Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὦ πολύκλαυτε φίλοισι θανών, τί τάδε δυνάτα δυνάτα περὶ τᾷ σᾷ δίδυμα διαγόεν ἁμάρτια;
(아이스킬로스, 페르시아인들, choral, epode2)
ἔτι δὲ πρὸσ ταύτῃ τῇ ἁμαρτίᾳ καὶ πρόσ τι ἀνάγκη εἶναι τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν καὶ ὅσα τοιαῦτα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 21:1)
ἔτι ἡ ἁμαρτία ἢ περὶ τὸ καθόλου ἐν τῷ βουλεύσασθαι ἢ περὶ τὸ καθ’ ἕκαστον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 63:1)
ἐπιστήμησ μὲν γὰρ οὐκ ἔστιν ὀρθότησ οὐδὲ γὰρ ἁμαρτία, δόξησ δ’ ὀρθότησ ἀλήθεια·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 69:1)
ἡ μὲν γὰρ ἀκρασία ψέγεται οὐχ ὡσ ἁμαρτία μόνον ἀλλὰ καὶ ὡσ κακία τισ ἢ ἁπλῶσ οὖσα ἢ κατά τι μέροσ, τούτων δ’ οὐδείσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 52:3)
οὐ γὰρ τοσοῦτο βλάπτει ἡ ἁμαρτία τοῦ ἰατροῦ ὅσον τὸ ἐθίζεσθαι ἀπειθεῖν τῷ ἄρχοντι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 12:5)
ἔστιν δὲ καὶ ἐν ταῖσ συλλαβαῖσ ἁμαρτία, ἐὰν μὴ ἡδείασ ᾖ σημεῖα φωνῆσ, οἱο͂ν Διονύσιοσ προσαγορεύει ὁ χαλκοῦσ ἐν τοῖσ ἐλεγείοισ κραυγὴν Καλλιόπησ τὴν ποίησιν, ὅτι ἄμφω φωναί·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 11:1)
τὸ δὲ τραῦμα τὸ γενόμενον Πέρσαισ ἐν τῇ Σκυθικῇ γῇ οὐδὲ τοῦτο ἔχω ἀτρεκῶσ ξυμβαλεῖν πότερα δυσχωρίαισ ξυνενεχθεῖσιν ἤ τινι ἄλλῃ Κύρου ἁμαρτίᾳ ξυνέβη ἢ Σκυθῶν γε τῶν ταύτῃ κακίουσ τὰ πολέμια Πέρσαι ἦσαν.
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 4 5:3)
ἡ δ’ ἐφ’ ἑκάστου τούτων ἁμαρτία κατὰ μικρὸν ὑπορρέουσα ἁθρόοσ τῇ πόλει βλάβη γίγνεται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 297:2)
τὸ γὰρ ἀλλοφύλοισ καὶ μὴ τὴν αὐτὴν δίαιταν ἔχουσιν τοῦ ζῆν δουλεύειν καὶ βιάζεσθαι πάνθ’ ὅσα προσέταττον ἐξ ἀνάγκησ ἐκεῖνοι ποιεῖν ἁμαρτία πρὸσ τὴν θρησκείαν ἦν, οὐ κόλασισ τῶν ἁλισκομένων, πεφυλαγμένησ ἐν τοῖσ πρώτοισ τῆσ τοιαύτησ τιμωρίασ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 4:1)
τὴν δ’ ὑπερβολὴν τῶν κακῶν Ἀλέξανδροσ ἐκ φιλονεικίασ ἐπιρρῶσαι θέλων εἰσ μὲν ἄρνησιν οὐκ ἐτράπετο, μετῄει δὲ τὴν προπέτειαν τοῦ πατρὸσ ἁμαρτίᾳ μείζονι, τάχα δὲ καὶ διὰ τούτου βουλόμενοσ δυσωπῆσαι τὸ πρὸσ τὰσ διαβολὰσ ἕτοιμον, οὐχ ἥκιστα δὲ εἰ καὶ ἔτυχεν πιστευθεὶσ κακοῦν αὐτόν τε καὶ πᾶσαν τὴν βασιλείαν προῃρημένοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 302:1)
οὕτωσ ἔμφυτον ἅπασιν ἀνθρώποισ ἡ περὶ τὰ τοιαῦτα ἁμαρτία.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 28:2)
Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖσ ἀνθρώποισ, ἡ δὲ τοῦ πνεύματοσ βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 11 68:1)
Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖσ Ἐγὼ ὑπάγω καὶ ζητήσετέ με, καὶ ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ ὑμῶν ἀποθανεῖσθε·
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 6 155:1)
ἡ ἁμαρτία ὑμῶν μένει.
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 6 236:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION