헬라어 문장 내 검색 Language

ἡμεῖσ μὲν μάλα πᾶσαι ἀν’ ἱμερτὸν λειμῶνα, Λευκίππη Φαινώ τε καὶ Ἠλέκτρη καὶ Ιἄνθη καὶ Μελίτη Ιἄχη τε Ῥόδειά τε Καλλιρόη τε Μηλόβοσίσ τε Τύχη τε καὶ Ὠκυρόη καλυκῶπισ Χρυσηίσ τ’ Ιἄνειρά τ’ Ἀκάστη τ’ Ἀδμήτη τε καὶ Ῥοδόπη Πλουτώ τε καὶ ἱμερόεσσα Καλυψὼ καὶ Στὺξ Οὐρανίη τε Γαλαξαύρη τ’ ἐρατεινὴ Παλλάσ τ’ ἐγρεμάχη καὶ Ἄρτεμισ ἰοχέαιρα, παίζομεν ἠδ’ ἄνθεα δρέπομεν χείρεσσ’ ἐρόεντα, μίγδα κρόκον τ’ ἀγανὸν καὶ ἀγαλλίδασ ἠδ’ ὑάκινθον καὶ ῥοδέασ κάλυκασ καὶ λείρια, θαῦμα ἰδέσθαι, νάρκισσόν θ’, ὃν ἔφυσ’ ὥσ περ κρόκον εὐρεῖα χθών.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 42:6)
εἰ γὰρ ἔστεργε τοῖσ παροῦσιν ἡ Χρυσηὶσ καὶ τῷ Ἀγαμέμνονι συνεῖναι ἠβούλετο, οὐδέποτ̓ ἂν εἵλετο Χρύσησ ἅμα τὴν θυγατέρα λυπῶν τῷ βασιλεῖ ἀπεχθάνεσθαι, οὐκ ἀγνοῶν ὅπωσ εἶχε πρὸσ αὐτήν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 7:1)
οὐκοῦν ἐκ τῶν λόγων τούτων οὐκ ἐβουλήθη Χρυσηὶσ ἀποπεμφθῆναι παρὰ τοῦ Ἀγαμέμνονοσ, ἀλλὰ Χρύσησ ταῦτα ἔπραττε καθ̓ αὑτόν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 13:5)
ταῦτα μὲν οὖν ἴσωσ οὐκ ἠπίστατο ἡ Χρυσηίσ, τὸ δὲ φρόνημα ἤκουε τῶν γυναικῶν καὶ τὴν Ἑλένην ἐπεγίγνωσκεν, ὅσον ὑπερεῖχε τοῦ ἀνδρόσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 20:1)
οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνα ἥδετο λέγοντοσ τοῦ Ἀγαμέμνονοσ ἡ Χρυσηίσ, καὶ ταῦτα φανερῶσ ἐν ἐκκλησίᾳ τῶν Ἀχαιῶν, ὅτι προτιμᾷ τῆσ γυναικὸσ αὐτὴν καὶ οὐδὲν ἡγοῖτο χείρονα·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 21:3)
ἐδήλωσε δὲ οἶμαι τὰ περὶ τὴν Κασσάνδραν γενόμενα ἐν τῷ Ἄργει καὶ τὸν Ἀγαμέμνονα αὐτόν, ὅτι νοῦν εἶχεν ἡ Χρυσηὶσ ῥυσαμένη τῶν κακῶν τούτων ἑαυτήν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 25:5)
ἀλλὰ τί μᾶλλον ἡ Χρυσηὶσ ταῦτα ἐλογίζετο ἃ σὺ λέγεισ ἠὸ̔ Χρύσησ καθ̓ αὑτὸν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 30:2)
τίκτε δὲ θυγατέρων ἱερὸν γένοσ, αἳ κατὰ γαῖαν ἄνδρασ κουρίζουσι σὺν Ἀπόλλωνι ἄνακτι καὶ Ποταμοῖσ, ταύτην δὲ Διὸσ πάρα μοῖραν ἔχουσι, Πειθώ τ’ Ἀδμήτη τε Ιἄνθη τ’ Ἠλέκτρη τε Δωρίσ τε Πρυμνώ τε καὶ Οὐρανίη θεοειδὴσ Ἱππώ τε Κλυμένη τε Ῥόδειά τε Καλλιρόη τε Ζευξώ τε Κλυτίη τε Ἰδυῖά τε Πασιθόη τε Πληξαύρη τε Γαλαξαύρη τ’ ἐρατή τε Διώνη Μηλόβοσίσ τε Φόη τε καὶ εὐειδὴσ Πολυδώρη Κερκηίσ τε φυὴν ἐρατὴ Πλουτώ τε βοῶπισ Περσηίσ τ’ Ιἄνειρά τ’ Ἀκάστη τε Ξάνθη τε Πετραίη τ’ ἐρόεσσα Μενεσθώ τ’ Εὐρώπη τε Μῆτίσ τ’ Εὐρυνόμη τε Τελεστώ τε Κροκοπεπλοσ Χρυσηίσ τ’ Ἀσίη τε καὶ ἱμερόεσσα Καλυψὼ Εὐδώρη τε Τύχη τε καὶ Ἀμφιρὼ Ὠκυρόη τε καὶ Στύξ, ἣ δή σφεων προφερεστάτη ἐστὶν ἁπασέων.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 36:1)
ἐκ δὲ Χρυσηὶ̈σ νηὸσ βῆ ποντοπόροιο.
(호메로스, 일리아스, Book 1 44:6)
καὶ Χρυσηὶσ μὲν ἀπελθοῦσα ἐσ Τεγέαν τὴν Ἀθηνᾶν τὴν Ἀλέαν ἱκέτευεν·
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 17 10:3)
Χρυσηὶσ δ’ ἡ γυνὴ δέκα μὲν σίτου μυριάδασ, τρισχίλια δὲ μολίβδου τάλαντα.
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 89 7:1)
ἐκ δὲ τῆσ Θήβησ ἡ Χρυσηὶσ ἐλήφθη ᾠχόμεθ’ ἐσ Θήβην ἱερὴν πόλιν Ηἐτίωνοσ.
(스트라본, 지리학, Book 13, chapter 1 10:11)
τοῦ μὲν οὖν Ηἐτίωνοσ λέγει πόλιν Θήβην ᾠχόμεθ’ ἐσ Θήβην ἱερὴν πόλιν Ηἐτίωνοσ τούτου δὲ καὶ τὴν Χρῦσαν τὴν ἔχουσαν τὸ ἱερὸν τοῦ Σμινθέωσ Ἀπόλλωνοσ ἐμφαίνει, εἴπερ ἡ Χρυσηὶσ ἐκ τῆσ Θήβησ ἑάλω·
(스트라본, 지리학, Book 13, chapter 1 104:1)
ἐνταῦθα δ’ ἦν καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Σμινθέωσ Ἀπόλλωνοσ καὶ ἡ Χρυσηίσ·
(스트라본, 지리학, Book 13, chapter 1 108:2)
ἀλλ’ οὔτε λιμήν ἐστιν ἐνταῦθα, ἐκεῖνοσ δέ φησιν οἱ δ’ ὅτε δὴ λιμένοσ πολυβενθέοσ ἐντὸσ ἵκοντο, οὔτ’ ἐπὶ θαλάττῃ τὸ ἱερόν ἐστιν, ἐκεῖνοσ δ’ ἐπὶ θαλάττῃ ποιεῖ τὸ ἱερόν ἐκ δὲ Χρυσηὶσ νηὸσ βῆ ποντοπόροιο·
(스트라본, 지리학, Book 13, chapter 1 108:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION