Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

σὺ δ’ οὐκ ἄπειροσ, οὐδ’ ἐμοῦ διδασκάλου χρῄζεισ·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests 4:1)
ὁ δὲ οὔτε περὶ τῆσ γῆσ ἐνενόησεν οὔτε τοῖσ λειψάνοισ τοῦ ναυαγίου παροῦσιν ἢ ἀπιοῦσι καταστάντοσ τοῦ κλύδωνοσ ἐπεχείρησεν, ἀλλ’ ὑπερεῖδεν ἐκ τῶν δυνατῶν διαζωννυμένουσ τὰ σκάφη καὶ ἀνέμῳ διαπλέοντασ ἐσ τὸ Ἱππώνειον, εἴτε τὴν συμφορὰν ἀρκεῖν οἱ νομίζων εἴτ’ ἄπειροσ ὢν νίκην ἐπεξελθεῖν εἴθ’, ὥσπερ εἴρηταί μοι καὶ ἑτέρωθι, ἐπιχειρεῖν ὅλωσ μαλακὸσ ὢν καὶ μόνον ἐγνωκὼσ ἀμύνεσθαι τοὺσ ἐπιπλέοντασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 10 4:4)
ὃσ ἁπάντων μὲν κεκινημένων καὶ μεθισταμένων, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, εἰσ ἑτέραν γῆν, σαλευούσησ δὲ τῆσ ἀρχῆσ ὥσπερ ἐν μεγάλῳ χειμῶνι ἢ σεισμῷ, κᾆτα ὥσπερ νεὼσ καταδύεσθαι μελλούσησ ἀποφερομένησ πρὸσ ἔσχατα γῆσ, οὗ καὶ πρότερον ἀπεπλανήθησάν τινεσ τῶν ἐν ἀρχαῖσ καὶ βασιλείαισ γενομένων, κἄπειτα ὥσπερ ἐν λαβυρίνθῳ πολλαῖσ καὶ χαλεπαῖσ ἀπορίαισ ἐντυχόντεσ, τελευτῶντεσ αὑτοὺσ ἀπεῖπον ἀποκλεισθέντεσ τῆσ ὀπίσω ὁδοῦ ἐπανελθεῖν μὴ δυνηθέντεσ, ταῦτα ὁρῶν οὐχ ὡσ ἄπειροσ κυβερνήτησ εἰάσεν ὅπωσ ἔτυχε φέρεσθαι οὐδὲ κινδυνεύειν, ἀλλ’ ὡσ ἂν ἐμπειρότατοσ βασιλέων καὶ γνώμῃ προέχων πρῶτον μὲν ἐπέσχε καὶ ἔπαυσε τῆσ ἐκεῖσε ὁρμῆσ, ἔπειτα κατέστησεν εἰσ ὁρ́μον ἄγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 5:3)
οὕτωσ ἀθέατοσ καὶ ἀνήκοοσ καὶ ἄπειροσ ἁπάντων τῶν αἰσχίστων διεβίω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 3:11)
ὁδὶ δὲ εὐδαίμων τε καὶ ζηλωτὸσ ἅπασι καὶ νεωτέροισ καὶ πρεσβύταισ πορεύεται, τοσαῦτα ἀπολαύσασ τοῦ βίου, ἐφ’ οἷσ μόνοισ εὐκτὸν ἦν γεννᾶσθαι, ἀπαθὴσ κακῶν, ἄπειροσ πραγμάτων, εὐκλεὴσ, ἐν λόγοισ καὶ μαθήμασι καὶ ἐπαίνοισ τραφεὶσ, ἀπὸ τῆσ φίλησ καὶ ὁμοσκήνου μητρὸσ, στειλάμενοσ παρὰ τὴν ἀρχαίαν μητέρα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 5:7)
ἀντεισῆκται δὲ θέασ πᾶσα χάρισ καὶ ἀγώνων ἄπειροσ ἀριθμόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 29:5)
τίσ γὰρ οὕτωσ ἔξω τοῦ φρονεῖν ἢ τίσ οὕτωσ ἄπειροσ τῶν ἐν τῇ φύσει ὅστισ ἂν τὸν εἰκῆ καὶ ῥᾳδίωσ μεταβαλλόμενον καὶ μηδέποτε ἐν ταὐτῷ μένοντα μηδὲ ἃ γνοίη φυλάττοντα τοῦ διὰ τέλουσ χρηστοῦ καὶ βεβαίου προέλοιτ’ ἂν εἰσ χρῆσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 4:5)
ἐπεὶ γὰρ οὐκ ἄπειροσ ἡ γένεσισ ἐπὶ τὸ ἄνω, ἀνάγκη ἐξ οὗ φθαρέντοσ πρώτου τι ἐγένετο μὴ ἀί̈διον εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 2 25:2)
ἔτι δὲ γενέσεωσ οὔσησ καὶ κινήσεωσ ἀνάγκη καὶ πέρασ εἶναι οὔτε γὰρ ἄπειρόσ ἐστιν οὐδεμία κίνησισ ἀλλὰ πάσησ ἔστι τέλοσ, γίγνεσθαί τε οὐχ οἱο͂́ν τε τὸ ἀδύνατον γενέσθαι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 96:3)
εἰ γὰρ σώματοσ λόγοσ τὸ ἐπιπέδοισ ὡρισμένον, οὐκ εἰή ἂν ἄπειρον σῶμα οὔτ’ αἰσθητὸν οὔτε νοητόν, οὐδ’ ἀριθμὸσ ὡσ κεχωρισμένοσ καὶ ἄπειροσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 158:2)
ὁ γὰρ τόποσ τοῦ συγγενοῦσ αὐτῇ σώματοσ ἄπειροσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 166:2)
ὅτι μὲν τοίνυν ἄπειρον οὐκ ἐνδέχεται, δῆλον οὔτε γὰρ περιττὸσ ὁ ἄπειρόσ ἐστιν οὔτ’ ἄρτιοσ, ἡ δὲ γένεσισ τῶν ἀριθμῶν ἢ περιττοῦ ἀριθμοῦ ἢ ἀρτίου ἀεί ἐστιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 170:1)
ἔτι εἰ πᾶσα ἰδέα τινὸσ οἱ δὲ ἀριθμοὶ ἰδέαι, καὶ ὁ ἄπειροσ ἔσται ἰδέα τινόσ, ἢ τῶν αἰσθητῶν ἢ ἄλλου τινόσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 171:1)
ἔτι ζητητέον καὶ περὶ τοὺσ οὕτω λέγοντασ πότερον ἄπειροσ ὁ ἀριθμὸσ ἢ πεπερασμένοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 208:3)
ἄπειροσ γὰρ τῶν κατὰ τὸν βίον πράξεων, οἱ λόγοι δ’ ἐκ τούτων καὶ περὶ τούτων·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 16:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION