν ἔχειν τὰ ἄποινα.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 79 2:2)
ἄποινα δὲ ἐστὶ Πελοποννησίοισι δύο μνέαι τεταγμέναι κατ’ ἄνδρα αἰχμάλωτον ἐκτίνειν.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 79 2:3)
νῦν ὦν ἄποινά μοι τάδε ἐθέλω ἐπιθεῖναι, ἀντὶ μὲν χρημάτων τῶν ἔλαβον ἐκ τοῦ ἱροῦ ἑκατὸν τάλαντα καταθεῖναι τῷ θεῷ, ἀντὶ δ’ ἐμεωυτοῦ καὶ τοῦ παιδὸσ ἀποδώσω τάλαντα διηκόσια Ἀθηναίοισι περιγενόμενοσ.
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 120 4:1)
ὃ γὰρ ἦλθε θοὰσ ἐπὶ νῆασ Ἀχαιῶν λυσόμενόσ τε θύγατρα φέρων τ’ ἀπερείσι’ ἄποινα, στέμματ’ ἔχων ἐν χερσὶν ἑκηβόλου Ἀπόλλωνοσ χρυσέῳ ἀνὰ σκήπτρῳ, καὶ λίσσετο πάντασ Ἀχαιούσ, Ἀτρεί̈δα δὲ μάλιστα δύω, κοσμήτορε λαῶν·
(호메로스, 일리아스, Book 1 3:4)
παῖδα δ’ ἐμοὶ λύσαιτε φίλην, τὰ δ’ ἄποινα δέχεσθαι, ἁζόμενοι Διὸσ υἱὸν ἑκηβόλον Ἀπόλλωνα.
(호메로스, 일리아스, Book 1 3:6)
ἔνθ’ ἄλλοι μὲν πάντεσ ἐπευφήμησαν Ἀχαιοὶ αἰδεῖσθαί θ’ ἱερῆα καὶ ἀγλαὰ δέχθαι ἄποινα·
(호메로스, 일리아스, Book 1 4:1)
οὔ τ’ ἄρ ὅ γ’ εὐχωλῆσ ἐπιμέμφεται οὐδ’ ἑκατόμβησ, ἀλλ’ ἕνεκ’ ἀρητῆροσ ὃν ἠτίμησ’ Ἀγαμέμνων, οὐδ’ ἀπέλυσε θύγατρα καὶ οὐκ ἀπεδέξατ’ ἄποινα, τοὔνεκ’ ἄρ’ ἄλγε’ ἔδωκεν ἑκηβόλοσ ἠδ’ ἔτι δώσει·
(호메로스, 일리아스, Book 1 13:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION