Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ κακοῖσ ἄμουσόσ τισ οὗτοσ καὶ ἀπαίδευτοσ ἄνθρωπόσ ἐστι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1665)
Νύμφαισ τοίνυν ἀνακραθεὶσ πολλὰ δὴ καὶ παντοῖα ἐχόρευσέ τε καὶ χορεύει κατ’ ἀνθρώπουσ, ἀκριβέστερον Εὐρυκλέουσ τἄνδοθεν καταλαμβάνων, καὶ ποιεῖ χορευτὴν κἂν ἄμουσοσ ᾖ τὸ πρίν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Διόνυσος 3:12)
ἑώσ μὲν οὖν ἐξῆν ὡσ ἐκεῖνον πέμπειν, ἐποίουν τοῦτο, καί τισ ἦν ἡμῖν οὐκ ἄμουσοσ διατριβὴ περὶ λόγουσ διὰ γραμμάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 2:1)
ἀλλ’, ὦ ἄνδρεσ, οἱ τῆσ μεγάλησ ἔνοικοι πόλεωσ, εἴ τι μέτεστιν ὑμῖν προνοίασ μὴ ἐμὲ ψεύσασθαι τὴν εὐχὴν, συνάρασθε τῷ τολμήματι, ἵνα τῶν ἐγκωμίων πρῶτον ἀρχόμενοι καὶ τοῦτο ἔχωμεν λέγειν ὅτι εὐθὺσ μὲν τοιούτοισ ἀνδράσιν ἐντυχεῖν ἦν, ὑφ’ ὧν τισ, κἂν ἄμουσοσ ᾖ τὸ πρὶν, κατ’ Εὐριπίδην, ἐμμελήσ τε καὶ δεξιὸσ εὐθὺσ γίγνεται καὶ δύναται λέγειν καὶ περὶ τῶν μειζόνων ἢ καθ’ αὑτόν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 1:6)
εἴ τισ ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσιν εἶτα θαυμάζει μ’ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένον, ἥτισ ἡμῶν ἐστὶν ἡ ’πίνοια τῆσ ἐγκεντρίδοσ, ῥᾳδίωσ ἐγὼ διδάξω, κἂν ἄμουσοσ ᾖ τὸ πρίν.
(아리스토파네스, Wasps, Parabasis, epirrheme1)
ἀλλὰ κιθάρᾳ χρήσαιτο ἂν ὁ ἄμουσοσ, ἢ ἐπιχειρῶν οὐκ ἂν εἰή καταγέλαστοσ, πρὸσ τῷ μηδὲν ἐργάζεσθαι καὶ τὴν κιθάραν διαφθείρων καὶ ἀπορρηγνὺσ τοὺσ φθόγγουσ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 24:7)
οὔτε γὰρ ἄδικοσ οὔτε ἀκόλαστοσ εἰή ἂν ἵπποσ ἢ σῦσ ἢ λέων, ὥσπερ οὐδὲ ἄμουσοσ οὐδὲ ἀγράμματοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 8:7)
ὁ ἄμουσοσ καὶ ὁ ἀνεπιστήμων ἁρμονίασ καὶ μέλουσ καὶ ῥυθμοῦ καὶ τῆσ τούτων τάξεωσ καὶ κινήσεωσ δύναιτ̓ ἂν καλῶσ βουλεύσασθαι περὶ μουσικῆσ καὶ τῶν ἔργων τῶν κατὰ μουσικήν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΕΣΘΑΙ. 10:2)
ἤδη δ’ ἔγωγε καὶ ἐν τοῖσ πολυανθρωποτάτοισ θεάτροισ, ἃ συμπληροῖ παντοδαπὸσ καὶ ἄμουσοσ ὄχλοσ, ἔδοξα καταμαθεῖν, ὡσ φυσική τισ ἁπάντων ἐστὶν ἡμῶν οἰκειότησ πρὸσ ἐμμέλειάν τε καὶ εὐρυθμίαν, κιθαριστήν τε ἀγαθὸν σφόδρα εὐδοκιμοῦντα ἰδὼν θορυβηθέντα ὑπὸ τοῦ πλήθουσ, ὅτι μίαν χορδὴν ἀσύμφωνον ἔκρουσε καὶ διέφθειρεν τὸ μέλοσ, καὶ αὐλητὴν ἀπὸ τῆσ ἄκρασ ἕξεωσ χρώμενον τοῖσ ὀργάνοισ τὸ αὐτὸ τοῦτο παθόντα, ὅτι σομφὸν ἐμπνεύσασ ἢ μὴ πιέσασ τὸ στόμα θρυλιγμὸν ἢ τὴν καλουμένην ἐκμέλειαν ηὔλησε.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1113)
παῖσ γὰρ ἐν μουσικοῖσ ὁ ἄμουσοσ, ἐν γραμματικοῖσ ὁ ἀγράμματ[ικ]οσ, ἐν βίῳ ὁ ἀπαίδευτοσ.
(에픽테토스, Works, book 3, Τίσ στάσισ ἰδιώτου καὶ φιλοσόφου. 6:2)
ὁ μὲν τοὺσ συγκεραννυμένουσ τε καὶ μὴ τέχνην ἔχων γιγνώσκειν μουσικόσ, ὁ δὲ μὴ συνιεὶσ ἄμουσοσ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 223:3)
πᾶσ γοῦν ποιητὴσ γίγνεται, "κἂν ἄμουσοσ ᾖ τὸ πρίν," οὗ ἂν Ἔρωσ ἅψηται.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 204:1)
ἀλλ’ ἔστι γὰρ οἶμαι, ὡσ φήσομεν, καὶ γυνὴ ἰατρική, ἡ δ’ οὔ, καὶ μουσική, ἡ δ’ ἄμουσοσ φύσει.
(플라톤, Republic, book 5 141:1)
ἐπεί, καίπερ ὢν ἐρωτικὸσ ὁ Εὐριπίδησ, τὸ σμικρότατον ἀπεθαύμασεν εἰπὼν ποιητὴν δ’ ἄρα ἔρωσ διδάσκει, κἂν ἄμουσοσ τὸ πρίν.
(플루타르코스, Amatorius, section 17 29:1)
ὥσπερ οὖν ὁ τῷ κεστῷ τοὺσ ὁμιλοῦντασ ἀποστρέφων καὶ ἀπελαύνων ἀναφρόδιτοσ, οὕτωσ ὁ τῷ λόγῳ λυπῶν καὶ ἀπεχθανόμενοσ ἄμουσόσ τισ καὶ ἄτεχνόσ ἐστι.
(플루타르코스, De garrulitate, section 6 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION