Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μὰ τὸν Ἡρακλέα, ἐπεὶ θανάτῳ ἐζημιώθησαν, πολὺ νὴ τὸν Δία καὶ τὸν Ἀπόλλω ἔλαττον ἁμάρτημα ἡμαρτηκότεσ τουτουὶ τοῦ ἀνθρώπου·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 885)
τὸ μὲν γὰρ εἰσ τὸν Φίλιππον τῷ λόγῳ πλημμελεῖν ἀμαθὲσ μὲν καὶ ἄκαιρον, ἔλαττον δ’ οὗ μέλλω λέγειν ἁμάρτημα·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1671)
δι’ αὐτὸν γὰρ οἶμαι γέγονε τὸ ἁμάρτημα·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 233 1:5)
Μάρτυρεσ περὶ μὲν τῶν μυστηρίων, ὦ ἄνδρεσ, ὧν ἕνεκα ἡ ἔνδειξισ ἐγένετο καὶ περὶ ὧν ὑμεῖσ οἱ μεμυημένοι εἰσεληλύθατε, ἀποδέδεικταί μοι ὡσ οὔτε ἠσέβηκα οὔτε μεμήνυκα περὶ οὐδενὸσ οὔτε ὡμολόγηκα περὶ αὐτῶν, οὐδὲ ἔστι μοι ἁμάρτημα περὶ τὼ θεὼ οὔτε μεῖζον οὔτ’ ἔλαττον οὐδὲ ἕν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 54:4)
Ὁ δὲ Πομπήιοσ τήν τε νίκην ὑπερεπαίρων ἐπέστελλε βασιλεῦσι καὶ πόλεσι πάσαισ καὶ τὸν στρατὸν αὐτίκα τὸν Καίσαροσ ἤλπιζε πρὸσ ἑαυτὸν μεταβαλεῖσθαι, λιμῷ τε πεπιεσμένον καὶ ὑπὸ τῆσ ἥττησ καταπεπληγμένον, μάλιστα δὲ τοὺσ ἡγεμόνασ αὐτοῦ, τὸ σφέτερον ἁμάρτημα φοβουμένουσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 1:1)
οἱ δέ, θεοῦ σφᾶσ ἐπὶ μετάνοιαν ἄγοντοσ, τὸ ἁμάρτημα ᾐδοῦντο καὶ τοῦ Καίσαροσ αὐτοῖσ ἐπιμεμφομένου τε πράωσ καὶ συγγνώμην διδόντοσ ἔτι μᾶλλον ἠρεθίζοντο καθ’ ἑαυτῶν καὶ ἐκ παραδόξου μεταβολῆσ ἐκέλευον τῷ πατρίῳ νόμῳ διακληρώσαντα αὑτοὺσ τὸ δέκατον μέροσ ἀναιρεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 1:2)
καὶ ἐνέκειντο σφόδρα προθύμωσ, παρακαλοῦντέσ τε καὶ ὑπισχνούμενοι διορθώσεσθαι τὸ ἁμάρτημα νίκῃ καλῇ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 1:6)
Βροῦτοσ δὲ καὶ τῆσ ἐπιούσησ ὁρῶν τὰσ ἐφεδρείασ τῶν ἐχθρῶν ἐπιμενούσασ, ἔχων οὐ πλήρη τέσσαρα τέλη συναναβάντα οἱ, αὐτὸσ μὲν ἐπελθεῖν ἐπ’ αὐτοὺσ ἐφυλάξατο, τοὺσ δὲ ἡγουμένουσ αὐτῶν, αἰδουμένουσ τε τὸ ἁμάρτημα καὶ μετανοοῦντασ, ἔπεμπεν ἀποπειράσοντασ αὐτῶν, εἰ ἐθελήσουσιν ὤσασθαι διὰ τῶν ἐφεδρειῶν καὶ ἀναλαβεῖν τὰ ἴδια, ἔτι φυλασσόμενα ὑπὸ τῶν οἰκείων ὑπολελειμμένων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 17 2:1)
Λεύκιον δὲ καλέσασ ἐπῄνει μὲν ἐσ φιλαδελφίαν, εἰ τῇ Ἀντωνίου γνώμῃ ὑπομεμενηκὼσ ἴδιον τὸ ἁμάρτημα ποιοῖτο, ὠνείδιζε δὲ ἐσ ἀχαριστίαν, εἰ τοιούτου τυχὼν αὑτοῦ μηδὲ νῦν ὁμολογοίη περὶ Ἀντωνίου, σαφῶσ ἤδη καὶ Πομπηίῳ συνθέσθαι λεγομένου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 6 5:1)
ἔφη δ’ ἐπανελθὼν μὲν ἰάσεσθαι λαμπροῖσ τὸ ἁμάρτημα ἔργοισ, μέχρι δὲ τῶν πίστεων λυμανεῖσθαί τινα τῶν Καίσαροσ ὁμοίωσ ἐσ τὸ ἀνύποπτον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 11 6:3)
τότε δ’ αὖ δυσπραγοῦντοσ Ἀννίβου ἔλαθεν ἐσ Ῥώμην διιππεύσασ, καὶ ἐπὶ τὴν βουλὴν ἐπαχθεὶσ ἔφη δύνασθαι τὸ ἁμάρτημα ἰάσασθαι καὶ μεταβαλεῖν αὖθισ ἐσ Ῥωμαίουσ τὴν πόλιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 5:3)
καὶ Παντικάπαιον, ἐμπόριον Εὐρωπαίων ἐπὶ τῆσ ἐκβολῆσ τοῦ Πόντου καταλαβὼν κτείνει τῶν υἱέων Ξιφάρην ἐπὶ τοῦ πόρου διὰ μητρὸσ ἁμάρτημα τοιόνδε.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 2:2)
εὐφημίᾳ δὲ ὅταν τὰ δυσχερῆ μὴ παραλείποντεσ ἐπὶ τὸ εὐφημότερον ταῦτα ἐξηγησώμεθα, οἱο͂ν εἰ τὸν Ἀλέξανδρον ἐπαινοῦντεσ τὴν τῆσ Ἑλένησ ἁρπαγὴν λέγοιμεν οὐκ ἀδίκημα οὐδὲ μοιχείαν οὐδὲ ἁμάρτημά τι περὶ τὸν Μενέλαον τὸν ξένον γενόμενον, ἀλλ’ ὡσ τοῦ Διὸσ ἐπεθύμησε κηδεστὴσ γενέσθαι, καὶ πάλιν ἐπὶ τῆσ Ἑλένησ, ὡσ οὐχ ἥμαρτε καταλιποῦσα τὸν ἄνδρα καὶ τὴν θυγατέρα καὶ τὸν οἶκον, ἀλλ’ ὡσ ἔνδοξοσ γενέσθαι ἐσπούδαζε.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 11:10)
ὃ δ’ ἀεὶ κοινὸν ἅπασιν ὡσ εἰπεῖν ἐστιν ἁμάρτημα, τοῦτ’ οὐ πεπόνθασιν, ἀλλὰ καὶ τῶν σφόδρα εὖ φρονεῖν πεπιστευμένων ἐξισταμένων ὅταν τι παρ’ ἐλπίδασ εὐτυχήσωσιν, αὐτοὶ μετὰ νίκην τοσαύτην πόρρω τούτου γεγόνασιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 2:10)
οὐ γὰρ ἐπεξαμαρτάνειν ἦν ἄρα πάντων ἄριστον, ἀλλ’ ἐξ ἀρχῆσ τὰ δέοντα βουλεύεσθαι, τούτων δ’ ἀμφοτέρων μέσον ἂν ἁμάρτημά τι συμβῇ, μεταγνῶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 8:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION