헬라어 문장 내 검색 Language

Ὁ μὲν δὴ Σκιπίων ὧδε ἐγκλήματοσ ἀναξίου τῶν βεβιωμένων οἱ κατεφρόνησε, σοφώτερον, ἐμοὶ δοκεῖν, Ἀριστείδου περὶ κλοπῆσ καὶ Σωκράτουσ περὶ ὧν ἐνεκαλεῖτο οὐδὲν εἰπόντων ὑπ’ ἀδοξίασ ὁμοίασ, ἢ Σωκράτουσ εἰπόντοσ ἃ δοκεῖ Πλάτωνι, μεγαλοφρονέστερον δὲ ἄρα καὶ Ἐπαμεινώνδου, ὃσ ἐβοιωτάρχει μὲν ἅμα Πελοπίδᾳ καὶ ἑτέρῳ, ἐξέπεμψαν δὲ αὐτοὺσ οἱ Θηβαῖοι, στρατὸν ἑκάστῳ δόντεσ, ἐπικουρεῖν Ἀρκάσι καὶ Μεσσηνίοισ πολεμουμένοισ ὑπὸ Λακώνων, οὔπω δ’ ὅσα ἐπενόοουν ἐργασαμένουσ ἐπὶ διαβολῇ μετεκάλουν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 5:1)
πάλιν ἐν τοῖσ Ἀπομνημονεύμασι τὸ ἰδίωμα καταμαθὼν τῆσ Σωκράτουσ προαιρέσεωσ, πρὸσ τοῦτο ἀπιδὼν προσαγήοχε τὸν λόγον·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 6:8)
ὥσθ’ ὅταν ἐνθυμηθῶ τοῦ ἐκ τοῦ συμποσίου Σωκράτουσ ἐν Λυκείῳ διημερεύοντοσ, μηδὲν ἐλάττω μοι προσήκειν οἰέσθαι τῆσ περὶ ταῦτα καρτερίασ τε καὶ δυνάμεωσ χάριν εἰδέναι τῷ θεῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 15:1)
ἃ τοίνυν εἴρηκε περὶ ῥητορικῆσ φιλονεικότερον τοῦ δέοντοσ Γοργίου καὶ Σωκράτουσ ὑποθέμενοσ συνουσίαν Ἀθήνησι φέρε ἐπισκεψώμεθα καὶ δείξωμεν ὅπωσ ἔχει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 4:4)
ἀλλ’ εἴ γέ τινασ ὥσπερ παῖδασ οὕτωσ καὶ ἑταίρουσ χρὴ λέγειν γνησίουσ, γνήσιον Αἰσχίνην Σωκράτουσ παρειλήφαμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 19:10)
μαρτυρεῖ δὲ καὶ ἡ ψευδὴσ ἐνίων δόξα τῶν αὐτοῦ Σωκράτουσ εἶναι τὰ γράμματα ταῦτα ὑπειληφότων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 19:11)
οἷσ εἰ μὴ τὸ ὅλον πιστεύειν ἄξιον, ὥσπερ ἐγὼ πρῶτοσ οὐκ ἂν φαίην, ἀλλ’ οὖν οὐκ ἐπὶ πάσησ γε τῆσ ἀλογίασ ἡ πλάνη συμβέβηκεν, ἀλλ’ οὕτω σφόδρα ταῦτ’ οἰκεῖα τῷ Σωκράτουσ ἤθει καὶ προσήκοντα ἐκρίθη, ὥστε καὶ ταύτῃ τῇ δόξῃ γενέσθαι χώραν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 19:12)
οὐ γάρ ἐστιν ὅστισ οὐ λέγει περὶ Σωκράτουσ ὅτι φάσκοι τὸ δαιμόνιον αὐτῷ σημαίνειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 20:10)
ἀλλὰ μὴν εἰ μηδετέρωσ γ’ ἂν σοφώτατοσ ἦν ἔτι, μήτε ψευδόμενοσ περὶ αὑτοῦ, εἴπερ ἕν τι τῶν αἰσχρῶν τὸ ψεύδεσθαι, μήτ’ ἀληθῆ λέγων, εἰ τὸ μὴ χρῆσθαι τέχνῃ τῶν ἁπλῶσ αἰσχρῶν ἦν, ἅμα Σωκράτησ τε δι’ ἀμφοτέρων μαρτυρεῖ τῷ λόγῳ, καὶ ὧν ἔξαρνοσ ἦν καὶ ὧν ὡμολόγει, καὶ διὰ τοῦ Σωκράτουσ ὁ θεὸσ μεμαρτύρηκε περὶ ἀμφοῖν, χρήσασ ἐκεῖνον σοφώτατον εἶναι, ὥστε διπλῆν οὖσαν τὴν τοῦ Σωκράτουσ μαρτυρίαν ἑτέρᾳ κυρίᾳ τῇ παρ’ αὑτοῦ βεβαιοῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 20:15)
μάθοι δ’ ἄν τισ καὶ παρ’ αὐτοῦ τοῦ πράγματοσ συμβαίνοντα τῷ Σωκράτουσ λόγῳ καὶ βίῳ τὰ ἀπὸ τῆσ μαντείασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 20:16)
χωρὶσ δὲ τῆσ μαρτυρίασ καὶ τοῦ Σωκράτουσ εἰσ αὐτό τισ ἂν σκοπῶν ἴδοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 49:15)
ἐν αὐτῷ Γοργίᾳ τούτῳ ἐν τοῖσ Σωκράτουσ καὶ Καλλικλέουσ λόγοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 85:4)
εἰ δέ τινεσ Σωκράτουσ ἢ Περικλέουσ ἀκούοντεσ, εἶτα τῆσ ἐκείνων δυνάμεωσ ἐπιθυμήσαντεσ κακῶσ ἐμιμήσαντο, οὐ τοῦτό γε ἐκείνων αἴτιον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 19:11)
ἀλλὰ καὶ τὴν Σωκράτουσ εἴτε χρὴ σοφίαν εἴτε φιλοσοφίαν λέγειν, ἢ καί τι ἄλλο, καὶ τοῦτ’ ἄγαμαι, τὸ μὴ καπηλεύειν μηδ’ ἐπὶ τοῖσ βουλομένοισ ὠνεῖσθαι ποιεῖν ἑαυτὸν, μηδ’ οὕτω σφόδρα φάσκειν ἑαυτὸν πεπαιδεῦσθαι ὥστε δουλείαν αὑτοῦ καταψηφίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 29:3)
εἰ μή τι καὶ κατὰ Σωκράτουσ χρὴ πιστεύειν, ὅτι τοὺσ νέουσ διέφθειρεν, ὃσ αὐτοῖσ παράδειγμα παντὸσ ἦν χρηστοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 33:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION