Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φυλακτέον δὴ τοῖσ μὲν ὀλιγαρχικοῖσ καὶ τοῖσ τὴν ἄνισον πολιτείαν πολιτευομένοισ τοὺσ ἐν χειρῶν νόμῳ τὰσ πολιτείασ καταλύοντασ, ὑμῖν δὲ τοῖσ τὴν ἴσην καὶ ἔννομον πολιτείαν ἔχουσι τοὺσ παρὰ τοὺσ νόμουσ ἢ λέγοντασ ἢ βεβιωκότασ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 52)
οὔκουν ᾤετο δεῖν οὕτωσ ἄνισον ἀγῶνα ἀγωνίζεσθαι, οὐδ’ ἐπὶ μηδενὶ πλείονι πᾶσι τοῖσ οὖσι κινδυνεύειν, σωφρονῶν οἶμαι καὶ στρατηγοῦ λογισμῷ χρώμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 27:2)
φημὶ δὲ τοῦ πάντασ ἴσον φρονεῖν ἐπὶ τοῖσ ἑαυτῶν οὐδὲν εἶναι μᾶλλον κατ’ ἀνθρώπουσ ἄνισον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 4:6)
ἡ ἀπόφασισ ἐκείνου ἐστίν, ἐν δὲ τῇ στερήσει καὶ ὑποκειμένη τισ φύσισ γίγνεται καθ’ ἧσ λέγεται ἡ στέρησισ τῷ δ’ ἑνὶ πλῆθοσ ἀντίκειται ‐ ὥστε καὶ τἀντικείμενα τοῖσ εἰρημένοισ, τό τε ἕτερον καὶ ἀνόμοιον καὶ ἄνισον καὶ ὅσα ἄλλα λέγεται ἢ κατὰ ταῦτα ἢ κατὰ πλῆθοσ καὶ τὸ ἕν, τῆσ εἰρημένησ γνωρίζειν ἐπιστήμησ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 26:1)
ἄνισον μὲν γὰρ τῷ μὴ ἔχειν ἰσότητα πεφυκὸσ λέγεται, ἀόρατον δὲ καὶ τῷ ὅλωσ μὴ ἔχειν χρῶμα καὶ τῷ φαύλωσ, καὶ ἄπουν καὶ τῷ μὴ ἔχειν ὅλωσ πόδασ καὶ τῷ φαύλουσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 217:4)
ἔστι δὲ τοῦ μὲν ἑνόσ, ὥσπερ καὶ ἐν τῇ διαιρέσει τῶν ἐναντίων διεγράψαμεν, τὸ ταὐτὸ καὶ ὅμοιον καὶ ἴσον, τοῦ δὲ πλήθουσ τὸ ἕτερον καὶ ἀνόμοιον καὶ ἄνισον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 45:2)
ἴσον μὲν γὰρ ἢ οὐκ ἴσον πᾶν, ἴσον δ’ ἢ ἄνισον οὐ πᾶν, ἀλλ’ εἴπερ, μόνον ἐν τῷ δεκτικῷ τοῦ ἴσου.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 70:2)
εἰ δὲ τὸ ἄνισον σημαίνει τὸ αὐτὸ ἅμα ἀμφοῖν, εἰή μὲν ἂν ἀντικείμενον ἀμφοῖν καὶ ἡ ἀπορία βοηθεῖ τοῖσ φάσκουσι τὸ ἄνισον δυάδα εἶναι, ἀλλὰ συμβαίνει ἓν δυοῖν ἐναντίον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 81:4)
οἱ δὲ τὸ ἕτερον τῶν ἐναντίων ὕλην ποιοῦσιν, ὥσπερ οἱ τὸ ἄνισον τῷ ἴσῳ ἢ τῷ ἑνὶ τὰ πολλά.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 132:3)
οὔτε γὰρ κατὰ τὸ ποσὸν οὔτε κατὰ τὸ ποιὸν ὁρῶμεν διαφέρουσαν μονάδα μονάδοσ, ἀνάγκη τε ἢ ἴσον ἢ ἄνισον εἶναι ἀριθμόν, πάντα μὲν ἀλλὰ μάλιστα τὸν μοναδικόν, ὥστ’ εἰ μήτε πλείων μήτ’ ἐλάττων, ἴσοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 136:2)
οἱ δὲ τὸ ἕτερον τῶν ἐναντίων ὕλην ποιοῦσιν, οἱ μὲν τῷ ἑνὶ τῷ ἴσῳ τὸ ἄνισον, ὡσ τοῦτο τὴν τοῦ πλήθουσ οὖσαν φύσιν, οἱ δὲ τῷ ἑνὶ τὸ πλῆθοσ γεννῶνται γὰρ οἱ ἀριθμοὶ τοῖσ μὲν ἐκ τῆσ τοῦ ἀνίσου δυάδοσ, τοῦ μεγάλου καὶ μικροῦ, τῷ δ’ ἐκ τοῦ πλήθουσ, ὑπὸ τῆσ τοῦ ἑνὸσ δὲ οὐσίασ ἀμφοῖν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 7:1)
τὰ στοιχεῖα, τὸ δ’ ἄνισον ἐκ μεγάλου καὶ μικροῦ δυάδα, ὡσ ἓν ὄντα τὸ ἄνισον καὶ τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν λέγει, καὶ οὐ διορίζει ὅτι λόγῳ ἀριθμῷ δ’ οὔ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 9:1)
εἰ δέ ἐστιν, ὥσπερ βούλονται, τὰ ὄντα ἐξ ἐναντίων, τῷ δὲ ἑνὶ ἢ οὐθὲν ἐναντίον ἢ εἴπερ ἄρα μέλλει, τὸ πλῆθοσ, τὸ δ’ ἄνισον τῷ ἴσῳ καὶ τὸ ἕτερον τῷ ταὐτῷ καὶ τὸ ἄλλο αὐτῷ, μάλιστα μὲν οἱ τὸ ἓν τῷ πλήθει ἀντιτιθέντεσ ἔχονταί τινοσ δόξησ, οὐ μὴν οὐδ’ οὗτοι ἱκανῶσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 12:3)
οἱ δὲ τὸ ἄνισον ὡσ ἕν τι, τὴν δυάδα δὲ ἀόριστον ποιοῦντεσ μεγάλου καὶ μικροῦ, πόρρω λίαν τῶν δοκούντων καὶ δυνατῶν λέγουσιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 20:1)
εἰσὶ δέ τινεσ οἳ δυάδα μὲν ἀόριστον ποιοῦσι τὸ μετὰ τοῦ ἑνὸσ στοιχεῖον, τὸ δ’ ἄνισον δυσχεραίνουσιν εὐλόγωσ διὰ τὰ συμβαίνοντα ἀδύνατα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 33:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION