Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ᾤοντο δεῖν ἐν τοῖσ γράμμασι τιμᾶσθαι, ἀλλ’ ἐν τῇ μνήμῃ τῶν εὖ πεπονθότων, ἣ ἀπ’ ἐκείνου τοῦ χρόνου μέχρι τῆσδε τῆσ ἡμέρασ ἀθάνατοσ οὖσα διαμένει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1825)
εἶπεν δὲ ἕκαστα Ζηνὸσ ἐφημοσύνῃσι διάκτοροσ Ἀργειφόντησ, ὡσ ἐοί ἀθάνατοσ καὶ ἀγήρωσ ἶσα θεοῖσιν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 22:5)
οὐ μὰν οὐδ’ ἀπάνευθεν ἑλεῖν δέροσ Αἰήταο ῥηίδιον, τοῖόσ μιν ὄφισ περί τ’ ἀμφί τ’ ἔρυται ἀθάνατοσ καὶ ἀύπνοσ, ὃν αὐτὴ Γαῖ’ ἀνέφυσεν Καυκάσου ἐν κνημοῖσι, Τυφαονίη ὅθι πέτρη, ἔνθα Τυφάονά φασι Διὸσ Κρονίδαο κεραυνῷ βλήμενον, ὁππότε οἱ στιβαρὰσ ἐπορέξατο χεῖρασ, θερμὸν ἀπὸ κρατὸσ στάξαι φόνον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 20:19)
ἤματα δ’ αὖτε ἀμβροσίῃ χρίεσκε τέρεν δέμασ, ὄφρα πέλοιτο ἀθάνατοσ, καί οἱ στυγερὸν χροῒ γῆρασ ἀλάλκοι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 14:23)
διέφερον δὲ πάντων Πορφυρίων τε καὶ Ἀλκυονεύσ, ὃσ δὴ καὶ ἀθάνατοσ ἦν ἐν ᾗπερ ἐγεννήθη γῇ μαχόμενοσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 6 1:5)
ὁ δὲ αἱρεῖται κοιμᾶσθαι διὰ παντὸσ ἀθάνατοσ καὶ ἀγήρωσ μένων.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 7 5:4)
κἀκεῖ τελευτῆσαι βουλόμενοσ, καὶ μὴ δυνάμενοσ ἐπείπερ ἀθάνατοσ ἦν, ἀντιδόντοσ Διὶ Προμηθέωσ αὑτὸν ἀντ’ αὐτοῦ γενησόμενον ἀθάνατον, οὕτωσ ἀπέθανεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 4:12)
ἐφύλασσε δὲ αὐτὰ δράκων ἀθάνατοσ, Τυφῶνοσ καὶ Ἐχίδνησ, κεφαλὰσ ἔχων ἑκατόν·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 11:4)
ἀπὸ γάρ τοι Κοδράτου, δῆλον δ’ ἐστὶν, οἶμαι, καὶ φθεγξαμένου πᾶσιν ὁμοίωσ τοὔνομα, ἔξεστιν ἀριθμῷ κατιόντι τὸ γένοσ εἰσ τοῦτον ὁρᾶν ἅπαν καθαρόν τε καὶ γνήσιον τῆσδε τῆσ γῆσ βλάστημα, ποιητὴσ ἂν εἴποι, καὶ μάλ’ ἐπανθοῦν ἑαυτῷ καὶ μᾶλλον ἀνθῆσον, ὥσπερ ἀρχόμενον ἀεὶ καὶ μηδέποτε λῆγον, ἔστ’ ἂν ἡ τρέφουσα γῆ τουτονὶ τὸν καρπὸν ἀθάνατοσ μένῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 2:5)
ἤδη δέ τισ καὶ τελευτήσασ εἱστήκει περιτοξευθεὶσ ὑπὸ τῶν βαρβάρων, φοβῶν τοὺσ λοιποὺσ, ὥσπερ ἀθάνατοσ ὤν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 35:1)
ἥ τε νῦν ἀρχὴ γῆσ τε καὶ θαλάττησ, εἰή δὲ ἀθάνατοσ, οὐκ ἀναίνεται τὰσ Ἀθήνασ μὴ οὐκ ἐν διδασκάλων καὶ τροφέων μέρει κοσμεῖν, ἀλλὰ τοσαύτη τῶν τιμῶν ἐστιν ἡ περιουσία ὥστε τοσοῦτον ἑτέρωσ ἡ πόλισ πράττει τὰ νῦν ὅσον οὐ πραγματεύεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 93:2)
καὶ μὴ μόνον αὐτὸν μηδὲν ἐνθυμεῖσθαι περὶ καταλύσεωσ τοῦ τυράννου, ἀλλ’ ὅπωσ μηδ’ ἄλλοσ μηδεὶσ ἐπιθήσεται μήτ’ ἐπ’ ἀναιρέσει μήθ’ ὥστ’ ἐκβαλεῖν, ἀλλὰ τοὐναντίον φυλακὴν τοῦ σώματοσ Διονυσίῳ φροντίσαι, ὅπωσ ἀθάνατοσ ᾖ πονηρὸσ, καὶ πάντασ πάντ’ ἀδικῶν ἐν ἅπασι τοῖσ χρόνοισ ἐν ἅπασι τοῖσ κακοῖσ ᾖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 70:3)
τεκμήριον δ’ ἐναργὲσ τὸ πάλαι μὲν ἡμᾶσ πάνυ τοι πλείστων εὐπορηκέναι χρημάτων, πάντα δὲ ταῦθ’ ὑπὸ φιλοτιμίασ προέσθαι καὶ τοῦ θαυμάζεσθαι βούλεσθαι, μίαν ὡσ ἀληθῶσ ἡγουμένουσ περιουσίαν τὴν ἐν τοῖσ τοιούτοισ δαπάνην, τά τε ἄλλα καὶ ὅτι χρήματα μὲν ὑπόκειται τύχῃ, φιλοτιμίασ δὲ ἀθάνατόσ ἐστιν ἡ κτῆσισ καὶ τὸ κλέοσ αὐτῆσ οὔποτ’ ὀλεῖται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 54:6)
οὔ, ἀλλ’ ἀθάνατοσ.
(아리스토파네스, Acharnians, Prologue 2:8)
ἐκ τούτου δ’ ἐγὼ ἀθάνατόσ εἰμ’·
(아리스토파네스, Acharnians, Prologue 2:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION