Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δύο τοίνυν ἀνδράσι τῶν πρόσθεν ἐκ θεῶν ψῆφον δεδόσθαι παρειλήφαμεν, Λυκούργῳ τε τῷ Λακεδαιμονίῳ καὶ Σωκράτει τῷ παρ’ ὑμῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 99:17)
ἦν δ’ οὖν ἐκεῖνά τε τῶν παρακλητικῶν, σοὶ πρέπουσι λόγοι σὺν Σωκράτει καὶ Δημοσθένει καὶ Θουκυδίδῃ κατὰ πρώτασ εὐθὺσ γενόμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 4:2)
εἰ μὲν ἐγώ τι μέμνημαι, καὶ Σωκράτει συνδοκεῖν Αἰσχίνησ μαρτυρεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 49:14)
τουτὶ γὰρ προσγέγονε πλέον ἐκ τούτων αὐτῷ, πάλιν σὺν τῷ Σωκράτει Πλάτωνοσ Πλάτωνα αὐτὸν συμμαρτυρῆσαι τῷ λόγῳ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 71:5)
ἐνθυμοῦμαι δ’ ἔγωγε πῶσ ἀνέχεσθαι χρὴ ὅτ’ Ἀλκιβιάδην μὲν καὶ Κριτίαν Σωκράτει συγγενομένουσ, οἳ τοσαύτασ καὶ τηλικαύτασ αἰτίασ ἐσχήκασι καὶ ὑπὸ τῶν πολλῶν καὶ ὑπὸ τῶν ἐπιεικῶν, ὥστε Κριτίου γε οὐδ’ ἐπινοῆσαι ῥᾴδιον ἐξωλέστερον, ὃσ ἐν τριάκοντα τοῖσ πονηροτάτοισ τῶν Ἑλλήνων πρῶτοσ ἦν, τούτουσ μὲν οὔ φασι δεῖν ἐν τεκμηρίῳ ποιεῖσθαι ὅτι Σωκράτησ τοὺσ νέουσ διέφθειρεν, οὐδ’ εἶναι τἀκείνων ἁμαρτήματα οὐδ’ ὁτιοῦν πρὸσ Σωκράτη τὸν οὐδὲ αὐτὸν ἔξαρνον ὄντα τὸ μὴ οὐ διαλέγεσθαι τοῖσ νέοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 82:9)
ὃ δέ φασιν ὑπάρξαι Σωκράτει σοφιστῶν διαφερόντωσ, τοῦτ’ ἐκείνῳ δημαγωγῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 4:4)
Περικλῆσ μὲν γὰρ οἶμαι Ἀναξαγόρᾳ συγγενόμενοσ βελτίων ἢ κατ’ ἐκεῖνον ἐγένετο, Ἀλκιβιάδησ δ’ ἑταίρῳ χρώμενοσ Σωκράτει μικρὰ, μᾶλλον δ’ οὐδὲν ἀπώνατο τῆσ συνουσίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 9:6)
ἀλλ’ ἠδίκουν ἐκεῖνοι μὴ παρέχοντεσ αὑτοὺσ ὁμοίουσ Σωκράτει μηδὲ τοῖσ ἐκείνου πειθόμενοι λόγοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 132:14)
καίτοι Σωκράτει μὲν οἱ βουλόμενοι χρῆσθαι συνῆσαν ὁσημέραι, Περικλεῖ δὲ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ῥήτορσι τρεῖσ ἡμέρασ ἑκάστου μηνὸσ συνῆσαν Ἀθηναῖοι ὡσ ἔποσ εἰπεῖν δημοσίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 133:4)
ἀλλ’ εἰ τοῦτο δοκεῖ Πλάτων ἰσχυρόν τι λέγειν τὸ εἰσ αὐτὸν Μιλτιάδην ἐξαμαρτεῖν Ἀθηναίων τινὰσ, καὶ Κριτίασ αὖ τῷ Σωκράτει ζημίαν ἐπέθηκε, καὶ ταύτην οὐ φαύλην, ἀλλ’ ἣν ἥκιστα ἐκεῖνοσ ἐδέξατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 133:10)
προσθῶμεν τοίνυν ὅτι καὶ Περικλέα μὲν οὐδεὶσ τῶν ὁμιλητῶν, οὐδὲ τῶν ἐκ τοῦ δήμου τὴν γραφὴν ἐκείνην ἐγράψατο, ἀλλ’ εἷσ τῶν ἀντιστασιωτῶν, μᾶλλον δὲ οὐδὲ εἰδὼσ εὖ καὶ καλῶσ ἐκεῖνον ἄνθρωποσ, Σωκράτει δὲ ὁ τῶν νέων ἀπέχεσθαι καὶ σιωπᾶν ἐπιτάξασ οὐ τῶν σοφιστῶν ἦν οὐδεὶσ οὐδὲ τῶν ἀντιτέχνων, ἀλλ’ εἷσ τῶν ὅτ’ ἦν νέοσ φοιτώντων παρ’ αὐτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 134:1)
καὶ τῷ τῶν σοφιστῶν παραδείγματι, ᾧ σὺ κέχρησαι κατὰ τῶν δημαγωγῶν, πολὺ μᾶλλον ἂν καθ’ ὑμῶν χρῷτό τισ δικαίωσ, ὅσῳπερ ἐγγυτέρω τῶν τοῖσ σοφισταῖσ ὁμιλησάντων εἰκάσαι, οἳ σοὶ καὶ Σωκράτει συνδιατρίψαντεσ γίγνοιντ’ ἂν, ἢ οἱ τῷ Περικλεῖ καὶ τοῖσ μετ’ ἐκείνου χρώμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 135:6)
οἶμαι δὲ καὶ Σωκράτει τὸν Ἀπόλλω τοῦτο κελεύειν, κελεύοντα μουσικὴν ποιεῖν, ἀφελεῖν τὴν φιλαπεχθημοσύνην τὴν περὶ τοὺσ λόγουσ, ὡσ ἐκείνου γ’ ἄλλο μὲν οὐ ῥᾴδιον εὑρεῖν ὅ τί τισ κατηγορήσει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 182:2)
ἀπειρηκότοσ γὰρ ἤδη τοῦ Καλλικλέουσ καὶ συγχωροῦντοσ τῷ Σωκράτει τί πρᾶγμ’ ἦν ἔτι τούτων μεμνῆσθαι, ὅπου γ’ εἰ καὶ ὁ Καλλικλῆσ ἔτυχε περὶ αὐτῶν ὑπολαβὼν, ἔστι μὲν οἶμαι γέλωσ πᾶν τοῦτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 183:9)
τὸ μὲν γὰρ ἔχειν ὑπόληψιν ὅτι Καλλίᾳ κάμνοντι τηνδὶ τὴν νόσον τοδὶ συνήνεγκε καὶ Σωκράτει καὶ καθ’ ἕκαστον οὕτω πολλοῖσ, ἐμπειρίασ ἐστίν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION