헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ καλὸσ Πλάτων μονονουχὶ εἰπών ’ οὐκ ἔστ’ ἔτυμοσ λόγοσ οὗτοσ ’ ἐγκώμια αὐτοῦ διεξέρχεται, ὁ τοὺσ ἄλλουσ ἁπαξαπλῶσ κακολογήσασ, ἐν μὲν τῇ Πολιτείᾳ Ὅμηρον ἐκβάλλων καὶ τὴν μιμητικὴν ποίησιν, αὐτὸσ δὲ τοὺσ διαλόγουσ μιμητικῶσ γράψασ, ὧν τῆσ ἰδέασ οὐδ’ αὐτὸσ εὑρετήσ ἐστιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 112 4:1)
ἐγὼ δὲ ἐπεὶ τάχιστα εἰσ τὴν Ἦλιν ἀφικόμην, διὰ τοῦ γυμνασίου ἀνιὼν ἐπήκουον ἅμα Κυνικοῦ τινοσ μεγάλῃ καὶ τραχείᾳ τῇ φωνῇ τὰ συνήθη ταῦτα καὶ ἐκ τριόδου τὴν ἀρετὴν ἐπιβοωμένου καὶ ἅπασιν ἁπαξαπλῶσ λοιδορουμένου.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 4:3)
ἔχε λαβών καὶ γὰρ ἄσμενοι ἀπαλλαξόμεθα ἐνοχλοῦντοσ αὐτοῦ καὶ βοῶντοσ καὶ ἅπαντασ ἁπαξαπλῶσ ὑβρίζοντοσ καὶ ἀγορεύοντοσ κακῶσ.
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 11:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION