헬라어 문장 내 검색 Language

δοκοῦσι δέ μοι κατὰ τὴν αὐτὴν ἔννοιαν Ἕλληνεσ τοῖσ τε ἀνδρείοισ αὐτῶν, οὓσ ἡρ́ωασ καὶ ἡμιθέουσ καλοῦσιν, τὰσ μακάρων νήσουσ ἀνατεθεικέναι, ταῖσ δὲ τῶν πονηρῶν ψυχαῖσ καθ’ ᾅδου τὸν ἀσεβῶν χῶρον, ἔνθα καὶ κολαζομένουσ τινὰσ μυθολογοῦσιν, Σισύφουσ καὶ Ταντάλουσ Ἰξίονάσ τε καὶ Τιτυούσ, πρῶτον μὲν ἀιδίουσ ὑφιστάμενοι τὰσ ψυχάσ, ἔπειτα εἰσ προτροπὴν ἀρετῆσ καὶ κακίασ ἀποτροπήν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 202:1)
Αἵδην μοι λέγεισ καὶ Τιτυοὺσ καὶ Ταντάλουσ.
(루키아노스, Juppiter confuatus, (no name) 17:3)
τί δ’ ἂν εἰή μυθωδέστερον ἢ Ἀπόλλων τοξεύων καὶ κολάζων Τιτυοὺσ καὶ Πύθωνασ καὶ ὁδεύων ἐξ Ἀθηνῶν εἰσ Δελφοὺσ καὶ γῆν πᾶσαν ἐπιών;
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 3 18:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION